De moeder van Frankenstein - Almudena Grandes

                         ''Wat er ook gebeurd, zorg dat je niet opvalt, alsjeblieft.''

Psychiater Germán Velázquez Martín keert, na vijftien jaar ballingschap in Zwitserland, in 1954 terug naar het verscheurde Spanje om in de inrichting voor vrouwen in Ciempozuelos te werken. Daar ontmoet hij patiënt Aurora Rodríquez Carballeira, die haar eigen dochter vermoord heeft. Niemand in de instelling geeft om Aurora, behalve María Castejón, een jonge hulpverpleegkundige.
De drie verhalen van de eigenzinnige Germán, de getroebleerde Aurora en de empathische María vormen samen een ijzingwekkend beeld van de jaren vijftig in Spanje. Germán en María  dromen beide van een ander leven, maar worden geconfronteerd met de wrede dictatuur en het nationaal katholicisme van hun land, dat elke zonde als een misdaad beschouwd.

Deze roman is gebaseerd op een waargebeurd verhaal en is net als de vorige romans van schrijfster Almudena Grandes, onderdeel van de 'Episodes van een oneindige oorlog'. In deze boeken, zoals 'De vijand van mijn vader', De drie bruiloften van Manolita' en 'De patiënten van dokter García' beschrijft zij de geschiedenis van het verzet tegen de dictator Franco, die van 1939 tot 1978 aan de macht was. De verhalen zijn ontroerend en van een zeer hoog literair niveau maar desondanks zeer toegankelijk om te lezen. Net als de vorige boeken verdwijn je in het verhaal en ga je mee terug in de tijd; een afschuwelijke periode uit de geschiedenis die zoveel consequenties kent voor de alledaagse mensen. Vooral de stille angst komt goed naar voren maar ook het zwijgen en het persoonlijke leed. De personages worden aan alle kanten uitgelicht en hun verhalen met veel emoties en aandacht beschreven. Elke relatie in het boek bestaat uit liefde en respect en laat zien dat je met deze twee ingrediënten het verste komt in het leven. Ook de opbouw van het boek is met precisie gedaan, alles op zijn tijd. Zelfs de traagheid die er hier en daar in sluipt blijkt nodig voor het geheel. Wederom heeft Almudena Grandes een prachtig liefdevol verhaal weten te schrijven en misschien is dit wel haar beste tot nu toe, wat knap is want de vorige waren ook al pareltjes.

  

                               ''Hoe groot is de kans op een deal in deze zaak?''

In John Grishmas debuut 'De Jury' (1988), maakten thrillerlezers wereldwijd kennis met Jake Brigance, een advocaat die niet rust tot de waarheid boven water is en het recht heeft gezegevierd. Zelfs als dat hem zijn reputatie kost en zijn leven in gevaar brengt. Nu, bijna een kwarteeuw later, keert Jake terug voor een sensationele moordzaak die de inwoners van Clanton opnieuw tot op het bot verdeelt. 

Eerder al verdedigde Jake Brigance met succes Carl Lee Hailey, een vader die de verkrachters van zijn dochtertje doodschoot. Nu is hij opnieuw het middelpunt van een rechtszaak. Ditmaal staat de zestienjarige Drew Gamble terecht voor de moord op politieman Stuart Kofer, de vriend van zijn moeder, en er lijkt geen enkele twijfel te bestaan over Drews schuld. Het grote publiek ziet een slepende rechtszaak dan ook helemaal niet zitten. Waarom zou je, als gerechtigheid maar één ding kan betekenen: de doodstraf.
Jake, die Drews zaal toegewezen heeft gekregen, denkt daar anders over. Hoe meer details hij te weten komt, des te meer hij ervan overtuigd raakt dat zijn cliënt gered moet worden. Met zijn hardnekkige pogingen de onderste steen boven te krijgen, zet hij zijn reputatie en carriere op het spel. Hij is echter vastberaden om het recht te doen zegevieren en daartoe moet het hele verhaal worden verteld. Zelfs als dat zijn eigen leven in gevaar brengt.

Wauw! John Grisham dit it again! Dit is de reden waarom iedereen zijn boeken zijn gaan lezen. Zijn debuut 'De Jury' werd wereldwijd een bestseller en is zelfs verfilmd. Dit vervolg is, ondanks dat het zoveel jaren later geschreven is, net zo geweldig. Van het begin tot het einde zit je op het puntje van je stoel en wordt je meegesleept in een waanzinnige rollercoaster. Een rechtbankdrama pur sang. Over een rechtssysteem dat faalt wanneer kinderen veroordeelt worden volgens het volwassenenrecht. Wat voor invloed dat heeft op de rest van hun leven. Over een daad die puur uit angst en liefde gepleegd is, die een ieder van ons gedaan zou kunnen hebben.
De beschrijvingen in het verhaal zijn levensecht, net als de dialogen, en ondanks dat het gehele boek geheel uit rechtszaken en juridische verwantschappen bestaat is het nergens onduidelijk waar het over gaat. Geen moeilijke vaktermen of ellelange betogen maar een goedlopend en aangrijpend geheel. Tevens bezit het verhaal ook een goede opbouw met de bijbehorende spanning. Wat gelukkig niet vergeten wordt is het emotionele aspect. Vrijwel van alle partijen die bij de moordzaak betrokken zijn wordt hun persoonlijke deel uitgelicht, en dat geeft een mooi algeheel beeld van het gebeuren. Zo zie je meteen dat er altijd meerdere partijen betrokken zijn bij een zaak, niet alleen de schuldige en het slachtoffer.
Het is voor de lezers en fans van John Grisham te hopen dat er nog meerdere delen met Jake Brigance volgen!

Midwinter - Suzanne Vermeer

''Voornemens kunnen in de loop van de tijd ook aangepast worden als veranderde omstandigheden dat vragen. Een voornemen hoeft niet star te zijn en het is geen teken van zwakte, maar juist van kracht als je het lef hebt om dingen anders te doen.''

Alice de Vreede was eenentwintig jaar oud toen ze voor het laatst op wintersport ging. Wat destijds begon als een heerlijke vakantie, liep uit op een drama. Een ongeluk met verstrekkende gevolgen, en het was allemaal haar schuld.
Acht jaar later besluit ze, op aanraden van haar psycholoog, mee te gaan met haar vrienden die de beroemde Tour de Trois Vallées willen skiën. In eerste instantie lijkt de trip een succes te worden, maar wanneer het weer slechter wordt lopen de onderlinge spanningen op en worden de vrienden geconfronteerd met hun ergste nachtmerrie. Om het er levend van af te brengen moet Alice de demonen uit haar verleden zien te bedwingen.

De boeken van Suzanne Vermeer zijn razend populair en ook van dit boek, 'Midwinter', zullen weer vele lezers blij worden. Recensies over deze verhalen komen eigenlijk altijd overeen; ''you love it or you hate it''. Het zijn feel-good-spannende roman verhalen die een veilige opbouw hebben, geen diepgang maar wel genoeg spanning om je naar een tevreden einde te leiden. Maar dat is voor deze verhalen ook niet nodig, ze lezen heerlijk tussendoor weg en elke keer denk je misschien: ''nu weet ik het wel'', toch zal de nieuwe Suzanne Vermeer weer op je boekenplank verschijnen. Een echte thriller kun je het dan ook niet noemen en de doorgewinterde lezer ziet van verre de clou al aankomen, maar dat mag de pret niet drukken, soms is gewoon even lezen om het lezen ook heerlijk.

Suzanne Vermeer is het pseudoniem van de in juni 2011 overleden auteur Paul Goeken.In overleg met zijn familie is besloten om de boeken van Suzanne Vermeer voort te zetten. Met dank aan uitgeverij AW. Bruna voor het recensie exemplaar.

Schaduwbroer - Iris Hannema

 "Hebe, je moet verder met je leven. Vergeet het maar dat is een kutadvies. Het enige advies waar je wat aan hebt is dit: ga eerst kapot en sta dan weer op.''

Hebe reist in de voetsporen van haar overleden broer Alec naar Japan, op zoek naar antwoorden over zijn dood. Alec was professioneel freediver, (duiker zonder zuurstoffles), en Hebe kan niet geloven dat hij verdronken is. In zijn laatste woorden leest zij een boodschap, een boodschap die zij kan volgen als sporen. Deze leiden haar naar het bruisende hart van Tokio en tenslotte naar Ishigaki, een eiland in de diepblauwe oceaan.
Op zoek naar wat Alec niet kon vertellen ontdekt Hebe hoe het is om alleen te reizen, zich los te maken van alles wat vertrouwd is en zich te redden in een land waar ze niemand kent.

De schrijfster Iris Hannema werkte jarenlang als reisjournalist. Ze reisde de afgelopen tien jaar naar meer dan honderd landen in vijf continenten. Eerder schreef ze non-fictieboeken over haar reizen. Het boek 'Schaduwbroer' is haar eerste young-adult roman. Juist dankzij haar reiservaring en het schrijven daarover, is dit een heel bijzonder boek geworden. De beschrijvingen van de ervaring om geheel alleen op reis te zijn, is subliem gedaan. Vooral de gesprekken die ze voert met mensen die ze maar even ontmoet. De angsten maar ook het lef om ergens op af te stappen komen mooi naar voren. De cultuur, het landschap en de gekte van de stad Tokio zijn erg beeldend beschreven. Tevens is er de angst, de wanhoop en het alwetende gevoel over haar overleden broer. Op een duidelijke manier komen al deze facetten ruimschoots aan bod, en komen aan het einde mooi samen om er een afsluitend geheel van te maken. Zeker voor jongeren die in deze turbulente tijd leven met vragen over vriendschap, familie en verlies, is dit een mooi verhaal. Wanneer je alleen bent, hoef je niet alleen te zijn. Je kunt erop uit en nieuwe dingen ontdekken, mensen ontmoeten en uit het vaste patroon stappen om van een afstandje te kijken naar wat je hebt en hoe waardevol dat meestal blijkt. 

Met dank aan uitgeverij Leopold voor het recensie exemplaar.

De plaaggeesten - Liesbeth de Jong

''Je kunt iemand wel dwingen om iets te doen, maar je kunt hem niet dwingen om iets te willen.''

Veel mensen ergeren zich aan hun buren. Soms ontstaat er zelfs een vete die totaal uit de hand loopt. In deze humoristische roman gooien de snobistische zakenman Bill Braspenning en de slonzige Arie van Putten alle middelen in de strijd om elkaar het leven zuur te maken. Een van beide moet het veld ruimen, maar wie? En hoe? Als de situatie hopeloos lijkt komt de oplossing uit een onverwachte hoek. Maar is dit wel de oplossing?

Uitgeverij Gopher en schrijfster Liesbeth de Jonge organiseren met verschillende lezers een blogtour. Hierdoor werd ik in de gelegenheid gesteld om het boek 'De plaaggeesten' te lezen.

Het boek is een goede combinatie van de serie 'Flodder' en het tv-programma 'De rijdende rechter'. Beide niet mijn genre en zo ook dit boek niet. Desalniettemin is dit geen reden om het dan maar een slecht boek te vinden want de vlotte, beeldende, met humor doorweefde schrijfstijl maken het een vermakelijk geheel. Het is alleen te ongeloofwaardig en hier en daar te simpel. Het is meer een opzet voor een goed script van een klucht. Scenes die perfect op het toneel nagespeeld kunnen worden maar in een boek een beetje hun kracht verliezen. Maar zoals gezegd; ben je fan van bovenstaande programma's, heb je behoefte aan een stukje leedvermaak en wil je niet een al te moeilijk boek lezen, dan is deze zeker aan te raden!

De volgende bloggers geven de aankomende dagen nog hun mening: @boekenblog.be @nakitaslibrary.nl @booksandpaper.nlnl @boekenbeauty

V2 - Robert Harris

''Dus U bent een van de genieën die de oorlog voor ons gaan winnen?''

(Noot van de auteur) ''Dit verhaal speelt zich af in een periode van vijf dagen aan het einde van november 1944. De achtergrond is historisch. De V2-aanvallen op Londen hebben zich voorgedaan in de hier beschreven volgorde en hebben de hier beschreven gevolgen gehad. De Duitse raketten zijn werkelijk afgevuurd uit bebost gebied in de omgeving van Scheveningen, en in een reactie daarop is inderdaad een Brits contraoperatie opgezet, waarvan de kern wordt gevormd door een team WAAF's. Ook is er geprobeerd de geschiedenis van het raketprogramma en het werk van de luchtfoto-onderzoekers op RAF Medmenham zo nauwkeurig mogelijk weer te geven als redelijkerwijze in een roman verwacht kan worden.''

Robert Harris vertelt via twee verhaallijnen een complex stukje geschiedenis. Enerzijds volgt de lezer de Duitse fictieve ingenieur, die in Scheveningen gestationeerd is om de lancering van de V2-raketten te begeleiden. Deze Rudi Graf is in eerste instantie een opportunist die geniet van aanzien en geld en zich laat leiden door de leiders boven hem. Wanneer er toch meer mis gaat dan verwacht, en de aanvallen aanzienlijk veel slachtoffers maken in een korte tijd, krijgt hij gewetensnood en keert hij zich tegen het beleid. Dit brengt hem in grote problemen. Wat echter jammer is, is dat door de schrijfstijl van Harris een echte rebel uit blijft. Kabbelend brengt hij verzet maar echte spanning hieromtrent blijft uit en dat is vertragend voor het verhaal. Iets meer actie, dan alleen het afvuren van de raketten en hun impact van de inslag, had wel meer voor het verhaal kunnen betekenen.

Aan de andere kant volgen we fictieve Britse Kay Caton-Walsh. Ze is werkzaam bij de WAAF (Woman's Auxiliary Air Force) en onderzoekt luchtfoto's. Zo wordt ze betrokken bij de aanvallen vanuit Scheveningen op Londen. Aan haar de taak om militaire activiteiten op te sporen naar aanleiding van onregelmatigheden op foto's. Zelf ontsnapt ze ternauwernood aan een luchtaanval en wanneer er ook nog eens geen lanceerplatformen te vinden zijn wordt Kay overgeplaatst van Londen naar Mechelen om daar omgeschoold te worden voor radartechnologie. Ook het verhaal van Kay kabbelt voort. Het verhaal bevat veel spionagetechnieken en geeft een goede blik op de operatie V2, maar het thrillereffect ontbreekt. Soms lijkt het wel of de schrijver extra zijn best doet om een scene spannend te krijgen, tevergeefs. 
De verhaallijnen komen uiteindelijk goed bij elkaar en het hele verhaal is duidelijk en in een logische volgorde vertelt. Boeiend qua onderwerp maar saai wat betreft spanningsboog. Jammer, want Robert Harris is normaal gesproken wel in staat om deze combinatie van werkelijkheid en spannende fictie tot een goed geheel te breien. 

Spookie naar de kinderopvang - Els Langelaan

''Het is eng en ook best een beetje spannend, eigenlijk voelt alles een beetje gek.'' 

Spookie naar de kinderopvang is een duidelijk, op rijm, geschreven verhaaltje met lieve tekeningen. Wat het eerste opvalt is het formaat van het boekje. Vierkant en zeer handbaar voor kinderen (ter vergelijken met de Nijntje boekjes). Maar ook de vriendelijke kleuren spatten meteen van de kaft. Bij elk plaatje staat een soort van rijmpje van zes regles waardoor de aandacht van de kinderen behouden blijft.
Het verhaaltje begint meteen met de onbekende gevoelens van een kindje wat voor het eerst naar de opvang/peuterklas gaat. Het afscheid van de ouder en het onbekende van de klas volgen en wat dan vooral opvalt is dat er op een simpele en fijne manier, een goede sfeer gecreëerd wordt waardoor angst niet meer aan de orde is. Spookie gaat aan het einde van de dag tevreden naar huis en zo sla je het boekje ook dicht, tevreden!

Reeds is het tweede boekje over de de avonturen van Spookie verschenen, 'Spookie naar het bos'.