Eén minuut voor middernacht - David Baldacci

''Als je steeds iets op dezelfde manier doet mag je niet verwachten dat je een andere uitkomst krijgt.''

FBI-agent Atlee Pines leven veranderde voorgoed toen op jonge leeftijd haar tweelingzus Macy werd ontvoerd, en waarschijnlijk vermoord. Wanhopig zoekt ze sindsdien naar antwoorden die een einde moeten maken aan de kwellende onzekerheid, totdat op een dag alle opgekropte woede en frustratie een uitweg vinden. Ze kan zichzelf tijdens een arrestatie niet langer in de hand houden en mishandelt een verdachte.
Door haar chef wordt Atlee gedwongen om tijdelijk een stap terug te doen. Ze maakt van de gelegenheid gebruik om terug te keren naar Andersonville, Georgia, het dorp waar ze is opgegroeid. Met hulp van haar assistent Carol, hoopt ze erachter te komen wat er precies gebeurd is tijdens die traumatische nacht toen Mercy werd meegenomen. Maar vrijwel meteen na haar aankomst in het dorp wordt het lichaam gevonden van een vermoorde vrouw. Al snel volgt een tweede slachtoffer.
Atlee is vastbesloten het onderzoek naar de ontvoering van Mercy voort te zetten, maar ze moet nu ook een seriemoordenaar zien te stoppen. Ze komt er al snel achter dat de kleine gemeenschap vol zit met geheimen en dat het verleden soms beter met rust gelaten kan worden.

 In 2018 verscheen het eerste deel in de Atlee Pine serie (De weg naar genade), maar je hoeft deze niet eerst gelezen te hebben om dit verhaal goed te begrijpen. De hoofdpersoon Pine gaat namelijk terug naar het dorp waar ze is opgegroeid en zo leer je haar, en de personages om haar heen, uitgebreid kennen. Dat is eigenlijk ook de hoofdmoot van dit boek; emoties in welke vorm dan ook. Tevens krijgt Pine de belangrijkste levensles mee, namelijk dat niets is wat het lijkt en dat mensen zich anders voordoen dan wie ze in werkelijkheid zijn.
Toch moeten er tussendoor ook weer de nodige moordzaken opgelost worden en dit gebeurd op een manier die van Baldacci bekend is: spannend en onderhoudend. Alle gebeurtenissen worden met oog voor detail en de nodige kennis uitvoerig beschreven in een zeer prettige en vlotte schrijfstijl. Ook de omschrijvingen van de omgeving zijn zeer beeldend gedaan.
Het is, naar mijn mening, niet een echte thriller maar vooral een spannend misdaadboek. Een boek dat je telkens blijft doorlezen omdat je steeds opnieuw nieuwsgierig wordt gemaakt. Het einde zit goed in elkaar maar heeft nog de nodige losse eindjes, dus kunnen we hopelijk nog een derde deel verwachten.

Winter in het kattencafé - Melissa Daley

''De toekomst was een onbeschreven blad, een verhaal dat zich nog moest ontvouwen, en ik was bevoorrecht dat ik al zo ver op hun levenspad had meegereisd.''

Het stadje Stourton-on-the-hill, in de groene heuvels van Cotswolds, heeft zijn eerste kattencafé. Hier woont poes Molly samen met haar kitten in een waar kattenparadijs, terwijl eigenaresse Debbie de gasten haar huisgemaakte delicatessen serveert. Maar zelfs in deze idyllische omstandigheden loopt niet alles volgens plan.
Als Debbie's zus Linda met een gebroken hart aanklopt bij het café, staat Debbie erop dat ze bij hen blijft logeren, zolang ze maar wilt. Maar Linda komt niet alleen. De katten zijn flink van de kaart door de komst van haar woest keffende hond, Beau. en dit is niet het enige wat tegenzit - Molly's bestaan wordt onverwacht bedreigd door een Siamese rivaal. Als een van haar kitten ook nog verdwijnt, is het maar de vraag of de aanstaande feestdagen wel zo feestelijk zullen zijn.

Het verhaal 'Winter in het kattencafé' is net als het eerste deel 'Molly en het kattencafé' vlot geschreven. Wederom is het beschreven vanuit het perspectief van poes Molly. Dit geeft een bijzondere dimensie want je beleeft alles in tweede instantie, waardoor je situaties overzichtelijker meemaakt. Tegelijkertijd geeft dit ook wel een emotionele afstand maar de schrijfstijl is zo liefdevol en humoristisch dat je je toch erg betrokken voelt bij de personages. De personages op zich zijn er gewoon, het verhaal leent zich er niet voor om deze uit te diepen. Het is een simpele luchthartige roman maar toch komen thema's als liefde, loslaten, acceptatie en keuzes maken uitgebreid aan bod. Zeker familierelaties worden losjes maar toch boeiend uitgeschreven. Een boek wat je in een paar uurtjes lezen uit hebt maar wel je een fijn en liefdevol gevoel meegeeft.

Mohawh - Richard Russo

Bestaat er een manier om te weten wat het juiste is om te doen? Nee, maar je kunt jezelf altijd afvragen wat je wilt doen en dan het tegenovergestelde doen.''

Mohawk, New York, is één van die kleine plaatsen die aan de verkeerde kant van het spoor liggen. Dallas Younger, ooit topatleet op de middelbare school, beweegt zich nu alleen nog maar van café naar gokhuis terwijl hij steeds meer geld verliest en, onvermijdelijk, weer een paar tanden. Zijn ex-vrouw, Anne, zit volledig vast in de strijd met haar moeder om haar zieke vader. En hun zoon Randall verwaarloost met opzet zijn huiswerk omdat slim zijn in een plaats als Mohawk je nergens brengt.

Richard Russo is bij vele bekend als de schrijver van het boek 'Empire Falls' waarmee hij de prestigieuze Pulitzerprijs won. De roman 'Mohawk' is echter zijn debuut en nu eindelijk vertaald in het Nederlands.
Ook in dit verhaal laat Russo wederom zien dat hij op een fenomenale wijze de gevoelens en gebeurtenissen in een kleine gemeenschap kan neerzetten. Daarin brengt hij de zwaarte van het bestaan met compassie, humor en scherpzinnigheid aan het licht. De personages worden langzaam aan je voorgesteld - kleine helden en aardige losers - waardoor je met allen een speciale band opbouwt en begrip krijgt voor hun situatie. Maar het is vooral de sfeer van het dorp en haar gemeenschap, wat maakt dat je meeleeft en wil doorlezen om te weten hoe hun levens zich gaan ontwikkelen. Zelden ga je in zo een korte tijd zoveel van een boek, een onbekende plaats en niet eerder aan je voorgestelde personages houden en sluit je hun voor altijd in je hart. Dit is eigenlijk zijn beste boek durf ik wel te zeggen en zou het lezen én herlezen meer dan waard zijn.

De riten van het water - Eva Garcia Sáenz de Urturi

''De grootste truc die de duivel ooit heeft uitgehaald was de wereld te laten geloven dat hij niet bestaat.''

Inspecteur en profiler Unai López de Ayala krijgt het vreselijke nieuws te horen dat zijn ex-vriendin, Ana, vermoord is aangetroffen. Ze was zwanger en is op een 2600 jaar oude, rituele manier gedood. Unai moet nu tegelijkertijd een moordenaar zien te stoppen, die de Riten va het water imiteert op historische plekken in Baskenland en Cantabrië, waarvan alle slachtoffers zwanger bleken te zijn.

Commisaris Alba is ook zwanger maar houdt dit geheim wat haar in groot gevaar brengt. Als Unai de vader is, wat Alba wel beweert, zal ook zij zich binnenkort bevinden op de lijst van vrouwen die bedreigd worden door de Riten van het water.

De schrijfster Eva Garcia Sáenz de Urturi heeft met dit tweede deel wederom een verhaal weten neer te schrijven met een hoge kwaliteit aan schrijfstijl, sfeerbepaling en spanningsopbouw. De personages uit het eerste deel worden nog verder uitgediept waardoor hun karakters meer gaan leven. Het hoofdpersonage Unai is in dit deel bijvoorbeeld veel emotioneler en zachter geworden, zonder zijn beheersing over zijn vak te verliezen. Dat heeft natuurlijk ook alles te maken met de thema's die de schrijfster aanhaalt; zwangerschap en het bijbehorende dilemma van moederschap, vaderschap en vriendschap.
Net als in het eerste deel betreft het ook hier een misdaad met rituelen van Keltische gebruiken en eeuwenoude praktijken. Daarin viel mij belangstelling een beetje weg. Want hoe groot is de kans dat een inspecteur/profiler dat al één keer meemaakt, laat staan twee keer. De truc is dus hetzelfde. Desalniettemin is het allemaal weer op een sublieme wijze gedaan. De verhalen uit het heden en het verleden worden goed afgewisseld en vormen naar het einde toe een mooi en logisch geheel. Vele plotwendingen en verrassende gebeurtenissen maken dat de lezer ook zelf steeds opnieuw moet zoeken naar de dader. Dat is de grote kracht van deze serie.

Tot het einde aan toe blijft het, zelf voor de doorgewinterde lezer, onduidelijk hoe het zal aflopen. Eventueel zou je dit deel afzonderlijk kunnen lezen omdat er veel, (soms teveel), verteld wordt uit het eerste boek. Maar toch is het voor de belevenissen, de verhoudingen onderling en de groei van de personages beter om het als serie te lezen. Fijn is het dan wel dat er tussen de delen door enige tijd zit, zodat het vorige een beetje kan indalen en je je weer kan verheugen op het volgende deel. Het laatste deel 'De heren van de tijd' zal in mei 2020 verschijnen bij uitgeverij A.W. Bruna.

Doolhof van Windermere - Gregory Blake Smith

Soms word ik 's nachts bang voor dingen die my overdag in het geheel geen parten spelen

Wanneer Sandy Alison als ex-proftennisser les gaat geven aan de jetset van Newport, raakt hij met de vrouwen van het landhuis Windermere verstrikt in een web van emotionele chantage, lust en intrige. Al vier eeuwen lang gaan aspiratie en tegenslag van de high society op deze plek hand in hand. Van de jonge schrijver Henry James in de negentiende eeuw, die moet kiezen tussen liefde en kunstenaarschap, tot de verweesde jonge Prudence in de zeventiende eeuw die worstelt met de vraag hoe ze zichzelf en haar slavin een beter en vrijer leven kan geven.

Het boek Doolhof van Windermere is een roman om in te verdwalen. Ondanks dat het verhaal zich grotendeels afspeelt op één plaats, Newport – Rhode Island, krijgt de lezer te maken met vijf verschillende verhalen. Deze verslaan de periode van einde zeventiende eeuw tot 2011. Het is in het begin dus even flink doorbijten om alle personages te kunnen onthouden. Ook krijgt de lezer te maken met verschillend taalgebruik, wat het lezen niet makkelijker maakt en sommige zelfs zou kunnen besluiten te stoppen. De schrijf/verteltaal is namelijk aangepast aan de periode waarin het verhaal zich afspeelt. Mooi bedacht en gedaan maar de schrijver neemt hier wel een groot risico mee. De schrijfstijl is wel kraakhelder.
De schrijver weet alle personages een persoonlijke stempel te geven, dit doet hij door middel van hun dagboekfragmenten en/of brieven te delen. Je leert zo echt hun karakters en gevoelens kennen. In het begin wordt elk personage en zijn leven uitgebreid beschreven. Richting het einde worden de verhalen steeds sneller afgewisseld en vallen alle stukjes in elkaar om een mooi geheel te vormen.
De rode draad van het boek is liefde, ras, verlangen, ambitie en hoe je door al deze facetten verblindt kunt worden.
Een zeer boeiend en dramatisch verhaal, wat doorzettingsvermogen vraagt, maar wat wel een mooi overzicht geeft van de mens en zijn drang om te zien en gezien te worden.

Meisje zonder verleden - Michael Robotham

''We komen niet in de problemen door wat we niet weten, maar door onze overtuigingen, die alleen niet waar zijn.''
Er wordt een meisje gevonden in een huis waar zich een afschuwelijk drama heeft afgespeeld. Ze is uitgehongerd en vies en niemand vertellen wie ze is, hoe oud ze is of waar ze vandaan komt. Misschien is ze twaalf, misschien is ze vijftien. Ze is niet als vermist opgegeven en ook een DNA-test geeft geen uitsluitsel over haar identiteit. Iemand geeft haar de naam Evie Cormac en ze krijgt een plaats in een gesloten jeugdinstelling.
Zes jaar later claimt Evie dat ze achttien is en klaar om de wijde wereld in te gaan. Psycholoog Cyrus Haven moet bepalen of Evie zelfstandig genoeg is om de instelling te verlaten. Cyrus had zich op alles voorbereid, maar niet op deze fascinerende en gevaarlijke jonge vrouw, die de gave heeft te kunnen zien wie er liegt. En blijkbaar vertelt niemand in  haar omgeving de waarheid.

Michael Robotham heeft al heel wat bestsellers op zijn naam staan. In 2004 kwam zijn debuut, 'De verdenking', uit. Dit was het begin van een succesvolle negendelige reeks met in de hoofdrol de sympathieke psycholoog Joseph O'Loughlin. Hij schreef ook een aantal standalonethrillers en is het meest geprezen om zijn goede plotwendingen. Robotham is dan ook al vele malen genomineerd en bekroond.
Zijn personages zijn geen helden, maar de 'man next door'. Allemaal met een verleden en een last te dragen in hun huidige bestaan.
Zijn schrijfstijl is vlot maar het is vooral de opgebouwde spanning, de psychologische ondertoon en de onverwachte twists die zijn boeken zo populair maken.

In het nieuwe boek 'Meisje zonder verleden' maken we kennis met een nieuw duo; de psycholoog Cyrus Haven en Evie. Evie claimt dat ze achttien jaar is maar niemand weet waar ze vandaan komt en of ze de waarheid spreekt. Ze krijgt de bijnaam Engelengezicht. Eén ding over Evie is wel duidelijk, ze weet namelijk wanneer iemand liegt. Dat maakt haar zo interessant.
Tijdens het lezen is het echter niet de moordzaak die de hoofdrol opeist maar meer de, platonische, relatie tussen Cyrus en Evie. Beide staan door hun verleden buiten de maatschappij. Door hun persoonlijke leed vullen ze elkaar aan en krijgen hierdoor een heel andere kijk op de moord. Je leest het verhaal dan ook vanuit twee perspectieven, zonder dat ergens verwarring geeft. Beide personages worden uitgebreid beschreven en dat maakt dat je ook extra met ze meeleeft.
Vanaf de eerste bladzijde zit je in het verhaal en tot op het laatst blijft het onduidelijk, en daardoor spannend, wie de moordenaar is. Het plot is zeer verrassend en daarbij worden er verschillende emoties bij de lezer opgeroepen. Knap gedaan. Als de volgende delen ook in deze schrijfstijl en met dit schrijftempo geschreven gaan worden staat ons nog veel goeds te wachten.

De leeuwen van Sicilië - Stefania Auci

''Cu nesci, arrinesci.''
'Wie zijn nek uitsteekt, slaagt'

Wanneer in 1799 een aardbeving hun dorp verwoest, besluiten de broers Paolo en Ignazio Florio naar Palermo te verhuizen. Het zal het begin zijn van een ongelooflijke reis waarin de leden van de familie Florio tot de ongekroonde koningen van Palermo uitgroeien - ze staan vandaag de dag nog steeds bekend als 'De leeuwen van Sicilië'.
Vanuit een klein handeltje in specerijen lukt het de broers om als tonijnvissers en metaalbewerkers een zakenimperium op te bouwen. Als Paolo's zoon Vincenzo Florio het geheim van de Marsalawijn weet te ontsluiten, neemt hun macht en rijkdom een nog hogere vlucht

De schrijfster Stefania Auci heeft een meeslepende roman geschreven over het wel en wee van de beroemde familie Florio op Sicilië. Het verhaal speelt zich af in de negentiende eeuw wanneer de broers Florio een kleine kruidenier beginnen, Uiteindelijk groeit hun imperium uit tot één van de grootste van Italië en zijn ze hedendaags nog steeds bekend, vooral om hun Marsala wijnen. Ze waren ondernemend, haalde de stoommachines vanuit de Engeland, ze vonden een manier om tonijn te conserveren, hadden een vloot en hielpen de overheid door geld te investeren.
De historische feiten zijn allemaal waargebeurd  maar de levens van de broers met al hun gedachten, gevoelens en gesprekken zijn natuurlijk gefantaseerd. Dat maakt dat dit boek zo prettig leesbaar is. Aan de andere kant is het wel zo dat de tragedie, het verdriet, de onmacht en de radeloosheid daardoor niet echt voelbaar is. Alles blijft aan de oppervlakte. Na een ramp staan ze snel weer op en gaan door. Prijzenswaardig  maar waarschijnlijk was hun echte leven niet zo eenvoudig.
De haat, het bedrog, de liefdesaffaires, de verhouding man/vrouw, eerwraak, egoïsme en de hebzucht naar macht en geld zijn de thema's die het leven vormen van de familie Florio. Van niets iets worden en dan nooit gewaardeerd en geaccepteerd worden is een pijnlijk punt on dit verhaal. Ondanks al hun rijkdom blijven ze voor de mensen op Sicilië de buitenstaanders, de kruiers ui Bagnara.

Goed is de opmaak van het verhaal. Het heeft een logisch gevolg en is steeds geschreven in korte stukjes zodat je makkelijk en snel door kan lezen. Bijzonder is dat elk nieuw hoofdstuk een andere periode in de tijd aangeeft en begint met en beschrijving van de politieke situatie van Sicilië op dat moment. Ook de strijd over de macht van Sicilië met de Bourbons en Engeland wordt goed en duidelijk verteld. Net als de macht van overheden, toen al net zo corrupt als nu.

Stefanie Auci heeft al meerdere boeken geschreven die een historische achtergrond hebben. Echter is 'De leeuwen van Sicilie' de eerste die vertaald is in het Nederlands. Hopelijk volgen de anderen boeken snel, anders zie ik mij genoodzaakt mijn cursus Italiaans alsnog af te maken, want ik ben fan.