Nachtkijker - Tracy Sierra

''Mama, je zei dat monsters niet bestaan.'' Ze boog haar hoofd, terwijl een zwaar gevoel haar overspoelde.''Het spijt me,'' fluisterde ze,  ''dat was gelogen.''

Hier gaat het boek 'Nachtkijker' over
Tijdens een sneeuwstorm stopt een moeder haar zoontje 's nachts terug in bed. Ze hoort iets, voetstappen - zwaar en langzaam - die de trap opkomen. In het donker ziet ze een man in de gang. Doodsbang maakt ze haar kinderen wakker en ze sluipen naar het oudste gedeelte van het huis. Daar is een verborgen ruimte, waar ze zich in verstoppen. In de duisternis moet de moeder, verlamd door angst, een plan bedenken. Dan vangt ze een glimp van de man op, en weet ze dat hun situatie nog erger is dan ze al dacht.

Auteur Tracy Sierra
Tracy Sierra is geboren en opgegroeid in Colorado. Tegenwoordig woont ze, met haar gezin, in New England. Ze is werkzaam als juriste. Hun huis uit de achttiende-eeuw is uit de koloniale tijd en heeft, net als in het verhaal, een geheime ruimte. Het boek ‘Nachtkijker’ is haar debuut. Het werd direct een bestseller en wordt nu al overal vertaald en uitgegeven.

Binnen twee dagen uit
Het is me het weekje wel, las ik hiervoor de prachtige roman ‘De wind over het land’ in twee dagen uit, ging ik vervolgens moeiteloos door het boek de ‘Nachtkijker, die me vervolgens ook de nodige slaapuurtjes kostte. Wat een ongelooflijk spannend, indringend en gruwelijk verhaal heeft Tracy Sierra weten te schrijven. Pas toen ik het uit had kon ik weer normaal ademhalen. Want tijdens het lezen hield ik ongemerkt telkens weer mijn adem in.
En dit is pas het debuut van schrijfster Tracy Sierra. Dus ik hou me vast voor wat er – hopelijk – nog komen gaat.

Beslopen worden in je eigen huis
Al vanaf de eerste zin: ‘’Er was iemand in huis’’, bekroop me meteen de zenuwen. Want dat is denk ik toch wel één van de ergste dingen die je kan overkomen. Beslopen worden in je eigen huis, terwijl je daar alleen bent met je kinderen. Op een plek die ook nog eens zo afgelegen is dat geen mens je in velden of wegen kan horen. Het boek ‘Nachtkijker’ is een regelrecht nachtmerriescenario, maar weet ook het menselijke aspect goed te verwoorden.

Thriller met een vleugje horror
Het boek ‘Nachtkijker’ is een mengeling van thriller met een vleugje horror. Tevens is het ook een ontroerend en aangrijpend verhaal. Tracy Sierra weet door haar manier van schrijven een griezelige setting te creëren. Daarnaast weet ze het hoofdpersonage briljant te beschrijven, inclusief haar angst om niet geloofd en onderschat te worden, met name door mannen. Dit alles heeft met haar verleden te maken, waar de schrijfster door middel van flashbacks, steeds meer duidelijk over weet te geven.

Meerdere beladen onderwerpen komen aan het licht
Het is een verhaal dat zich afspeelt tijdens de Corona-periode, dat ook nog eens een extra dimensie aan het geheel meegeeft, heeft meerdere beladen onderwerpen. Zo schrijft ze bijvoorbeeld over de aandoening vitiligo – een huidziekte -, trauma en traumaverwerking, angst, gestoorde familiebanden, dood en wantrouwen.
Maar het meest in het oogspringend is wel het onbetrouwbare geheugen. Of is het een onbetrouwbare verteller? Over dit briljante idee laat ik je graag in het ongewisse en kan ik je alleen maar aanraden om dit boek ‘Nachtkijker’, zelf te gaan lezen. 

Een wervelend einde!
Het boek ‘Nachtkijker’ is een waanzinnig goede thriller. Ik kan me niet heugen zo een spannend, maar vooral knap in elkaar gezet verhaal, te hebben gelezen. Een psychologische thriller, met een gedenkwaardig slachtoffer dat vecht voor haar kinderen en haar eigen leven. Met een spanningsboog die alsmaar strakker en strakker wordt aangetrokken tot het uiteindelijke wervelende einde! 

Informatie over het boek
Titel: Nachtkijker | Originele titel: Nightwatching | Auteur: Tracy Sierra | Uitgeverij: AW.Bruna | Vertaling: Mary Bresser | Eerste druk:2024 | Eerste Nederlandse druk: 2025 | Aantal bladzijden: 383 | ISBN 978 94 005 1805 6 

De wind over het land - Franco Faggiana

''Aan vriendschap kan geen enkele worden toegekend. Er hangt geen prijskaartje aan. Het is er vanaf het begin, volledig, of het is er helemaal niet.''

Hier gaat het boek 'De wind over het land' over
Gregorio Bajocchi del Drago erft op zijn  zestiende, door een tragische gebeurtenis, de eeuwenoude wijnboerderij van zijn familie. Met veel hulp van enkele trouwe werknemers, onder wie de ouders van Gregorio's jeugdvriend Massino, kan het familiebedrijf overleven en krijgt Gregorio - die altijd een andere toekomst voor ogen had - de kans zichzelf ook buiten het boerenbedrijf te ontwikkelen. Door de jaren heen zal de vriendschap tussen hem en Massino een belangrijke rol blijven spelen.

Verhalen gebaseerd op waargebeurde feiten
Franco Faggiani is geboren in 1948 te Rome. Hij woont in Milaan en is werkzaam als journalist en auteur. Met zijn debuutroman ‘Tussen twee werelden’ wist hij direct de harten van vele lezers, binnen en buiten Italië, te veroveren. Maar eigenlijk gebeurde dat met elk boek dat van zijn hand uitkwam. De meeste van zijn boeken zijn te herkennen aan de bijzondere titels. Zo is er ook het prachtige boek ‘Het jaar dat Shizo Kanakuri verdween’. Ook dat heb ik met veel plezier gelezen. Om even pauze te nemen van het schrijven, wandelt Franco  Faggiani graag uren in de bergen.

Net als zijn andere boeken is het boek ‘De wind over het land’ gebaseerd op waar gebeurde feiten. Dit keer stond het verhaal van een goede vriend model voor deze, laat ik het maar meteen zeggen, prachtige roman.   

Beeldende, emotionele en geloofwaardige schrijfstijl
Franco Faggiani heeft een zeer beeldende, bijna poëtisch-achtige manier van schrijven. Ondanks dat hij lange zinnen schrijft, met daarin veel details, is het verhaal heel duidelijk te volgen. Het is dan ook wel typisch Italiaans dat alles in een veel uitgebreidere versie wordt verteld, dan dat wij het zouden doen. De personages worden goed uitgewerkt en hebben scherpe, emotionele dialogen. Hierdoor wordt het verhaal ook echt geloofwaardig. De sfeerbeschrijvingen reflecteren het landschap, en stralen een soort van rust uit. Hierdoor lees je in een prettig leestempo stukje voor stukje verder.

Halverwege is het boek niet meer weg te leggen
Het boek ‘De wind over het land’ bestaat uit vier delen. Op die manier krijg je, als lezer, een mooie en goede kijk op het leven van Gregorio. Het is vooral de groei die hij doormaakt, dat het verhaal zo aantrekkelijk maakt. Vooral halverwege het boek begon het verhaal me echt te raken, en kon ik het boek nauwelijks nog wegleggen. In het derde deel komt er een verassende wending, en gaat het verhaal weer een hele andere kant op.

Vele thema's worden besproken, ook dementie en ouderdom
Auteur Franco Faggiani weet met het boek ‘De wind over het land’, net als bij zijn vorige boeken, weer zeer ontroerend te schrijven over vele verschillende thema’s. Zo komen familie, vriendschap, het belang van een gemeenschap, en liefde aan bod. Maar ook minder vaak besproken onderwerpen als dementie, ouder worden, klimaat en innovatie worden uitgebreid, boeiend uitgelegd en besproken. Dit alles is uiteindelijk verweven tot een magistrale roman, waarin steun voor én aan elkaar toch wel de belangrijkste rol speelt.

Je waant je in het noorden van Italië
Het boek ‘De wind over het land’ bracht me voor een aantal zeer plezierige leesuren naar het schitterende Noord-Italië. Naar een plek waar de tijd soms stil lijkt te staan. Waar je kunt thuiskomen, maar vooral kunt bijkomen, na de hectiek in de ‘buitenwereld’. Waar de natuur troost biedt en tevens een bron van inspiratie is. Maar waar je vooral kunt vertrouwen op een wederzijds respect en solidariteit. 

Informatie over het boek
Titel: De wind over het land | Originele titel: Basta un filo di vento | Auteur: Franco Faggiani | Uitgeverij: AW. Bruna | Vertaling: Saskia Peterzon-Kotte | Eerste uitgave: 2024 | Nederlandse eerste uitgave: 2025 | Aantal bladzijden: 256 | ISBN 978 94 005 1746 2 

De Boer, de Vrouw en de Brandenwijn - Jonas Jonasson

''Algot had geen enkele reden om te denken dat hij alles en nog een beetje meer zou kwijtraken terwijl hij tussen de varkens in de stal van zijn vader stond en mest aan het scheppen was.''

Het is alweer een enige tijd geleden dat ik het geweldige boek ‘De 100-jarige man die uit het raam klom en verdween’ las. Maar altijd als ik eraan denk word ik wederom vrolijk. Het is overigens ook op een hele goede manier verfilmd. Ondanks dat het een heftig onderwerp is weet de auteur Jonas Jonasson het op een luchtige manier aan te halen. Nu heeft Jonasson alweer zijn zevende boek geschreven: ‘De Boer, de Vrouw en de Brandenwijn.

Hier gaat het boek over
 Algot Olsson, de zoon van een varkensboer, en een bonte verzameling mensen in de regio Småland in Värend, die zich stort op de mooie en hopelijk lucratieve kunst van het distilleren van brandewijn voor het welzijn van het Zweedse volk.

Zijn pad kruist keer op keer dat van de schuldbewuste en egoïstische graaf Bielkegren, diens harteloze en domme zoon de luitenant, en diens vrouw en dochter die Arabische volbloedpaarden en schoenen verzamelen.

Wanneer de graaf en zijn zoon zich uiteindelijk realiseren dat de brandewijn een behoorlijk lucratief handeltje is denken ze Algot te slim af te kunnen zijn, worden ze een gemakkelijke prooi voor Algot en zijn vrienden, die nog wat appeltjes te schillen hebben met de edellieden.

Dit alles speelt zich af voor de ogen van een verbaasde en verontruste koning Oscar I, de tweede Bernadotte op de Zweedse troon.

Auteur Jonas Jonasson
Jonas Jonasson is geboren op 6 juli 1961 in Zweden. Hij studeerde de talen Zweeds en Spaans aan de Universiteit van Götenburg. Na zijn studie ging hij aan het werk als journalist. In 1996 richtte hij zijn eigen mediabedrijf, OTW op. Dit moest hij echter door gezondheidsredenen in 2005 weer verkopen. Hij verhuisde naar Zwitserland en besloot te gaan schrijven. Zijn debuutroman ‘De 100-jarige man die uit het raam klom en verdween’ werd wereldwijd een succes. Het boek is verfilmd, er zijn theaterstukken van gemaakt en is vertaald in dertig talen. Hij staat bekend om zijn idiote en uitdagende titels. Zo nu ook weer bij zijn nieuwe roman: ‘De boer, de Vrouw en de brandenwijn’.

Hardop lachen tijdens het lezen
Om eerlijk te zeggen heb ik na het eerste boek van Jonas Jonasson niet meer zo erg kunnen lachen en genieten om zijn latere boeken. Niet dat ze slecht waren, integendeel. Het was meer dat het trucje, wat hij qua schrijfstijl uithaalt, er te dik bovenop lag en ik het niet meer verassend vond. Echter bij dit boek ‘De Boer, de Vrouw en de Brandenwijn’, heb ik echt weer eens hardop moeten lachen.

Taai begin, even doorzetten!
Na een taai begin, waarbij je echt even flink moet doorzetten, ontpopt zich een typisch Jonasson verhaal. De schrijfstijl is beeldend en gaat ver buiten de gangbare paden. Maar dat is juist het kenmerk van Jonas Jonasson. Als lezer beland je namelijk in een doldwaas avontuur. En hoewel er zich vele humoristische, cynische en satirische situaties voordoen, is de onderliggende boodschap bloedserieus. Het verhaal laat namelijk heel duidelijk het machtsverschil tussen de ‘gewone man’ en de machtshebbers zien.  

Goede karakterbeschrijvingen
Jonas Jonasson weet zijn personages heel goed over te brengen. Hij beschrijft wat ze voelen en denken en nodigt de lezer uit om deel te nemen aan het verhaal. Daarbij word je ook wel eens op het verkeerde been gezet. Want is iedereen echt wel die hij zegt dat hij is, of is de held juist de boef? Blijven dromen een onwerkelijkheid, of komen ze uit? De auteur geeft een mooi beeld van de armoede in Zweden gedurende 1799-1853

Humor, sarcasme en cynisch maar ook een serieuze ondertoon
Het verhaal van ‘De Boer, de vrouw en de Brandenwijn’ heeft verschillende lagen en verhaallijnen. Er zijn meerdere plotwendingen, die niet heel verassend zijn maar wel een leuke draai aan het geheel geven. Hierdoor blijft het leuk om door te lezen. Het boek leest vlot en is onderhoudend. De echte grote verassing aan het einde van het verhaal, ontbrak helaas voor mij. Maar eindelijk heb ik wel weer echt een Jonas Jonasson gelezen. Humor, sarcasme en een serieuze ondertoon maken dit boek tot een genot om te lezen.

Titel: De boer, de vrouw en de brandewijn | Originele titel: Algot, Anna Stina och der välsignade brännvinet | Auteur: Jonas Jonasson | Uitgeverij AW Bruna | Eerste Zweedse druk: 2024 | Eerste Nederlandse druk: 2025 | Vertaling: Corry van Bree | Aantal blazijden: 382 | ISBN 978 94 005 1826 1 

Catharina - Frank Krake

 ‘’Eichman vermoorde zes miljoen Joden, maar hij redde mij en mijn zoon’’

Alleen al om deze zin op de omslag op het boek ‘Catharina’ pak je het boek. Want wat zou dan de reden geweest zijn dat zij gespaard bleven?
De ondertitel gaat verder om te vermelden dat het om een waargebeurd oorlogsverhaal gaat. Via de Hebban Leesclub mocht ik dit boek, samen met nog andere lezers vooruitlezen. Door middel van het beantwoorden van de vragen, ‘gesprekken’ met de auteur zelf, de vele foto’s, het lezen van de links in het boek en het bekijken van het tv-programma over Catharina, is dit boek meer voor me gaan leven dan ooit gedacht.

Hier gaat het boek Catharina over
De beeldschone Catharina Brücker is de oudste telg van een succesvolle Joodse kleermakersfamilie uit Rotterdam.
Al op jonge leeftijd leren zij en haar zussen en broer om zelfstandig te zijn, en hun eigen toekomst te bepalen. Dat wordt echter onmogelijk gemaakt als de oorlog uitbreekt. Hun Joodse afkomst zorgt ervoor dat de nazi’s de jacht op de Brückers openen. Die laten zich alleen niet zomaar oppakken, en vechten voor hun leven, waarbij alle middelen zijn geoorloofd.

Als de zwangere Catharina toch wordt gearresteerd en afgevoerd naar Westerbork begint haar strijd om te overleven. Ze vecht voor haar baby. De kleine Clarence wordt geboren in het concentratiekamp, waar zijn vader hem nog één keer mag zien voordat hij op deportatie gaat naar Sobibor.

‘’Doe alles om jezelf én onze zoon te redden’’, schrijft hij in zijn afscheidsbrief.

Daar geeft Catharina gehoor aan. Ze gaat dansen als showgirl, in het beroemde kampcabaret. Iedere dinsdagavond een voorstelling met SS-ers op de voorste rij, terwijl diezelfde ochtend duizenden Joden in de trein naar Auschwitz zijn afgevoerd. Als ze wordt verraden wacht het onvermijdelijke, maar ze wordt onverwachts gered van de gaskamers door een SS-er.

Auteur Frank Krake
Frank Krake is geboren in 1968, te Almelo. Hij studeerde Marketing Strategy aan de Rijksuniversiteit van Groningen. Het leven van Frank Krake is als een achtbaan. Hij was betrokken als ondernemer bij verschillende ondernemingen, eer hij zijn eigen bedrijf in tuinmeubelen startte.  Deze onderneming groeide uit tot een bedrijf met een oppervlakte van de grootte van drie voetvelden. Wanneer deze onderneming failliet gaat start hij een nieuw bedrijf, TitaTuinmeubelen. Met deze succesvolle onderneming werd hij hoofdsponsor van voetbalclub De Graafschap in 2011. Hierna begint Frank Krake met schrijven over het traject wat hij heeft afgelegd om een succesvol ondernemer te worden. Ook geeft hij lezingen en presentaties.
Inmiddels heeft hij voor het boek Catharina al drie boeken geschreven: Hannalore – het meisje uit de sekte, De grootste bankoverval allertijden en De laatste getuige.
Voor al zijn boeken doet Frank Krake lang, goed en gedegen onderzoek. Zo was hij voor het boek ‘Catharina’ al drie jaar lang uitgebreid research aan het doen. Waaronder meerdere interviews met de zoon van Catharina.

Indrukwekkend en diepgaand
"Catharina" van Frank Krake is een indrukwekkend en diepgaand verhaal over overleven, familie en veerkracht tijdens de Holocaust. Hoewel de titel suggereert dat het vooral over Catharina gaat, vertelt het boek eigenlijk het bredere verhaal van haar hele familie. Frank Krake slaagt erin om op een respectvolle en feitelijke manier het dramatische levensverhaal van de familie Brücker te reconstrueren, zonder het te dramatiseren of te romantiseren. Juist die nuchtere schrijfstijl maakt het verhaal zo krachtig.

Geen roman maar leest wel heel prettig weg, anders dan andere biografieën
Voordat ik met lezen begon had ik het idee een geromantiseerd oorlogsverhaal te gaan lezen. Eenmaal het boek in handen zag ik alle foto’s en documentatie en begreep ik al snel dat dit een heel ander soort boek zou worden. Als het maar niet zo een saaie biografie zou worden, hoopte ik. Integendeel, ik werd aangenaam verrast door een veel diepgaander en interessanter verhaal. Mede doordat auteur Frank Krake ook de familie van Catharina uitgebreid aan bod laat komen.

Veel research, interviews, documentatie, foto's en getuigenissen
Het is duidelijk te merken dat Frank Krake ongelooflijk veel research heeft gedaan voor dit boek. Met respect en zonder, dingen te suggereren, schrijft hij het bijzondere verhaal van Catharina op. Hij baseert zich op bewaarde documenten, interviews en getuigenissen.
Op deze manier krijg je een goed inzicht van de manier van leven en de keuzes die ze hebben moeten maken. Er is een bijzondere hoofdrol voor de vader van Catharina – Mozes. Hem kun je wel de steunpilaar van het gehele gezin noemen. En de acties die hij soms onderneemt zouden zo uit een spannend jongensboek kunnen komen. Helaas was alles waar.

Zoveel meer dan slechts een oorlogsverhaal
De schrijfstijl van Frank Krake is toegankelijk en leest op een prettige manier vlot door. Het is uiteraard een zwaar stuk uit de geschiedenis maar toch heb ik het boek met geen enkele tegenzin gelezen. Het is zoveel meer dan slechts een zoveelste oorlogsverhaal. Het boek ‘Catharina’ stijgt boven de andere uit omdat het heel nauwkeurig is. Daardoor raak je meer bij de personages betrokken. Ik werd meerdere keren echt emotioneel geraakt.

Een ode aan Catharina en de gehele familie Brücker
Het boek ‘Catharina’ is niet alleen een levensverhaal van een vrouw die samen met haar zoon de oorlog overleefd. Het is een ode aan de familie Brücker die zich door moed, doorzettingsvermogen en liefde staande wist te houden. Ik weet zeker dat ik het boek nog meerdere malen eens door zal bladeren. Een pareltje onder alle oorlogsboeken.

TIP
Kijk op NPO de televisie serie 'Joodse kleermakerfamilie probeert holocaust te overleven. Deze gaat over Catharina en haar familie (uitzending was op 27 februari)

Informatie over het boek Catharine
Titel: Catharina | Auteur: Frank Krake | Uitgeverij: Achtbaan | Eerste uitgave: 2025 | Aantal bladzijden: 367 |  ISBN 978 908 247 647 7 | Kijk voor meer informatie voor verkoop of informatie van dit boek bij je plaatselijke boekwinkel of klik op Bol.com, Bruna.nl, Hebban of Goodreads

Eerste graad - Paul Hassels Mönning

 

‘’In een tijd van transitie is het vooral noodzakelijk verhalen uit te wisselen en met elkaar in gesprek te gaan.’’

Er is voor een auteur niets mooiers dan wanneer zijn of haar boek eindelijk gelanceerd is.   De lezer die het boek in handen heeft, heeft geen idee wat er voor de publicatie allemaal aan vooraf gegaan is. Na het bloed, zweet en tranen van de auteur gaan zich er met het proefschrift nog tientallen mensen mee bemoeien. Een uitgeverij zoeken is de eerste grote stap. En dan komen nog de redacteuren, de opmaak de financiën enz. Om dan ook nog eens, voor de eerste verschijningsdatum, verschillende recensenten het te laten lezen en reviewen. Zenuwslopend. Maar wel weer een hele eer voor mij dat ik een van die recensenten van het boek ‘Eerste Graad’ van Paul Hassels Mönning mocht zijn.

Hier gaat het boek ‘Eerste Graad’ over
Een ultimatum stelt de CEO van een internationaal staalconcern voor de keuze zichzelf te vinden – of alles te verliezen.

Peter van der Sloot werkt als invloedrijk zakenman aan de grootste overname in zijn loopbaan. Hij ontvangt een anonieme brief met de eis om binnen zeven dagen de grootste staalfabriek in eigen land te sluiten: ‘Ik ga je pijn doen, tenzij je luistert en handelt. (..)’ Van der Sloot opent de jacht en huurt de gewetenloze oud-rechercheur Pollmann in.

Naarmate de deadline nadert, ondervindt niet alleen de CEO maar ook zijn gezin de pijnlijke gevolgen van het uitblijven van een helder besluit door Global Steel N.V. Zijn belager gaat verder dan andere tegenstanders van de staalfabriek en voert de druk op via een cynische, onconventionele strategie. Wanneer Van der Sloot keihard terugslaat, lijkt het alsof beiden niets meer te verliezen hebben. Maar is dat ook zo?

Auteur Paul Hassels Mönning
Paul Hassels Mönning deelt graag zijn visie over een nieuw perspectief op B2B marketing en sales. Zijn strategie is om daarbij praktijk, emotie, ratio en digitale ontwikkelingen met praktische inzichten uit de klantpsychologie te combineren.
Paul is ondernemer, auteur van diverse boeken, marketingdirecteur en amateur-acteur. Door zijn ervaring brengt hij zijn kennis over met veel enthousiasme, humor en praktijkvoorbeelden. Daardoor zijn de presentaties inspirerend en nodigen je uit tot anders denken. Dit was ook te merken aan de manier waarop ik als blogger benaderd werd. Paul is in zijn manier van communiceren open, duidelijk en enthousiast.
Na jaren boeken voor de zakenwereld te hebben geschreven komt hij nu met zijn eerste thriller: Eerste Graad.

Money rules the world
Enigszins sceptisch ben ik aan dit e-book begonnen. Het is namelijk een onderwerp dat niet geheel in mijn straatje past. Bij het inlezen kwam ik namelijk al termen tegen als B2B marketing, en dan ben je me kwijt. Ik heb namelijk helemaal niets met dat gedeelte van de arbeidswereld. Het enige is dat ik me altijd enorm over opwind omdat het allemaal maar over verdienmodellen gaat en de hoge CEO’s nooit genoeg lijken te hebben. Oftewel: money rules the world. Amerika is daar op het moment het beste voorbeeld van

Van sceptisch naar enthousiast
Echter moest ik al heel snel toegeven dat het boek ‘Eerste Graad’ leest als elke andere thriller en ik direct in de ban was van het verhaal. Dit staat totaal los van alle andere boeken die Paul Hassels Mönnings geschreven heeft. Dit is gewoon buitengewoon goede fictie. Alhoewel zoveel fictie is het nu ook weer niet want ik mag toch hopen dat alles wat in het boek gebeurt in het verhaal blijft en niet uitkomt.

Levensecht en beangstigend
Het boek ‘Eerste Graad’ is een meeslepend verhaal dat je, ook door de vele cliffhangers, constant op het puntje van je stoel laat zitten. Door de vlotte spanningsopbouw is het ook haast onmogelijk om het boek weg te leggen. De vermoedens die je als leek over het zakelijke leven en de strijd tegen klimaatverandering wellicht hebt, en dat geldt dus in dit geval ook voor mij, komen zeer duidelijk en overtuigend aan het licht. Achter de gesloten mooie kantoordeuren gebeurt veel meer dan dat wij stervelingen kunnen vermoeden. En dat is beangstigend, maar briljant verwoord door Paul Hassels Mönning.

Spannende roman meets nagelbijtende thriller
Ondanks dat het totaal niet mijn genre was, heb ik genoten van het boek ‘Eerste Graad’. Buiten dat heb ik er veel van opgestoken. Het boek is een combinatie van een spannende roman en een nagelbijtende thriller. Ik mag hopen dat Mönning nog meer fictie gaat schrijven. Ik schrijf me dan alvast in.

De kat die een bibliotheek ging redden - Sosuke Natsukawa

 

‘’Boeken bevatten de kracht van de vele mensenharten die ermee in aanraking zijn gekomen. Die kracht heeft mij uit de vuurzee getild. Ik was in staat dat te voelen, meer niet’’

En zo lees je in twee weken ineens twee boeken die over katten en het redden van mensen, dan wel boeken gaan. Healing Fiction noemen ze dat opkomende genre ook wel. Dit keer las ik het boek ‘De kat die een bibliotheek ging redden’ van Sosuke Natsukawa. Alleen voor de omslag zou je het al kopen. Hiervoor las ik het boek ‘Een kat op recept’ van Syou Ishida. De recensie daarover is te lezen op de site van www.stoerleesvoer.nl

Omschrijving van het boek ‘De kat die een bibliotheek ging redden’
De dertienjarige Nanami brengt het grootste deel van haar vrijde tijd door in een verlaten bibliotheek. Op een dag merkt ze dat haar favoriete boeken geleidelijk aan uit de schappen verdwijnen. Ze waarschuwt het bibliotheekpersoneel, maar niemand neemt haar serieus. Dan ziet ze tussen de boekenplanken een verdachte man in een grijs pak. Als een praatgrage kat haar te hulp schiet, gaan ze samen op een doldwaas avontuur vol gevaarlijke uitdagingen.

Is het een kinder- of volwassenen boek? Of beide?
Al snel vraag ik me af wat ik nu aan het lezen ben. Is het boek ‘De kat die een bibliotheek ging redden’ nu een kinder- of een volwassenen boek? Gezien de gebeurtenissen die zich al vrij snel in het verhaal ontwikkelen lees ik inderdaad een spannend, doldwaas en avontuurlijk kinderboek. Echter de wijsheden en levenslessen zijn meer van een volwassen niveau. Gedurende het lezen, en helemaal toen ik het uit had, kwam ik tot de conclusie dat het voor jong en oud geschikt is. En het boek meer over het leven verteld dan menig ingewikkeld filosofisch boek.

Het belang van boeken lezen
Het verhaal van ‘De kat die een bibliotheek ging redden’ richt zich op het belang van lezen. Dat wordt op een hele goede, niet belerende, maar juist enthousiaste en nieuwsgierig makende manier gedaan. Het laat juist zien dat je door lezen kan reizen, zelfkennis kan opdoen en veel over andere mensen en geschiedenis kan leren. Dat lezen je sterk maakt voor het leven van alledag.

Lezen is ook een vorm van kracht opbouwen
Het hoofdpersonage Nanami is een dertienjarig meisje wat lijdt aan een heftige vorm van astma. Alhoewel dit iets te vaak genoemd wordt in het verhaal, is het juist haar zwakte die haar zo sterk maakt. Doordat ze met veel dingen op school niet mee kan doen, qua sport bijvoorbeeld, brengt ze des te meer tijd door in de bibliotheek. Dat is dus de plek waar ze al haar kennis vandaan haalt. Jammer is het af en toe wel dat de auteur het hoofdpersonage Nanami meer beschreef als een veel jonger kind. Ze had hier en daar de neiging om wat kleinerend over haar te praten.

Je moet wel openstaan voor fantasie
De avonturen die er in het boek beschreven worden zou je kunnen vergelijken met bijvoorbeeld met de boeken ‘Never Ending Story’ of ‘Narnia’. Zeker door de pratende kat, en andere dieren die aan bod komen. Je moet je hier als lezer dus wel voor open kunnen stellen. Dus ik kan me ook heel erg voorstellen dat er sommige lezers zullen afhaken zodra Nanami en de kat via het blauwe licht bij het kasteel aankomen.

Filosofisch en poëtisch
De schrijfstijl van auteur Sosuke Natsuke is eenvoudig, maar mooi en zelfs hier en daar filosofisch en poëtisch. De verhaallijn wordt goed opgebouwd en je beleeft het avontuur echt als spannend. Japanse auteurs staan erom bekend dat ze niet zoveel diepgang aan hun karakers meegeven. Dat is hier ook wel het geval, al zie je wel een duidelijke groei bij het hoofdpersonage Nanami.

Een aanrader voor jong en oud
‘De kat die een bibliotheek ging redden’ is een hartverwarmend en avontuurlijk verhaal. Het is geschreven als een sprookje maar het heeft een veel diepliggendere boodschap voor diegene die dat erin willen lezen. Eerder schreef Sosoku Natsukawa al het boek ‘Het verhaal van de kat die boeken wilde redden’. Ikzelf las die in het Engels, en heb daar ook erg van genoten. Dit boek zou als vervolg hierop gelezen kunnen worden, maar is ook prima als standalone te lezen. Ik raad ze jullie beide ten zeerste aan.

Informatie over het boek
Titel: De kat die een bibliotheek ging redden | Kimo wo mamoro to suru neko no hanashi | Auteur: Sosuke Natsukawa | Uitgeverij: AW. Bruna | Vertaling: Roebi Heinst | Eerste uitgave: 2025 | Aantal bladzijden: 188 | ISBN 978 94 005 1810 0

Ik weet me geen raad - Willy Lindwer en Aline Pennewaard

''Ik weet me geen raad en vraag om uw welwillende hulp in mijn nood. Dankbaar wacht ik uw beslissing af...'' 

Brieven schrijven, ik deed het vroeger met liefde. Ik deed het bijvoorbeeld in de zomervakantie, met mijn beste vriendin omdat ik haar gedurende de zomervakantie niet zag. Het was in de begin jaren tachtig ook helemaal in om bij een vriendenkring te horen. Dan schreef elke keer iemand anders een stukje aan in de brief en kwam hij uiteindelijk weer bij je terug. Naast deze vriendenkring schreef ik ook nog met een penvriendin in het buitenland. Iemand die je verder helemaal niet kende, maar waar je de dagelijkse dingen wel aan elkaar vertelde. Weer later schreef ik luchtpost aan mijn vriendje in het leger. Eigenlijk alleen maar leuke post! Daarom kan ik me ook totaal geen voorstelling maken dat je een brief uit pure wanhoop moet schrijven. Een brief die aanvangt met ‘’Ik weet me geen raad’’

Hier gaat het boek ‘’Ik weet me geen raad’’ – wanhoopsbrieven van Joodse Vluchtelingen 1038-1939 – over.
Jaren geleden vond documentairemaker Willy Lindwer bij het oud papier een bundel met tweehonderd brieven, die afkomstig bleken van vervolgde Joden uit Duitsland, Oostenrijk en Tsjechoslowakije. Ze smeekten de Joodse gemeente in Amsterdam massaal om ze een uitweg te bieden, maar die kon niets voor ze betekenen. De landsgrenzen sloten zich eind jaren dertig meer en meer voor de Joden van Europa. De brieven schetsen een hartverscheurend beeld van hun levensbedreigende omstandigheden.

Historica Aline Pennewaard onderzocht wat er met de schrijvers gebeurde nadat zij hun wanhoopsbrief hadden verstuurd. ‘Ik weet me geen raad’ toont een breed scala aan verhalen die op ingrijpende wijze inzichtelijk maken hoe dat in zijn werk ging. Lukte het ze om tijdig uit Europa weg te komen? Of vielen ze ten prooi aan de vernietigingsmachine van de nazi’s?

In deze tijd, waarin vlucht en emigratie opnieuw centrale thema’s zijn in het maatschappelijk debat, maakt dit boek de menselijke kant van de zaak zichtbaar: een kant die helaas maar al te vaak wordt vergeten.

Auteur en regisseur Willy Lindwer
Willy Lindwer is geboren op 18 maart 1946, in Amsterdam. Zijn ouders komen uit Polen en Oekraïne. Anders dan de rest van zijn familie overleefden zijn ouders, en broer, de oorlog. Ze zaten namelijk ondergedoken in de Achterhoek.
Lindwer volgde een HBS-B opleiding aan het Amsterdam Lyceum, en studeerde door aan de Filmacademie. Na zijn studie ging hij aan het werk bij de Wereldomroep, en tevens bij de NOS op de documentaire afdeling. In 1985 richtte hij zijn eigen bedrijf, AVA Production op. Hij woont tegenwoordig in Tel Aviv. Daar richtte hij Terra Film Production op.
Lindwer staat bekend om zijn films, documentaires en boeken over de Holocaust, Israël, het Jodendom en het Midden-Oosten. In 1988 won hij de International Emmy Award voor de film ‘De laatste zeven maanden van Anna Frank’. Vorig jaar kwam hij met een prachtige documentaire/film over de corruptheid bij het Amsterdamse GVB, gedurende de Tweede Wereldoorlog: ‘Verdwenen stad’. Mijn volledige review hiervan is te lezen op de site van www.mamascrapelle.nl

Samenwerking met historica Aline Pennewaard
Nu komt hij, in samenwerking met historica, schrijfster en onderzoekster Aline Pennewaard wederom met een indrukwekkend en schokkend stukje geschiedenis; het boek ‘Ik weet me geen raad’
Historica Aline Pennewaard werkte aan een promotieonderzoek over de deportaties vanaf Nederland naar de concentratiekampen. Eerder werkte ze ook al samen met Willy Lindwer. Het boek ‘Bernie’s oorlog’ en de het boek/film ‘De treinreis’ is van hun beider hand.

Brieven als wanhoopsroep
Het boek ‘Ik weet me geen raad’ bevat maar liefst 35 brieven van lotgevallen die zich tot in hun totale wanhoop tot het comité voor Joodse Vluchtelingen in Amsterdam richten. Met de hoop dat ze (alsnog) worden opgenomen als vluchteling en zo de vreselijke toestanden waar ze in verkeren kunnen ontvluchten. Hoewel het in Nederland nog relatief rustig is qua oorlogsgeweld in de jaren 1938-1939, zijn er andere Europese landen al afschuwelijke wantoestanden gaande.

Elke dag één brief
Het boek is hartverscheurend en ik kon het absoluut niet in een keer uitlezen. Het had zo een impact om te weten dat dit echte brieven zijn van echte mensen in nood. Ik heb met mezelf toen afgesproken elke dag één brief te lezen. Postuum stak ik dan een kaarsje voor die familie of die persoon aan. Vaak wilde ik toch ook wel weten of er nog informatie te vinden was over de betreffende gevallen en raadpleegde ik internet.

De even indrukwekkende televisieserie De Joodse Raad
De brieven waren gericht aan de voorzitter van het comité, de heer David Cohen, die later een van de voorzitters zou worden van de Joodse Raad. Over het wel en wee van die raad is onlangs de prachtige en zeer indrukwekkende gelijknamige serie op televisie geweest.

Veel lukte niet, maar een hoop dingen ook wel
Het is ongelooflijk wat het comité voor Joodse Vluchtelingen heeft proberen te doen. Een baan zoeken voor een zoöloog, die toen al in kamp Buchenwald had gezeten. Helaas mislukte dat en moest hij samen met zijn gezin uiteindelijk naar Auschwitz. Ondanks het verzoek van intellectuelen, verenigd in het Comité van Waakzaamheid, waarbij ze de regering om coulance met betrekking tot de vluchtelingen vroegen, hield die voet bij stuk, en lieten ze niemand meer Nederland binnen.
Echter lukten er veel dingen ook wel: valse papieren, onderduiken, en bijvoorbeeld kindertransporten naar veilige oorden.

Geschiedenis herhaalt zich helaas
Willy Lindwer heeft nog steeds contact met de vrouw die toentertijd secretaresse was van het Vluchtelingencomité, Mirjam Bolle-Levie. Zij is inmiddels 107 jaar oud en woont in Jeruzalem. Gelukkig is zij nog steeds in het bezit van een ‘een messcherp geheugen’, zegt
Lindwer. Ze weet zich nog alles te herinneringen van de hartbrekende brieven.
Elke brief aan het comité voor Joodse Vluchtelingen is een stukje geschiedenis. Een noodkreet uit een ver verleden. Helaas lijkt het verleden ons weer in te halen en zijn er opnieuw duizenden mensen voor oorlog op de vlucht. Dat maakt dit al prachtige boek, nog intenser om te lezen. 

Details over het boek
Titel: Ik weet me geen raad - wanhoopsbrieven van Joodse vluchtelingen 1938-1939 | Auteurs: Willy Lindwer en Aline Pennewaard | Uitgeverij: Balans | Eerste uitgave: 2025 | Aantal bladzijden: 222 | ISBN 978 9463 823 883