maandag 18 maart 2024

Voordat het laat wordt - Kader Abdolah


''Door mijn reizen heb ik veel geleerd van het leven. Bijvoorbeeld dat je niet veel hoeft te weten om de wereld dieper en beter te begrijpen, en je hoeft vooral niet veel te weten om gelukkig te zijn.''

Vragen aan een boekenwurm wat zijn of haar lievelingsboek is is bijna hetzelfde als aan een ouder vragen welk kind er favoriet is. Het is vrijwel onmogelijk om te kiezen. Je houdt namelijk van iets of iemand door zijn eigen specifieke karakter, gedrag innerlijk en/of uiterlijk. En daarom zijn er bij mij ook meerdere boeken favoriet, zoals: Klop maar op een deur van Willard Motley, De Duivenhoudster van Alice Hoffman, Dubbelspel van Aaron, Anna Karenina van Tolstoj en last but not least Het huis van de Moskee van Kader Abdolah. Deze laatste las ik verschillende keren en elke keer was ik weer ontroert. Ook zijn andere boeken maakte indruk, al vond ik ‘Daar waar de Bergen zingen’ het minst. Nu komt Kader Abdolah met het boek ‘Voordat het laat wordt’. Een persoonlijk verhaal over zijn terugreis naar zijn vaderland. Een roman die niet alleen hem meevoert naar zijn innerlijke rust maar jou ook aanspoort om aan je eigen pad te gaan denken.

Dit is het verhaal van ‘Voordat het laat wordt’
Kader Abdolah wil naar huis, het is genoeg geweest.
Maar terugkeren is onmogelijk want in Iran zal hij worden gearresteerd. Hij zoekt een oplossing en weet op een sluwe, literaire wijze, via Iraaks Koerdistan, zijn vaderland binnen te komen, Van daaruit begint hij schrijvend zijn verhaal over zijn mystieke reis te vertellen. Hij bereikt zijn ouderlijk huis, hoog in de bergen, klopt op de deur, maar zijn moeder, die ondertussen dementeert, herkend hem niet.
Abdolah is nu terug, maar eenmaal daar komt hij erachter dat hij zich heeft vergist. Zijn ouderlijke huis is niet de plek waar hij naar verlangde. Die plek blijkt onbereikbaarder dan hij dacht. Wandelend door de bergen komt hij terecht in het oude observatorium van de familie. Daar hebben zijn voorvaderen met zelfgemaakte telescopen de hemel geobserveerd. Vertellend neemt Kader Abdolah ons met die telescopen mee naar ons oorspronkelijke huis, naar de plek waar we allemaal vandaan komen. Ook richt hij zijn telescoop op de steden van het vaderland, waar vrouwen in opstand zijn gekomen tegen de geestelijke macht: ‘Voordat het te laat wordt’.

Auteur Kader Abdolah
Kader Abdolah is het pseudoniem van Hossein Sadjadi Ghaemmaghami Farahani, en is geboren in 1954. In het religieuze gezin waar hij in opgroeide had hij al heel snel de taak de vaderrol van zijn dove en verstandelijk gehandicapte vader over te nemen. Echter droomde Kader ervan om net zoals zijn betovergrootvader schrijver te worden. Vanaf zijn 12e kreeg hij serieuze interesse in de Westerse literatuur en samenleving. In 1977 sloot hij zich aan bij een linkse partij die tegen het bewind van de sjah en de ayatollahs was. Hij schreef in die tijd voor een illegaal blad en publiceerde twee verhalenbundels onder de naam Kader Abdolah. Samengesteld als eerbetoon aan zijn twee geëxecuteerde vrienden Kader en Abdolah. Door deze en andere politieke activiteiten moest hij uiteindelijk Iran ontvluchten. In 1988 kreeg hij een huis in Zwolle. Kader Abdolah leert zichzelf Nederlands met de boeken van Annie MG Schmidt. In 1993 debuteerde hij met ‘De Adelaars’. Dat wordt bekroond met de debutantenprijs Het gouden Ezelsoor.
Hij schrijft vervolgens columns en in 2005 wordt hij voor zijn boek Het huis van de Moskee geprezen. Zijn boek ‘Voordat het laat wordt’, is zijn verhaal over de terugreis naar zijn vaderland.

Een geheel eigen schrijfstijl en zelfs opmaak
Kader Abdolah is absoluut te herkennen aan zijn geheel eigen handschrift, maar ook de opmaak in zijn boeken is over het algemeen hetzelfde. Hij schrijft niet al te lange hoofdstukken, maakt gebruik van korte alinea’s waardoor pagina’s er overzichtelijk uit zien. Hierdoor zijn zijn boeken vaak ook wat toegankelijker voor jongere lezers of mensen met minder leeservaring. Hij laat fantasie en werkelijkheid in elkaar overlopen maar wordt nergens ongeloofwaardig. Zo ook weer niet in het boek ‘Voordat het laat wordt’. Wel kan zijn gebruik van woorden soms wat deftig of oubollig overkomen, daartegen pas dat wel weer helemaal bij het verhaal.

Geschreven vanuit een ‘ik’ perspectief
In ‘Voordat het laat wordt’ schrijft Kader Abdolah vanuit een ‘ik’ perspectief. Het is tenslotte zijn verhaal en zo komt het voor de lezer ook authentieker over. Het is een wonderlijk leven wat Kader toen nu toe geleefd heeft. Eerst zijn niet al te makkelijke reis naar Nederland en dan nu zijn reis terug naar zijn geboorteland. Het bewonderwaardiger hieraan is de houding van Abdolah zelf. Hij laat het allemaal gelaten over zich heen komen en ziet de gebeurtenissen als een bedoeling van een hogere macht. Zweverig is hij dan totaal weer niet.

Levensles
Kader Abdolah is als een oom die altijd wel een verhaal heeft wanneer je daar op bezoek bent. En je kan niet anders dan betoverend luisteren. Zijn boeken hebben dezelfde magie. Hij schrijft zijn eigen 1001 nacht of het nu logisch is of niet. Nimmer verbaasd maar altijd onderdanig en dankbaar. Hij is gelukkig met wie hij is en met wie hij is. Wat dat aangaat zouden nog veel mensen, ook ik, nog heel wat van hem kunnen leren. Het leven is namelijk al goed genoeg zoals het is.

Boek informatie
Titel: Voordat het laat wordt | Auteur: Kader Abdolah | Uitgeverij: Prometheus | Eerste uitgave: 2023 | Aantal bladzijde: 348 | ISBN 978 90 446 5403 5

zondag 17 maart 2024

Verdwenen Stad - Willy Lindwer & Guus Luijters

 



‘’De verwondering over hoe het kon, en vooral hoe het kon, en vooral hoe het mogelijk werd gemaakt dat Amsterdam in zo’n korte tijd, in ruim een jaar, vrijwel al zijn Joden kwijtraakte, terwijl niemand iets deed, was de vraag die we wilden beantwoorden.’’ Willy Lindwer & Guus Luijters

Het onthutsende en nooit eerder vertelde verhaal over de collaboratie van het Amsterdamse trambedrijf.

Dit is het verhaal van het boek 'Verdwenen Stad'
De Amsterdamse tram deporteerde naar schatting 48.000 van de 77.000 Amsterdamse Joden naar de treinstations op weg naar de vernietigingskampen. Ze zijn vrijwel allemaal vermoord. Dit dramatische verhaal van de tram in dienst van de bezetter wordt voor het eerst verteld door de filmer Willy Lindwer en schrijver Guus Luijters. Ze reisden samen door de stad in de authentieke tram die in de oorlogsjaren Joden afvoerde, onder wie Anna Frank en haar familie, om erachter te komen hoe het kon dat Amsterdam in ruim een jaar tijd zijn Joodse bevolking kwijtraakte.

De auteurs ontdekte 23 niet eerder gepubliceerde facturen die het trambedrijf aan de nazi’s stuurde. Ze laten het hele deportatieproces zien. De laatste generatie overlevenden vertelt over hun deportatie en de rol van de Amsterdams Gemeentetram en het GVB. Verzamelplaatsen en tramhaltes waren de laatste locaties die de Joden van hun stad zagen. Ze werden afgevoerd vanaf deze ‘schuldige plekken’ die niemand meer kent.

Regisseur Willy Lindwer
Willy Lindwer, regisseur van ‘Verdwenen Stad, is geboren op 18 maart 1946 in Amsterdam. Zijn ouders komen uit Oekraïne en Polen. In tegenstelling tot de rest van zijn familie overleefde zijn ouders en broer de oorlog. Die zaten namelijk ondergedoken in de Achterhoek.
Lindwer volgde een opleiding HBS-B aan het Amsterdam Lyceum. Daarna ging hij naar de Filmacademie. Na zijn studie ging hij aan het werk bij de Wereldomroep en bij de documentaire afdeling van de NOS. In 1985 richtte hij zijn eigen bedrijf, AVA Production op. Tegenwoordig woont hij in Tel Aviv, waar hij Terra Film Production oprichtte.
Willy Lindwer staat bekend om zijn films over de Holocaust, Israël, het Jodendom en het Midden-Oosten. In 1988 won hij de International Emmy Award voor de film ‘De laatste zeven maanden van Anna Frank’. Nu komt hij wederom met een stukje geschiedenis over de Jodenvervolging: ‘Verdwenen stad’.

Auteur Guus Luijters
Guus Luijters is geboren in 1943 te Amsterdam. Hij schrijft al jarenlang diversen boeken en verhalen. Ook publiceerde hij in diverse tijdschriften en vaak gebeurde dat ook nog eens onder een pseudoniem. Zo schreef hij samen met Henk Spaan onder de naam van Guus L. Spaan. Maar hij noemde zichzelf ook wel G.W. Dekker, Krijn Schotel, Ria Spluijters, Hidde Olierook, Rob du Mée.
In 2012 publiceerde hij het boek ‘In Memoriam’. Hierin staan de namen van bijna 18.000 kinderen die tijdens de Tweede Wereldoorlog vanuit Nederland werden gedeporteerd: 102 transporten met Joodse, Sinti en Roma kinderen. Luijters haalde deze kinderen met dit werk uit de anonimiteit. Later schreef hij ook nog het boek ‘De Kinderkroniek’. Hierin geeft hij de kinderen zelf het woord.

Na het bekijken van de film 'Verdwenen Stad', tijdens de persvoorstelling op 26 februari, was ik al zwaar onder de indruk van dit verhaal. Ik benaderde uitgeverij Balans en mocht voor hun het gelijknamige boek lezen en recenseren. Na het lezen hiervan ben ik nog meer geraakt door het het verhaal en de misstanden die het Amsterdams Trambedrijf heeft begaan, gedurende de Tweede Wereldoorlog. Het wegvoeren van zoveel duizenden Joden in zo een kort tijdsbestek is namelijk, mede door hun, mogelijk gemaakt en het enge is dat er in de stad geen enkele nagedachtenis van terug te vinden is.

Het boek ‘Verdwenen Stad’ en de gelijknamige film hadden welllicht op geen beter moment dan nu kunnen verschijnen. Met de opening van het Amsterdamse Holocaust Museum is het onderwerp actueler dan ooit. Met het opkomende antisemitisme en de komende dodenherdenking in zicht, houdt menig Amsterdammer zijn hart vast.

Zonder te oordelen brengen ze een verborgen geschiedenis aan het licht
Willy Lindwer en schrijver Guus Luijters hebben de tramreis zelf opnieuw gemaakt en zijn zo langs de adressen en tramhaltes gekomen waar de verschrikkingen zich afspeelden. Alleen dat al geeft meer impact aan het verhaal. Daarnaast brengen ze het verborgen verhaal van de gecollaboreerde trams in ‘Verdwenen Stad’ aan het licht. Dit doen ze zonder dat ze hun persoonlijke mening daarover geven, en ook niet met de bedoeling het GVB aan te klagen.
Het boek geeft een duidelijk en helder overzicht van de gereden ritten en de omstreden facturen. Er zijn interessante interviews met overlevenden en foto’s uit de betreffende periode.
Het is een verhaal geworden waar het GVB tot op de dag van vandaag het zwijgen toe doet. Maar ook zij kunnen nu niet meer over de werkelijkheid zwijgen.

Anne Frank speelt onbedoeld wederom een rol 
Het bizarre aan het hele verhaal, en dat was voor Willy Lindwer en Guus Luijters net zo een verassing, is dat juist de omstreden factuur ook nog eens te maken heeft met Anna Frank en haar familie. Hoe bizar is dat, dat juist die factuur jaren na de oorlog met diversen aanmaningen, nog steeds aan de toenmalige bezetter wordt aangeboden. Maar het boek ‘Verdwenen Stad’ is meer dan de laatste rit van Anna Frank. Het is een confronterend verslag van een bedrijf dat willens en wetens meewerkt aan het afvoeren van Joden. Net als politie en overgelopen burgers.
Door de historische kennis van Guus Luijters komen de ‘Schuldige plekken’ weer tot leven. En dit in combinatie met de kennis die hij heeft over de stad en de geschiedenis in literatuur heeft, wordt het boek een volwaardig naslag werk.

Opdat we niet vergeten maar zeker niet gaan herhalen
Het is tevens een waarschuwing naar de huidige tijd. Niemand mag deze afschuwelijkheden vergeten maar ze mogen zeker niet herhaald worden. Als we kijken wat er bij de opening van het Amsterdams Holocaust Museum gebeurd is moeten we helaas constateren dat we voor een nieuwe golf van antisemitisme, rassenhaat, discriminatie en uitsluiting staan. Het boek ‘Verdwenen Stad’ is een waarschuwing. Opdat we niet weer allemaal gaan toekijken hoe een groep mensen, in welke vorm of met wel geloof dan ook, worden buitengesloten.

Lees het boek en kijk de gelijknamige film
 Zowel het boek als de film ’Verdwenen Stad’ zou een verplichting moeten zijn op alle scholen maar ik raad het zo en zo eenieder aan die interesse heeft in de oorlog, in Amsterdam, in antisemitisme en historie.

Boekinformatie
Titel: Verdwenen Stad | Auteurs: Willy Lindwer & Guus Luijters | Uitgeverij: Balans | Eerste uitgave: 2024 | Aantal bladzijde: 367 | ISBN 978 94 638 2289 3

vrijdag 1 maart 2024

Niets is waar - Lisa Jewell


                                     ''Haar leugens kunnen je doden...''

Podcastmaker Alix Summer ontmoet tijdens haar verjaardagsfeestje in een pub Josie Fair. Toevallig is zij die dag ook jarig en zijn ze precies even oud. Een paar dagen later lopen Alix en Josie elkaar opnieuw tegen het lijf, voor de school van Alix' kinderen. Josie heeft haar podcast geluisterd en denkt dat ze een interessant verhaal voor Alix heeft. Ze staat, zoals ze zelf zet, op een kruispunt in haar leven. Alix stelt een proefinterview voor.
Josie blijkt een complex verleden te hebben, en hoewel ze Alix een ongemakkelijk gevoel geeft, kan die het toch niet laten op dieper te gaan graven. Zo ontdekt ze dat Josie enkele duistere geheimen verbergt. Voor ze het weet is Josie haar leven binnengedrongen - evenals haar huis. Pas dan begint ze zich af te vragen: wie is Josie Fair? En wat heeft ze gedaan?

Auteur Lisa Jewell is geboren in 1986 in Londen. Ze schreef haar eerste roman 'Ralph's Party naar aanleiding van een weddenschap. In 1999 werd het uitgegeven door uitgeverij Penguin en werd dat in dat jaar hun bestverkopende debuut. Sindsdien heeft Jewell niet stil gezeten en heeft ze wereldwijd al meer dan tien miljoen boeken verkocht, die in 29 talen worden vertaald. 
Als je van spannende psychologische thrillers houdt dan zit je bij Lisa Jewell goed. Haar verhalen gaan over gewone mensen zoals jij en ik, die vervolgens in de meest bizarre situaties terechtkomen. 

Lisa Jewell wekt verwarring op bij zowel de hoofdpersonages als bij de lezer
Het boek 'Niets is waar''  begint met een wat verwarrend proloog. Eentje die wel meteen interesse opwekt. Zeker als je daarna verder gaat lezen in een heel ander verhaal. Als lezer vraag je je meteen af wat deze twee verhalen met elkaar te maken hebben. Dan komt er ook nog eens aankondiging van een documentaire op Netflix en volg je een podcast. Ik moet eerlijk zeggen dat ik dat best wel veel vond allemaal, en erg benieuwd was of dit op een of andere manier nog samen te brengen is.

Er gebeurt veel in het verhaal, heel veel
Lisa Jewell staat bekend om haar vlotte en levendige schrijfstijl. Ook in dit boek 'Niets is waar', is daar weer sprake van. Al vind ik het deze keer allemaal wel wat chaotischer. Dat komt omdat de stukken uit zowel de podcast, de Netflix serie en de twee verhalenlijnen elkaar steeds afwisselen. Hierdoor krijg het wel verhaal wel meer diepte maar er zijn op een gegeven moment wel heel veel losse puzzelstukjes. Het verhaal wordt overigens wel chronologisch verteld en is aangeduid met tijd en data. Dit zorgt nog enigszins voor overzicht.

Er heerst een onheilspellende sfeer
De personages uit het boek 'Niets is waar' zijn goed uitgewerkt en de spanning die oploopt tijdens het ontwikkelen van de vriendschap tussen Alix en Josie is goed voelbaar. Daarbij komt hun geslepen karakter goed uit de verf en doen ze niet voor elkaar onder. Dit brengt een onheilspellende sfeer in het verhaal en dat is uitermate goed gedaan.

Mijn waarheid is de jouwe niet, en andersom
Toch weet ik niet zo goed wat ik nu aan het eind van het verhaal ervan vind. Want ondanks dat ik boeiend ben blijven doorlezen vraag ik me hier en daar nog steeds af wat ik nu precies gelezen heb. Niet dat ik het verhaal niet begrepen heb of dat ik dingen gemist heb, het is meer dat ik met zoveel vragen zit. Vragen die door het einde van het boek ook niet beantwoord worden, want het hoofdpersonage zit zelf ook nog in een dilemma. Tevens is dit denk ik juist de bedoeling geweest van de auteur en de kracht van het boek ‘Niets is waar’. Want waarheid ligt in het midden en mijn waarheid is misschien de jouwe niet en twijfel blijft er vaak bestaan . Dus als Lisa Jewell die tweestrijd in jezelf met je eigen gedachten heeft willen aangeven, dan is haar dat uitstekend gelukt.



zondag 25 februari 2024

Het vintageboetiekje in Primrose Hill - Annie Darling

 


''Tweede kansen raken nooit uit de mode''

Eerste deel in een hartverwarmende en romantische serie: 'Het vintageboetiekje in Primrose Hill' - van Annie Darling.

Het verhaal van 'Het vintageboetiekje in Primrose Hill'
Sophy Stevens zit op haar dertigste onverwacht zonder werk en zonder relatie. En nu is ze heel erg toe aan Even Iets Anders. Australië, waar ze haar grootouders (die ze nog nooit ontmoet heeft) kan opzoeken, en waar je vast struikelt over de sexy surfers, lijkt haar de perfecte oplossing. Als ze genoeg geld bij elkaar kan schrapen voor een vliegticket tenminste.
Dus als haar afwezige, niet bepaald vaderlijke vader haar een baantje aanbiedt in zijn vintagekledingzaak in Primrose Hill, moet ze wel ja zeggen, ook al zit ze liever niet tussen de kleding die… nou ja, wie weet door wie en wanneer allemaal gedragen is.
Het is gelukkig maar voor een paar maanden, want Sophy en Phoebe, de arrogante manager van de winkel, zijn niet voorbestemd om beste vriendinnen te worden. Maar ook al ziet Sophy de aantrekkingskracht van een avondjurk uit de jaren dertig nog niet helemaal, de meer dan aantrekkelijke juwelier Charles Radley, weet haar wel degelijk te bekoren.

Wat een heerlijke feelgood is dit!
Ik heb me heerlijk vermaakt met de gebeurtenissen rondom het het hoofdpersonages Sophy. Zij is een vrij herkenbaar personage. Iedereen zal wel wat van zichzelf in haar kunnen herkennen. 
De locatie waar het verhaal van 'Het vintageboetiekje in Primrose Hill' zich afspeelt is zeer beeldend beschreven en zo voelde ik me als lezer echt onderdeel van het verhaal. De bij figuren zijn ook om te smullen. Zo is daar een draak van een collega die te vergelijken is met Miranda Priestley uit de film 'The devil wears Prada'

Natuurlijk is 'Het Vintageboetiekje in Primrose Hill' geen literatuur of roman op hoog niveau. Maar soms is het gewoon zo fijn om dit soort verhalen even lekker tussendoor te lezen. Althans ik kan er echt van genieten.

De serie over 'Het vintageboetiekje in Primrose Hill' bestaat uit vier delen en verschijnt alleen als e-book.
De eerste drie delen zijn reeds verkrijgbaar en het laatste, vierde deel, verschijnt op 7 maart 2024. 

donderdag 22 februari 2024

Al mijn geheimen - Lynn Austen



''Verandering kan moeilijk zijn, maar kan ook heel goed voor ons zijn.''

New York, 1898. Wanneer haar man onverwachts overlijdt en haar niets nalaat van zijn grote erfenis, doet Sylvia er alles aan om haar dochter Adelaide te ontzien. Als ze een goede echtgenoot voor haar vindt voordat iemand erachter komt dat ze bijna aan de grond zitten, hoeft er misschien wel niets aan hun welgestelde leefstijl te veranderen. 
Sylvia's schoonmoeder Junietta gelooft dat hun leven wel wat opschudding kan gebruiken. ze heeft een heel ander soort bestaan voor haar schoon- en kleindochter in gedachte, ver weg van de verwachtingen van de New Yorkse high society. Maar om deze droom een kans te geven, moeten zowel Sylvia als Junietta eerst de pijnlijke geheimen uit hun verleden aan het licht brengen. 

Samen met andere bloggers vormden we het #launchteamalmijngeheimen en mochten we het boek, in manuscript vorm, al voor de kerst lezen. En ondanks de drukte van de decembermaand heb ik het boek in twee dagen uitgelezen. Vanaf de eerste pagina was ik geboeid en liet het verhaal me niet meer los. Ik wilde weten hoe dit af ging lopen.

Het boek ‘Al mijn geheimen’ valt in de categorie familiesaga. Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van drie vrouwen: schoonmoeder, dochter en kleindochter. Het is duidelijk dat er een tijd van verandering voor de deur staat. Maar deze wordt niet zonder slag of stoot zomaar aangenomen en zo komen de vrouwen regelmatig voor discussies en conflicten te staan.
Door een noodlottig ongeval moeten de drie dames wel tot elkaar proberen te komen. Deze scènes zijn van alle tijden en daarom voor de lezer, en dus ook voor mij, zo herkenbaar.

Naast het indrukwekkende familieverhaal is er ook een historisch element. Al lezende krijg je stukjes van de slavernij en bijvoorbeeld het vrouwenkiesrecht mee. Maar dit is niet als feiten benoemd maar heel mooi en natuurlijk in het verhaal verweven. Je kan wel merken dat de auteur Lynn Austin gedegen onderzoek heeft gedaan voor het boek ‘Al mijn geheimen’. Heel duidelijk heeft ze de strijd van de vrouwen voor hun recht weten weet te geven. Daarnaast heeft Lynn Austin ook nog eens een hele vlotte en beeldende schrijfstijl waardoor het verhaal echt tot leven komt.

Dat het verhaal ‘Al mijn geheimen’ weet te raken komt ook doordat de drie personages zo goed beschreven zijn. Alle drie de vrouwen hebben een totaal eigen karakter en dat wordt heel goed weergegeven. Dit uit zich vooral in situaties waarin de vrouwen de visie op een bepaald onderwerp tonen. Hun verschillende meningen en gevoelens komen dan goed zichtbaar naar voren. Dat maakt dat je de personages in het boek als echte mensen beschouwd en je ze ook begrijpt en meeleeft. Dat heeft Lynn Austen subliem gedaan.

De opbouw van het verhaal ‘Al mijn geheimen’ is ook goed gedaan. Langzaam maar zeker zie en voel je de band tussen de vrouwen veranderen. Het verwerkingsproces wat de vrouwen nodig hebben na het onthullen van de geheimen krijgt alle tijd, maar wordt niet overdreven. Emoties als angst, verlies, rouw, liefde, hoop en vergeving worden goed uitgeschreven en het geloof In God krijgt hierbij een mooie passende rol.

Het boek ‘Al mijn geheimen’ van Lynn Austin is een prachtig, ontroerend en meeslepend familieverhaal over drie vrouwen die door het noodlot hun krachten en elkaar beter leren kennen. Het is een boek wat me wist te raken en wat ik zeker zal aanraden.

Met dank aan uitgeverij Kokboekencentrum voor de deelname aan het #launchteamalmijngeheimen.


zondag 11 februari 2024



                    ''Herregud du er virkelig utrolig''  (- ''Je bent ongelooflijk'')

Nadat ze afgelopen week wederom sneeuw hadden voorspeld in ons land, er er geen vlok viel, ben ik het winterse weer zelf maar gaan opzoeken in het boek ‘Sneeuwstorm’ van Suzanne Vermeer.

Suzanne Vermeer is het pseudoniem van de in 2011 overleden Paul Goeken, maar in overleg met zijn familie is er besloten om te naam te blijven gebruiken voor het uitgeven van boeken. Ik vind het leuk dat beginnende auteurs zo een kans krijgen om hun verhaal te publiceren. De boeken verschijnen meestal als een winter- en zomereditie en zorgen over het algemeen altijd voor een ontspannen leesmoment.

Het verhaal:
Rianne reist voor een fotografieklus naar de Noordkaap, het noordelijkste puntje van Europa. In het vissersdorpje waar ze verblijft leert ze Aron kennen, die haar het échte noorden wil laten zien, ver weg van alle toeristen. In nationaal Park Anderdalen fotografeert Rianne de prachtigste fjorden, bossen en dieren en leren zij en Aron elkaar beter kennen.
Maar wanneer zij diep in de bossen het lichaam van een man vinden, die vermoedelijk door een jachtongeluk om het leven gekomen is, neemt Aron afstand van Rianne. Weet Aron soms meer over het slachtoffer? Als Rianne er vervolgens alleen voor staat, zal ze niet rusten voordat ze antwoorden heeft.

Een intrigerend begin geeft enige voorkennis
Het is altijd intrigerend als een boek met een cursief stukje begint waarin er al een tipje van de sluier van het verhaal al wordt opgelicht. Zo wordt de toon meteen gezet wordt. Het verhaal van ‘Sneeuwstorm’ gaat daarna over in de tegenwoordige vorm. Toch komt de ‘alwetende’, in de vorm van het cursieve stukje, nog een aantal keren voor.
De opbouw van het verhaal is rustig de spanningsopbouw langzaam. Qua details gaat de auteur best ver de diepte in. Zo wordt de hele uitrusting voor de Noordkaap uitvoerig besproken en ook het idee dat freelancers nooit geldzorgen hebben wordt de wereld uit geholpen. Hier en daar een fotografie tip krijg je ook mee. Allemaal passend in het verhaal en daarom niet storend.

Vele losjes eindjes komen goed op het einde samen
Het leestempo ligt in dit boek dus laag, ook door de uitweiding van de sfeerbepaling. Het karakter achter de hoofdpersoon Rianne komt ruimschoots aan bod en daarom snap je meer over het feit dat ze tot deze opdracht gekomen is. Echter de manier waarop ze op wat later in het verhaal omgaat met de situatie vind ik persoonlijk niet altijd even goed bij haar passen.
Naar mate het einde nadert begin je als lezer wel het een en ander te vermoeden. Of je op het goede spoor zit kun je lezen in het overzichtelijke einde. Het is de auteur gelukt om vele losse eindjes knap tot een geheel te brengen.

De collectie Suzanne Vermeer heeft er weer eentje bij op de plank
Het boek ‘’Sneeuwstorm’ mag zeker tussen de rest van de Suzanne Vermeers op de plank. Ook al is het geen nagelbijtende thriller, het is zeker een boeiend en zeer onderhoudende spannend verhaal. 

zondag 4 februari 2024

Drive me Wild & Make me yours - Melanie Harlow

Uitgeverij AW Bruna komt met een heerlijke sexy feelgood-serie voor de e-reader: De Bellemy Creek reeks. Romantiek gemixt met een vleugje 'Vijftig tinten grijs'. Dit zijn heerlijke verhalen om even mee te ontsnappen aan de werkelijkheid. Onweerstaanbaar vanaf het begin tot het einde aan toe. Je weet bij voorbaat al hoe dit soort verhalen gaan eindigen maar ik smul op zijn tijd van dit soort series. Overigens zijn de delen apart en in willekeurige volgorde van elkaar te lezen.




Drive me Wild: De avond dat Blair Beaufort, in haar baljurk en tiara, met haar auto crashte in Bellemy Creek, had ik die natuurlijk beter kunnen wegslepen, haar gedag moeten zeggen en weg moeten lopen. Ik ben een monteur, geen hotelmanager. Ik heb al genoeg zorgen over mijn garage, genoeg gezeur van mijn moeder en genoeg spanning met mijn basketbalteam over de kampioenschappen. Ik heb even geen tijd voor een voormalige Belle van het bal, die blut is en niet weet wat ze wil - ook al is ze waanzinnig mooi.
Het punt is: ze is gestrand in mijn stadje en diep onder mijn chagrijnige uiterlijk ligt de behoefte om anderen te helpen verborgen. Dus bied ik haar een slaapplek aan en houd mijn handen thuis. Precies voor één nacht!
Was ze maar niet zo onweerstaanbaar. Zo grappig en innemend. Ze is een ramp achter het stuur, maakt ze me gek zonder daar al teveel moeite voor te doen. Ik krijg geen genoeg van het gevoel dat ze me geeft. Maar ik weet ook dat het geen stand zal houden. Zij wil een sprookje, en ik ben geen prins. Dus als het tijd is voor haar om te vertrekken, kan ik niet anders dan haar te laten gaan. Hoeveel pijn dat ook doet.



Make me yours: 
Hij is de beste vriend van mijn broer. De sexy single vader van hiernaast. En na een per ongeluk verstuurd appje is mijn crush helaas geen geheim meer. Het is ook mijn eigen stomme schuld. Ik ben toch al dertig, een kleuterjuf en een (redelijk) verstandig persoon. Ik had beter moeten weten dan in een dronken bui een berichtje opstellen waarin ik alles beschrijf wat hij met me zou mogen doen. Ik had niet op versturen moeten drukken! Hij had het niet moeten zien. En hij had me al helemaal niet moeten antwoorden… Want erna is alles direct uit de hand gelopen. Cole heeft alles waar ik ooit naar heb verlangd. Hij is sexy en beschermend. Een toegewijde vader voor zijn dochter. Een politieagent waar de hele stad mee wegloopt. Het type man dat zijn handen thuishoudt, ook wanneer je hoopt dat hij het niet zal doen. Ik ben niet de vrouw met wie hij dacht oud te worden, maar misschien krijg ik toch de kans om de woorden te zeggen waar ik altijd al van droomde: 'Maak me de jouwe'.

Dit is een romantische, grappige, sexy en lieve feelgood-serie!


Deel 3 'Call me crazy' is reeds verkrijgbaar en deel 4 'Tie me down' verschijnt op 8-02-24