Open Minded - Chloe Seager

 

‘’Je kunt toch niet van elke beslissing die je neemt honderd procent zeker zijn? En een relatie is toch altijd een kwestie van compromissen sluiten?’’

Het boek ‘Open Minded’ is compleet uit mijn comfort zone: een romcom, eigenlijk een young adult verhaal, en dan gaat het ook nog eens over open relaties. Tegelijkertijd ben ik heel erg nieuwsgierig, want hoe werkt zo een open relatie nou eigenlijk?

Na negen jaar weet Holly het zeker: haar vriend gaat haar ten huwelijk vragen. Maar in plaats daarvan komt hij met een schokkend voorstel. Hij wil namelijk hun relatie openen en daten met anderen.
Fliss en haar vriend hebben al drie jaar een gelukkige, open relatie. Maar nu ze dertig worden, stelt hij voor om exclusief met elkaar te worden. En zo laat hij een bommetje ontploffen in Fliss’ levensstijl. Eén die voldoet aan haar eigen voorwaarden en niet aan de verwachtingen van de maatschappij.

Wanneer Fliss Holly huilend aantreft in het toilet van een restaurant, tijdens haar eerste date met een ‘vreemde’ sinds negen jaar, besluiten ze hun dates te dumpen en samen te gaan eten. Fliss belooft Holly alles te leren over wat zij weet over open relaties. Terwijl Holly, die al zolang monogaam is, Fliss zal inwijden in de voordelen hiervan. Samen ontdekken ze dat er geen kant-en-klare oplossingen bestaan als het om de liefde gaat.

Wat direct opvalt is de makkelijke, luchtige en humoristische schrijfstijl. Dit maakt dat je snel door het verhaal heen leest. Op een luchtige wijze wordt een, toch wel best beladen, onderwerp goed onder woorden gebracht. Door twee personages tegenover elkaar te plaatsen die beide een ‘expert’ zijn in een traditionele, dan wel open relatie, creëert auteur Chloe Seager een goede basis.

Al lezende leer je meer over de personages maar vooral ook wat een open relatie inhoudt. Veel mensen zullen wellicht denken dat het dan niet om echte liefde gaat tussen de twee hoofdpartners, maar niets is minder waar. Het is de nieuwsgierigheid en het houden van mensen in het algemeen die maakt dat ze meerdere partners willen.
Het belangrijkste in een open relatie, maar eigenlijk net zo belangrijk in welke relatie dan ook, is communicatie. En dat is juist wat er misgaat tussen alle hoofdpersonages. Die verwarring is ook de aanzet van alle gebeurtenissen.

Toch gebeurt er uiteindelijk niet zo heel veel in het boek ‘Open Minded’. De personages blijven hangen in twijfel en zelfmedelijden. Pas tegen het einde komt er een complete ontwikkeling. Dat was ook het moment dat ik besloot dat het boek over het geheel genomen goed geschreven was. Zeker voor een debuut. Ook het thema vriendschap wordt goed uitgewerkt in het personage van Tomi. Zo een vriend gun je iedereen.

‘Open Minded’ is een leuk en goed debuut, waarbij de lezer een hoop te weten komt over het reilen en zeilen binnen een open relatie. Maar ook dat het onderhouden daarvan net zo veel inzet vraagt als bij de traditionele relaties. Toch gaat het hier en daar soms allemaal wel wat te gemakkelijk door de bocht en zijn de personages af en toe wel erg hysterisch. Het verhaal dut halverwege wat in maar komt aan het einde weer vol tot leven.

Het boek ‘Open Minded’ is een leuke romcom die de lezer meegeeft dat relaties in verschillende vormen voorkomen, en dat je voor jezelf moet uitvinden waar jij je het prettigst bij voelt. Schrijfster Chloe Seager heeft met haar verhaal letterlijk een boekje opengedaan over een niet zo makkelijk onderwerp. ‘Open Minded’ is een leuke aanrader.

Titel: Open Minded | Auteur: Chloe Seager | Uitgeverij: A.W. Bruna | Eerste uitgave: 2024 | Vertaling: Anna Livestro | Genre: romcom, roman, young adult | Aantal bladzijden: 384 | ISBN 978 940 051 710 3

Ardèche - Linda van Rijn

 

‘’De vakantie was in geen enkel opzicht geworden wat ze ervan hadden verwacht…’’

Na de tragische dood van haar man Stan, heeft Tessa van Dalen het geluk weer opnieuw gevonden bij haar vriend Koen. Deze zomer gaat ze met hem en haar twee zoontjes, Lucas en Justus, op vakantie naar Frankrijk. Hun keuze is gevallen op een mooie camping aan de oever van de rivier Ardèche.
Ze hebben een heerlijke vakantie, en ontmoeten ook nog eens mensen die ze kennen van de school van de jongens. Met elkaar gaan ze een dagje kanoën op de Ardèche, en de kinderen raken niet uitgepraat over het wilde water en de spannende stroomversnellingen. Wanneer Tessa later inlogt op een website waar je foto’s kunt downloaden, die onderweg door fotografen van de kanoërs gemaakt zijn, krijgt ze de schrik van haar leven. Op één van de foto’s ziet ze namelijk haar overleden echtgenoot zitten…

Niet voor het eerst lees ik een boek van Linda van Rijn. Haar boeken staan in principe altijd wel garant voor een paar uurtjes leesplezier. Het is daarbij vooral haar vlotte, beeldende en onderhoudende schrijfstijl wat maakt dat je weer een nieuw verhaal van haar wil lezen.
Het boek ‘Ardèche’ komt ietwat langzaam op gang, maar langzaam aan komt er toch wel meer spanning in het verhaal en krijgt de roman de nodige plotwendingen en ontwikkelingen.

De personages worden goed aan de lezer voorgesteld. Je voelt de warmte van de Ardèche en de bloei van de nieuwe liefde. Maar ook de over bezorgdheid van moeder Tessa, naar haar kinderen toe, komt geloofwaardig over. Het verhaal is met thema’s als internettrollen en online haat ook nog eens heel actueel. Door de korte hoofdstukken ligt het leestempo hoog.

Toch had er, naar mijn mening, meer uit het verhaal gehaald kunnen worden. Met slechts 176 pagina’s is het een ideaal vakantieboekje voor onderweg. Maar Linda van Rijn had best wat meer de diepte in mogen gaan. Zo had het een nog spannendere en geslaagde thriller geworden, en hadden de lezers nog wat langer in de prachtige omgeving van de Ardèche kunnen blijven hangen.

Een boek van Linda van Rijn is eigenlijk altijd wel goed. Sinds 2022 is bekend geworden dat zij ook het pseudoniem is achter de naam Mariëtte Middelbeek, (bekend van o.a. de boeken ‘Anna’ en ‘Julia’). Er zijn reeds tientallen vakantiethrillers verschenen van Linda van Rijn, waarvan er al miljoenen exemplaren verkocht zijn. Het boek ‘Ardèche’ is weer een mooie aanvulling in haar lange boekenreeks.

Titel: Ardèche | Auteur: Linda van Rijn | Uitgeverij: Marmer | Eerste uitgave: 2024 | Aantal bladzijden: 176 | ISBN 978 946 068 652 8

Valse vrouw - Sharon Bolton

 

  ''En je rakelt geen verdrietige herinneringen op. Die zijn nooit weggegaan.’’

Olive Anderson eet deze avond alleen. Wanneer en onbekende bij haar aan tafel komt zitten en tegen de ober zegt dat ze haar vrouw is, brengt dit Olive flink van haar stuk. Maar de onbekende wil praten en is dat niet precies waar Olive behoeft aan heeft op deze eenzame winteravond? Haar hart luchten bij een vreemde. Ze durft haar vriendinnen namelijk niet te vertellen dat haar huwelijk, na zes maanden een nachtmerrie is. Iets waarvoor ze haar hebben gewaarschuwd.
Misschien had Olive moeten vragen met wie haar echtgenoot echt getrouwd was. Wellicht had ze kunnen weten dat deze ‘toevallige’ ontmoeting iets te maken zou hebben met haar en haar man, meneer Anderson. Er blijkt namelijk een reeks verdwenen vrouwen te zijn, die allemaal verband met hem houden. En wanneer de ochtend aan breekt is Olive de laatste in die reeks.

De boeken van Sharon Bolton zijn elke keer weer een feestje om te lezen. Of het nu gaat om ‘Op de vlucht’, ‘Die Zomer’ of ‘In het duister’, alle boeken zijn keer op keer psychologische thrillers die je op het puntje van je lees stoel doen laten zitten. Dan wel je nachtrust kosten. Haar boeken, en dat geldt ook wel weer voor dit boek ‘Valse vrouw’, zijn voorzien van geweldige plottwists. Daarbij komt nog eens kijken dat geen enkel personage zegt wie hij of zij daadwerkelijk is.

Het boek ‘Valse vrouw’, begint lekker mysterieus. Een vreemde aan tafel die claimt jouw vrouw te zijn en je vervolgens aan de praat weet te krijgen waardoor je emotioneel op je zwakst bent, en daar misbruik van maakt. Wat er vervolgens gebeurt valt hier en daar in de categorie ‘ietwat voorspelbaar’. Dat geldt dat voornamelijk voor het verhaal van Olive. Maar andere dingen voorzie je juist helemaal niet. Alle personages komen, door een driedeling in het verhaal, aan woord.
Hierdoor krijg je steeds een beetje meer informatie over de gebeurtenissen. Tevens geeft het beter overzicht van het geheel. Want er spelen zich, op zijn zachts gezegd, nogal vreemde dingen af in het verhaal.

Juist die onduidelijkheid maakt dat je door wil blijven lezen tot aan de ontknoping. Door de vlotte manier van schrijven, en de nodige cliffhangers, blijf je doorlezen. Voordat je het weet ben je aan het einde van het boek ‘Valse vrouw’.  Het verhaal heeft een, in vergelijking met haar andere boeken, ietwat teleurstellende uitkomst. Maar wellicht verwacht je als lezer ook wel steeds meer en meer van een auteur en houdt het op een gegeven moment gewoon op. Want in principe is het nog steeds een goed verhaal, waarmee ik me wederom heel goed vermaakt heb.

Titel: Valse vrouw | Oorspronkelijke titel:The Fake Wife | Auteur: Sharon Bolton | Uitgeverij: AW. Bruna | Vertaling: Anda Witsenburg | Eerste uitgave: 2023 | Nederlandse eerste uitgave: 2024 | Aantal bladzijden: 446 | ISBN 978 940 051 708 0

Weer zo'n stom liefdesverhaal - Katelyn Doyle

                                
                       ''It is gonna be me - zingt hij luid in mijn oor.''

Molly Marks schrijft scenario's voor Hollywoodromcoms, en weet dat 'romantiek' maar nep is. Haar enige verliefdheid was op de middelbare school, op Seth - die ze aan de vooravond van hun examenfeest dumpte en al vijftien jaar niet gezien heeft.
Seth Rubinstein geloofd in ware liefde. Ondanks zijn baan als succesvol echtscheidingsadvocaat. Al jaren zoekt hij in talloze slechte dates en kortsstondige relaties naar de ware. Maar niemand kan tippen aan Molly Marks, het eerste meisje dat zijn hart brak.
Tijdens een reünie zien Molly en Seth elkaar weer. Na een dronken onenightstand gaan ze een weddenschap aan: degene die het lot van vijf stellen kan voorspellen vóór de volgende reünie, krijgt gelijk over de liefde. Het vijfde duo zijn zij zelf. Molly verzekert Seth dat hij op weg is naar een gebroken hart. Seth beloofd haar dat ze hopeloos verliefd op hem zal worden. Zij denkt dat hij hallucineert. Hij heeft vijf jaar de tijd om het tegendeel te bewijzen.

Eerlijk is eerlijk, ik heb dit boek uitgekozen om de titel; 'Weer zo'n stom liefdesverhaal'. Want tussen alles romcoms en feelgoodromans zitten, naar mijn mening, ook wel heel vaak tenenkrommende verhalen. Maar ieder zijn favoriet zeg ik altijd maar. Maar door de titel werd ik naar deze wel heel nieuwsgierig. Ondanks dat de synopsis nog niet eens zoveel anders beloofde.

Eenmaal lezende valt eigenlijk meteen al de opzet en de manier van schrijven op. Auteur Katelyn Doyle heeft een vlotte, humoristische schrijfstijl die dan weer heel direct maar hier en daar ook wat (te) zwijmelachtig kan zijn. Ze weet een goede combinatie te maken tussen dat wat actueel is en de eeuwenoude strijd tussen twee geliefden.

Voor sommige lezers kunnen sommige scènes in het verhaal van 'Weer zo'n stom liefdesverhaal' wellicht wel wat heftig overkomen. Katelyn Doyle schuwt zich namelijk niet achter bloemige taal en noemt het beestje (in dit geval letterlijk) gewoon bij de naam. Al blijf ik de Nederlandse taal überhaupt minder geschikt voor het beschrijven van de liefdesdaad. Wellicht dat het in de Engelse versie wat subtieler overkomt. 

De personages zijn om de beurt aan het woord en spreken vanuit de ik-vorm. Soms richten ze zich direct tot de lezer en zo wordt je direct onderdeel van het verhaal. Het verhaal 'Weer zo'n stom liefdesverhaal' is beeldend en de dialogen sprankelend en doorspekt met humor, zelfspot en cynisme. Ook de opzet, om WhatsApp gesprekken en e-mails weer te geven zoals ze op je mobiel verschijnen, is leuk gedaan.
Toch had het verhaal, naar mijn inziens, iets korter gekund. Wellicht over een periode van drie jaar, in plaats van vijf. Het wordt op een gegeven moment een herhaling van een herhaling. En iedereen weet uiteindelijk toch wel hoe een romcom of feelgoodroman eindigt. 

'Weer zo'n stom liefdesverhaal' haalt wat belangrijke thema's aan. Hierdoor krijgen de hoofdpersonages realistische gebreken mee, en zijn ze herkenbaar voor de lezers. Zo is Molly duidelijk getraumatiseerd door haar vader, die het gezin verliet toen zij nog jong was. Daardoor heeft ze last van bindingsangst. Seth daarentegen heeft een onrealistische, bijna sprookjesachtige, kijk op de liefde. Dit maakt dat hij telkens weer teleurgesteld wordt in de liefde. 
Dit boek zal je laten lachen, aanzetten tot denken, blozen en wellicht wel zwijmelen en/of huilen. De reis, ook al is het twee jaar te lang, die je als lezer met Molly en Seth mag meebeleven is een plezier om te lezen.

Titel: Weer zo'n stom liefdesverhaal | Oorspronkelijke titel: Just Some Stupid Love Story | Auteur: Katelyn Doyle | Uitgeverij: A.W. Bruna | Vertaling: Beryll Kraag | Eerste uitgave: 2024 | Aantal bladzijden: 414 | ISBN 978 940 051 671 7

 

Miss Eliza's Engelse keuken - Annabel Abbs

''Wat is de wereld toch vreemd, dat geen enkele vrouw mag toegeven aan de geneugten van de tafel. Ze moet de maaltijd uiteraard wel bereiden. Maar zonder gevoel. En ze moet ervan eten - al is het maar om in leven te blijven - maar zonder enig plezier in het proces te uiten. Voor ons, leden van het zwakke geslacht, mag eten alleen functioneel zijn.''

Engeland, 1835. Eliza Acton droomt ervan haar poëzie uit te geven. De uitgever die ze bezoekt, denkt daar helaas heel anders over. Hij adviseert haar een kookboek te schrijven, omdat dat een vrouw beter zou passen. Als haar familie in geldnood komt begint ze uiteindelijk toch recepten te verzamelen.
Tot haar grote verbazing ontdekt ze haar talent voor de culinaire kunsten. Ze huurt de armlastige Ann Kirby in om haar te helpen. De twee ontwikkelen een bijzondere vriendschap, die sociale klasse overstijgt en samen schrijven ze een kookboek dat het kookboekschrijven voorgoed veranderd. Maar wanneer Ann een geheim ontdekt in Eliza's verleden en een eigen stem vindt, begint hun vriendschap scheuren te vertonen.

Het boek 'Miss Eliza's Engelse keuken is gebaseerd op een waargebeurd verhaal: dat van dichter en kookboekschrijfster Eliza Acton en haar assistent Ann Kirby. Samen schreven ze tussen 1835 en 1845 een kookboek, dat na verschijnen een bestseller werd. Het verhaal deed me sterk denken aan de film 'Julia en Julia'. Deze film, met een Oscar winnende hoofdrol voor Meryl Streep, gaat ook over het schrijven van een kookboek, en is tevens geïnspireerd op een waar gebeurde geschiedenis. Namelijk die van Julia Child die het boek 'My life in France' schreef en co-auteur was van het wereldberoemde kookboek 'Mastering the art of French Cooking'. Deze film heb ik denk ik al minstens twintig keer gezien.
Met dezelfde humor, scherpte en verrukkelijke gerechten, is het boek 'Miss Eliza's Engelse keuken' geschreven. 

Auteur Annabel Abbs heeft al meerdere romans, non-fictie boeken en korte verhalen op haar naam staan en is meerdere malen bekroond hiervoor. Ze heeft een fijne schrijfstijl waarbij elke bladzijde opnieuw uitnodigt om door te lezen en je het boek dus ook niet weg kunt, maar ook niet wilt, wegleggen.

Het verhaal wordt afwisselend door de ogen van de twee hoofdpersonages verteld. Dit geeft aanzienlijk meer betrokkenheid voor de lezer en zo krijg je ook meer mee van hun gedachten, ervaringen en emoties. Abbs maakt geen verschil tussen de personages en beschrijft beide met evenveel respect. Ze maakt zowel van de rijke Eliza als van de arme Ann moedige vrouwen, die beide moeten opboksen tegen de tijdsgeest waarin ze leven. Door middel van het bedenken en bereiden van recepten creëren ze een nieuw bestaan voor zichzelf, waarin ze heer en meester kunnen zijn. De recepten zijn zo beschreven dat je maag begint te knorren tijdens het lezen. Daarom vind ik het wel een gemiste kans dat de recepten niet in het boek terug te vinden zijn.

Het boek 'Miss Eliza's Engelse keuken' haalt verschillende thema's aan, zoals; rijkdom versus armoede, emancipatie, alcoholisme, angst, verdriet, verlies, overwinning en liefde. Door de beeldende manier van schrijven kun je de hitte van de kokende pannen voelen, de gerechten bijna ruiken en deed de entourage me denken aan de keukens en omgeving van de beroemde serie 'Downton Abbey'.

Koken en lezen zijn twee van mijn favoriete hobby's, dus was deze roman, met zijn prachtige Delfts Blauwe voorkant, een traktatie om te lezen. ''Dit verhaal is een feestje voor je zintuigen'', schrijft auteur Santa Montefiore op de voorkant. Ik sluit me daar volledig bij aan.

Titel: Miss Eliza's Engelse keuken | Oorspronkelijke titel: Miss Eliza's English Kitchen | Auteur: Annabel Abbs | Uitgeverij: A.W. Bruna | Eerste uitgave: 2021 | Nederlandse uitgave: 2024 | Vertaling: Anna Liverstro | Aantal bladzijden: 396 | ISBN 978 940 051 735 6

Terra di Sicilia - De terugkeer van de patriarch, Mario Giordano

'Waarom nemen mensen een besluit? Wat veroorzaakt een bocht in de weg van het lot? Wat leidt tot wat? Het leven drijft ons alle kanten op, in de oceaan van mogelijkheden moeten we telkens weer naar de oppervlakte op adem te halen en om beslissingen te nemen, maar het liefst zouden we onze tijd verdromen op de modderige bodem van ons bestaan.''

Sicilië, eind negentiende eeuw. Barnaba Carbonaro groeit op in grote armoede. Op jonge leeftijd begint hij te werken in de productie van citrusvruchten. Sicilië is een traditionele plek, waar familie het hoogste aanzien heeft, maar tegelijkertijd begint de wereld door industrialisatie drastisch te veranderen. Barnaba verlangt dan ook naar avontuur en handel. Als hij voor zaken in München is, ontdekt hij algauw dat de Duitsers hunkeren naar zuidvruchten en vitaminen. Door zijn humor en moed groeit Banrnaba uit tot een gerespecteerd Citrus handelaar, gedreven door een onverzadigbaar verlangen. Barnaba krijgt vierentwintig kinderen, verdient een fortuin en verliest alles.

Auteur Mario Giardano (1963), is als zoon van Italiaanse immigranten, geboren in München. Hij is schrijver van zowel boeken als voor scenario's. Zijn roman zijn vertaald in meer dan vijftien talen. Tevens is hij de auteur achter de 'Tante Poldi-serie'. Deze serie omschrijft hij zelf als knussen thriller. Echter is zijn nieuwste boek 'Terra di Sicilia' van een heel ander kaliber. Het verhaal is gebaseerd op zijn eigen Italiaanse familie.
Mario Giardano schrijft naast romans ook prentenboeken en verhalen voor jongeren. Een uitgebreid interview met de auteur is te lezen op de site van Hebban.nl

Het boek ‘Terra di Sicilë’ begint voorin met een stamboom en een lijstje met alle namen die voorkomen in het verhaal. Dat is wel heel handig, want dat maakt het, hier en daar wat chaotische verhaal, wat overzichtelijker. Zeker omdat vele namen ook nog eens op elkaar lijken, en de tijdslijn niet chronologisch is. Achterin staat nog een woorden- en termenlijst ter verduidelijking, voor diegene die niet zo thuis zijn in de Italiaanse taal. Het verhaal beslaat de periode tussen 1890 en 1960 en verplaatst zich van Sicilë naar München en weer terug. Hierbij wordt niet alleen de familiegeschiedenis van de auteur Mario Giordano uit de doeken gedaan maar komen er ook verschillende geschiedkundige gebeurtenissen .

‘Terra di Sicilia’ is niet alleen qua aantal bladzijden een lijvig boek, het is ook een zeer interessant en lijvig verhaal. De schrijfstijl is zeer beeldend en levendig maar het is wel literatuur dus het vraagt van de lezer wel echt een andere manier van lezen. Neem dan ook vooral de tijd voor dit boek ( ook voor het vervolgdeel) want het is meer dan de moeite waard. Vooral wanneer je in ogenschouw neemt dat ‘Terra di Sicilia’ berust op waargebeurde feiten. De schrijver neemt je bij de hand en maakt je onderdeel van zijn familie, waarbij hij niets of niemand schuwt, maar zich ook niet schaamt of verantwoordelijkheid neemt voor de dingen die er plaatsgevonden hebben.

Het levensverhaal van zijn voorouders is zeker niet alleen maar rozengeur en maneschijn. List en bedrog, angst en verdriet, verlies en overwinning maar zeker ook liefde en geluk komen aan bod. Dit alles met veel respect en eerbied geschreven. De warmte van Sicilë is voelbaar, net zoals de kilte van München. Neem de tijd voor dit boek en wanneer je er dan helemaal in zit, lees dan gelijk verder in het vervolg deel: ‘Terra di Sicilia’ – de vrouwen van de familie Carbonaro. Dit keer wordt de familiegeschiedenis wederom verteld maar dan door de ogen van drie generaties vrouwen. Dit levert een hele andere kijk op gebeurtenissen. Het  zijn vooral de emoties die de auteur Mario Giardano in dit tweede deel zo mooi weet te schrijven. Heel knap wanneer je als mannelijke auteur, vrouwelijke emoties zo weet te omschrijven.

Dit is het verhaal van Terra di Sicilia – de vrouwen van de familie Carbonaro.
Pina droomt ervan om een leider te zijn. Anna wil niets liever dan zingen. Maria wil een broek mogen dragen. Drie vrouwen uit de familie Carbonaro vertellen hun verhaal: over een archaïsch Sicilië aan het einde van de negentiende eeuw. Over de vloek van hun voorouders, over wonderen, illusies en kleine triomfen. Over liefde en geweld, over kleermakers, charlatans en verdrietige geesten.
Ze vertellen over thuiskomen en buitenlands zijn, nachten vol bombardementen en over hoe het geluk hen altijd heeft gevonden. Dit is het veelbewogen leven van drie vrouwen die standvastig hun zelfbepaalde paden banen.
Een reis die voert van Sicilië naar Duitsland en die meer dan een eeuw beslaat.

Iets in de manier van schrijven, en dan doel ik vooral op de wonderen/illusies en geesten, deed me denken aan ‘Het huis met de geesten’ van Isabel Allende of ‘Chocolat’ van Joanne Harris. Ook twee van mijn favorieten.

Frankie - Jochen Gutsch & Maxim Leo

                               ''Wat maakt het leven zo moeilijk? Mensen!''

Richard Gold heeft alles tot in het kleinste detail gepland. Er zal niets misgaan. Vandaag is de dag dat hij zich van het leven zal beroven. Het heeft allemaal geen zin meer. Maar zelfs dat lukt hem niet, want hij krijgt onverwachts een nieuwe huisgenoot: Frankie.
Frankie draagt niets bij aan de huur, houdt hem de hele nacht wakker, wekt hem 's ochtends vroeg en buit meedogenloos zijn gastvrijheid uit. Want Frankie is een kat. Toch worden ze langzaamaan vrienden, in een tijd waarin Gold meer dan ooit een vriend nodig heeft.

Wat een heerlijk verhaal is 'Frankie'. Geschreven door Jochen Gutsch en Maxim Leo. Maxim Leo schreef eerder ook al het boek 'De held van station Friedrichstrasse'.

'Frankie' is een feelgood verhaal maar dan meer in de literaire zin van het woord. Het is een verhaal met een boodschap over het leven en de vriendschap. En dit allemaal verteld vanuit het perspectief van een kat. Let wel op - geen Poes - daar is Frankie erg duidelijk over. 

Vele maatschappelijke thema's worden op een luchtige manier in een anekdote verpakt. Zoals racisme, zelfmoord, de dood, eenzaamheid, alcoholisme, filosofie, verdriet, liefde en geluk. Dit is allemaal samengebracht in een perfecte harmonie tussen komische situaties, ernstige gesprekken en filosofisch gedachtengoed. 
Eens temeer wordt maar weer eens duidelijk dat de vriendschap tussen mens en dier veel dieper gaat dan menigeen denkt.

Specificaties over het boek Frankie:
Titel: Frankie | Auteurs: Jochen Gutsch & Maxim Leo | Uitgeverij: AW. Bruna | Vertaling: Jeannet Dekker | Eerste uitgave: 2023 | Nederlandse uitgave: 2024 | Aantal bladzijden: 156 | ISBN 978 94 005 1736 3