Circe - Madeline Miller

'je bent niet gebonden aan de omstandigheden waarin je geboren ben'

In het huis van Helios, God van de zon en de machtigste onder de Titanen, wordt een dochter geboren. Maar Circe heeft een goddelijke uiterlijk noch een goddelijke stem en ze wordt buitengesloten door haar familie. Door haar isolement ontdekt ze een innerlijke kracht die verboden is voor de goden; hekserij.

Wanneer de liefde Circe ertoe brengt een vervloeking uit te spreken, verbant de wraakzuchtige Zeus haar naar het afgelegen eiland Aiaia, waar ze haar occulte vaardigheden verder ontwikkeld.

De wereld is echter een gevaarlijke plek voor een vrouw alleen en met haar onafhankelijkheid roept Circe de toorn van zowel mannen als goden over zich af. Om te beschermen wat haar dierbaar is moet Circe besluiten of ze thuishoort bij de goden waaruit ze geboren is of bij de stervelingen van wie ze is gaan houden.

Tussen alle thrillers en romans door is dit boek een welkome verademing. Wat prachtig geschreven en knap gedaan, dat je zo een stuk geschiedenis vol met mythologische figuren zoveel menselijkheid mee kunt geven te geven. Ondanks de zeer goede vertaling is het boek in het Engels op zijn best, de dichterlijke zinnen, die nergens overdreven zijn, komen dan beter naar voren.
Door de toegankelijkheid is het boek voor iedereen leesbaar, het is een roman met achterin een zeer duidelijke namenlijst van de goden, stervelingen en monsters waardoor het ook erg overzichtelijk blijft.

Het eerste boek van deze schrijfster, 'Een 'lied voor Achilles' is bekroond met de 'Orange Prize'
Dit verhaal is bijna nog indrukwekkender. Het is een oud verhaal gegoten in een nieuw jasje, niet gemoderniseerd maar wel sprankelend en betoverend verteld. Het verhaal is ook zeer actueel en laat zien dat de geschiedenis op vele manieren her te beleven is en de wijsheid van toen bruikbaar is in net leven van nu. Niet geliefd te zijn door afwijkend gedrag en je toch je eigen plek te kunnen creëren is voor iedereen wel herkenbaar.

Toch mist er hier en daar een bepaalde uitleg voor de keuze die de hoofdpersoon Circe maakt en geeft Miller soms een eigen draai aan het verhaal waardoor de historische feiten niet helemaal kloppen maar dat doet geen afbreuk aan het verhaal en het is aan de lezer zelf om zich eventueel verder te verdiepen in deze geschiedenis. De groei die Circe doormaakt en de vorming van haar karakter worden goed weergegeven. Dat geldt overigens voor alle figuren in het verhaal. Ze zijn allemaal geloofwaardig en de emoties zijn voelbaar. Het boek heeft verrassend weinig dialogen maar wordt nergens saai en blijft boeien tot de laatste bladzijde. Het is te hopen dat Madeline Miller zich zeer binnenkort opnieuw gaat verdiepen in de Godenwereld.

Dit boek werd me aangeboden door uitgeverij Orlando en is onderdeel van een blogtoernee. Er zullen meerdere recensies verschijnen waaronder op Connie's Boekenblog, Drukinkt, Over Boeken en Biebmiepje

De zeventiende verdachte - James Patterson

''Of je nu wint of verliest , je naam zal altijd verbonden blijven aan deze zaak''

San Francisco is in de ban van een systematische maar onvoorspelbare moordenaar. Het onderzoek brengt brigadier Lindsay Boxer in contact met een onwillige informant. Haar informatie lijkt erop te wijzen dat er iets vreselijk mis is binnen het politiecorps.

De jacht op de moordenaar lokt Lindsay naar onbekend terrein, maar treft haar ook persoonlijk. De vriendinnen van The Women's Murder Club beginnen zich ernstig zorgen te maken, maar nu er levens op het spel staan, kan Lindsay niet anders dan tot het uiterste gaan. Als moeder, brigadier en vriendin stond Lindsays onvoorwaardelijke integriteit nooit eerder op het spel. Nu treft ze een moordenaar die vastbesloten is haar alles af te nemen.

Van The Woman's Murder Club was de Eerstverlorene het eerste deel. Het betreft een serie over vier vrouwen die zich kranig door menig situatie staande hebben weten te houden en lief en leed met elkaar delen.
In dit deel ligt de focus vooral op Lindsay en Yuki. Deels is dat prettig omdat je dan meer op de personen in kunt gaan maar aan de andere kant neemt het ook de kracht van de formule weg. Maar er zijn meerdere factoren waardoor deze thriller niet echt goed uit de verf komt. De korte hoofdstukken, wat overigens kenmerkend is voor Patterson, geven over het algemeen snelheid aan een verhaal. Hier voegt het weinig toe want er zijn weinig gebeurtenissen. Het is vooral een herhaling van feiten.
De twee verhalen die in het begin allebei sterk van start gaan blijken op het einde totaal niets met elkaar van doen te hebben en dat geeft verwarring en teleurstelling. Ook kunnen de diversen wendingen in het verhaal het thrillergehalte niet omhoog brengen en is de variant op de #Metoo affaire er iets te dik bovenop gelegd. De personages blijven aan de oppervlakte en het verhaal is gewoon niet goed genoeg uitgewerkt. Jammer want dat had wat betreft de verhaallijnen wel gekund.

Rosie zegt JA - Dawn French

''Wat een fenomenaal interessante vrouw ben je toch''

In het prachtige maar kille Park Avenue appartement van de familie Wilder-Bingham bestuurt matriarch Glenn haar huishouden als een generaal. Wanneer de Engelse Rosie hun levens binnen stuitert heeft niemand aanvankelijk in de gaten dat ze lak heeft aan alle regels. Rosie is achtendertig, optimistisch, met een verdrietig geheim maar een hart zo groot als de stad New York zelf. Ze begint de levens van de familie Wilder- Bingham draad voor draad te ontrafelen

Na het grappige en leesbare boek 'Een klein beetje geweldig' verwacht je natuurlijk al snel weer een hilarisch verhaal te lezen. Helaas valt dat wat tegen. 'Rosie zeg JA' is een verhaal wat sterk doet denken aan Mary Poppins gemixt met een vleugje '50 tinten grijs'. Het gaat echt alle grenzen over en verliest daarom al zijn kracht om nog prettig leesbaar te blijven. De personages worden neergezet als leeghoofden die alleen door de magie van Rosie weer terug in het leven gezet kunnen worden. Dat Rosie daarbij over iedereen zijn grens gaat wordt voor het gemak maar even vergeten want het moet vooral allemaal grappig zijn. De humor is flauw en doordat de schrijfstijl totaal geen emoties vertoont blijft het verhaal plat. Het verhaal bevat zware levensvragen zoals angst voor de dood, mislukking, faalangst eenzaamheid en minachting maar door het kinderlijke gedrag van Rosie is het niet te begrijpen dat ze deze zo op weet te lossen. Natuurlijk betreft het hier een roman en moet je het van de luchtige kant bekijken maar wanneer je zulke grote onderwerpen aanhaalt moet je ze ook met een wat groter respect behandelen en dat is wat er in dit hele boek ontbreekt. Wat wel goed gedaan is is dat de schrijfster het verhaal geschreven heeft zonder je een mening op te dringen wat de mogelijkheid geeft om je eigen mening te vormen. In mijn geval dus niet zo positief maar dat kan bij een ander natuurlijk zomaar anders zijn.

Lazarus - Lars Kepler

''Hij had niet door hoe gevaarlijk hij was – godallemachtig''

Joona Linna's grootste angst wordt waarheid, Jurek Walter is terug.

In een appartement in Oslo wordt een dode man gevonden. Bij het openen van de vrieskist in zijn keuken doet de politie een vreselijke ontdekking: het slachtoffer blijkt een tot dan toe onbekende grafschenner te zijn en hij bewaarde er zijn trofeeën.
Enkele dagen later vraagt een Duitse collega Joona Linna om hulp bij het onderzoek naar een campingmoord bij Rostock. Joona ziet een patroon opdoemen dat weliswaar krankzinnig is, maar dat hij onmogelijk kan negeren. Sommigen zouden van een wonder spreken als iemand terugkeert uit de dood – anderen van een nachtmerrie.

'Lazarus' is het zevende deel in de thriller reeks rond Joona Linna, wat ook prima op zich te lezen is.

Het boek is verdeeld in korte hoofdstukken en dat in combinatie met de spannende schrijfstijl is het een boek wat je in één adem uit leest. Een grote rollercoaster aan gebeurtenissen en cliffhangers. Met ook wel veel ongeloofwaardigheden en wat hoofdrol spelers die een combinatie van Bruce Willes en James Bond zouden kunnen zijn maar dat is vergeven. Want de personages worden goed uitgelicht, sommige krijgen zelfs meer diepgang dan in de vorige delen, en ook emoties worden ondanks het hoge thrillergehalte niet uit de weg gegaan en goed weergegeven.. Het is een geweldig uitgezet kat en muis spel waarbij je er als lezer steeds naast blijkt te zitten. Het einde is open, dus wellicht kunnen we binnenkort weer gaan genieten.

Het oordeel - John Grisham

''Ik heb niets te zeggen''

Pete Banning is een van de meest geliefde inwoners van Clanton, Mississippi. Oorlogsheld, patriarch van een invloedrijke familie, herenboer, vader, goede buur en trouw lid van de Methodistische Kerk. Maar op een ochtend in 1946 staat hij vroeg op, rijdt naar het stadje, loopt de kerk binnen en schiet kalmpjes zijn vriend, de dominee Dexter Bell, dood. En alsof dat niet schokkend genoeg is: het enige wat Pete erover wil zeggen – tegen de sheriff, tegen zijn advocaat, tegen de rechter, tegen zijn familie en vrienden en tegen de inwoners van Clanton – is: ‘Ik heb niks te vertellen.’
Hij is niet bang voor de dood en bereid zijn motief mee het graf in te nemen.

John Grisham is bekend om zijn bloedstollende misdaad- en rechtbankthrillers, nu doet hij een poging om dit te combineren met historische feiten.
Het verhaal is een reis door het Amerikaanse Zuiden ten tijden van de rassenscheiding en naar de Dodenmars van Bataan op de Fillipijnen tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Het boek bestaat uit drie delen, het eerste verteld over de brute moord op de dominee en de grote vraag waarom de moordenaar Pete Banning weigert te vertellen waarom hij zijn vriend heeft doodgeschoten. Het brengt je langs een familie geschiedenis, rechtbankzaken en katoenplantages. Je maakt kennis met alle hoofdpersonen die in dit deel nog wat onwennig overkomen.

Het tweede deel is het verhaal over Pete toen hij tijdens de Tweede Wereldoorlog officier was in het door Japan bezette Filipijnen en de Dodenmars van Bataan. Een vreselijke geschiedenis maar te breed uitgemeten en saai beschreven waardoor je de neiging hebt stukken over te slaan omdat je niet begrijpt wat dit met het verhaal te maken heeft. Ook hier blijven de karakters levenloos.

Het derde deel brengt je terug naar het oorspronkelijke verhaal en laat vooral de juridische kant zien met betrekking tot erfpacht en familie geheimen.

Een thriller kun je dit boek niet noemen meer een spannende geschiedenis roman. De schrijfstijl van John Grisham is hier zeker herkenbaar net als de spannende stukken. Toch is het aan de combinatie thriller/geschiedenis te merken dat de schrijver nog niet helemaal precies weet hoe hij dit moet combineren. Door de vele informatie die hij geeft vergeet hij zijn personages uit te schrijven, haalt hij de vaart uit het verhaal en komen we bij een plot wat minder spectaculair is dan wat je van John Grisham zou verwachten. Toch sla je dit boek met een tevreden gevoel dicht en hoop je dat de schrijver zijn draai gaat vinden in het combineren want zijn research is overweldigend en zijn spannende schrijfstijl gewoonweg goed. En ook gedurfd dat hij andere paden wil bewandelen.

Kudos - Rachel Cusk

''Waarom zou ik jouw kijk op de wereld vertrouwen als je niet eens voor jezelf kunt zorgen?''

In een vliegtuig luistert een vrouw naar het verhaal van de onbekende passagier naast haar: over zijn werk, zijn huwelijk, zijn dochter en de nacht waarin hij zijn hond moest begraven. De vrouw, Faye, is onderweg naar Europa om interviews te geven over haar nieuwe boek. Eenmaal daar aangekomen spreekt ze met mensen over kunst, familie, politiek, liefde, over plezier en verdriet, en over gerechtigheid en onrecht. Ze praat over zaken die er werkelijk toe doen in het leven. Deze conversaties, de laatste met haar zoon, komen samen in een prachtig, majestueus slotstuk. 

Kudos is, na Contouren en Transit, het laatste deel van Rachel Cusks briljante drieluik. Door middel van een sombere, intieme en veelomvattende schrijfstijl biedt ze een blik op het huidige leven en geeft ze feilloos de strijd weer tussen liefde en gerechtigheid. Maar ook de moeilijke keuzes die een mens moet maken tussen zichzelf, familie en of werk.
Het enige wat afleidend werkt is de opmaak van het boek, het kent geen hoofdstukken.Kudos

is een roman die eindelijk weer eens echt in de categorie literatuur mag vallen.

De andere vrouw - Michael Robotham

''Het leven is alleen maar zo waardevol omdat het eindig is''

William en Mary zijn al zestig jaar getrouwd. William is een gerenommeerd chirurg, Mary zijn liefdevolle echtgenote. Ze geloven beiden dat je de wereld in goed of slecht kan indelen.

William en Olivia zijn al twintig jaar samen. William is een gerenommeerd chirurg en Olivia een oud-tennisspeelster. Ze maken samen prachtige reizen en zijn getrouwd op Bali.
Klinisch psycholoog Joe O'Loughlin kent maar een van deze twee verhalen, maar als hij zijn vader bezoekt in het ziekenhuis komt zijn leven op zijn kop te staan. Wie is die mysterieuze vrouw die aan Williams bed zit te huilen? Een vriendin, een leugenaar of een moordenaar?

Dit verhaal van de schrijver Robotham, met wederom Joe O'Loughlin in de hoofdrol, is briljant geschreven. De klinisch psycholoog blijft zijn constante zelf met al zijn goede en slechte kanten. De politie agent Vincent Ruiz, inmiddels met pensioen blijft eveneens trouw aan zichzelf. De heldere schrijfstijl waarin emoties zoals liefde, vernedering, angst, verraad en verlating samen met vlijmscherpe dialogen en humor worden afgewisseld maken het boek vlot en aantrekkelijk leesbaar.

De verstandsverhouding tussen familieleden, geliefden maar ook tussen de high society wordt heel realistisch neergezet. Ook elk personage wordt prima uitgewerkt en het verhaal zeer geloofwaardig neergezet. Al is er op het einde van het verhaal, ten op zichten van de rest van het boek, misschien iets te veel bloedstollende actie. De benoeming thriller is niet helemaal terecht maar een hele goede spannende psychologische roman is het wel.