Kleine wonderen - Stephanie Knipper

“Er waren veel manieren om te communiceren; woorden waren daar maar één van.”

Als opgroeiende zusjes waren Rose en Lily onafscheidelijk, maar in hun volwassen leven verwaterde het contact, omdat Lily niet kon omgaan met de veeleisende opvoeding van Rose' autistische dochter. Wanneer Rose ernstig ziek wordt, moet Lily terugkeren naar de bloemkwekerij van de familie en moet ze de angst die haar wegdreef onder ogen gaan zien.
Kleine wonderen is geschreven met veel gevoel en begrip voor wat het betekent om 'anders' te zijn. Het is een roman over het belang van familie en over de bergen die mensen kunnen verzetten om hun geliefden te beschermen. Het beschrijft de onverbrekelijke band tussen moeder en dochter en tussen zussen, maar ook die van geliefden en vrienden.

In het begin is het verhaal wat traag, het woord lijzig kwam zelfs bij me op. Misschien omdat het niet echt duidelijk is welke kant het verhaal uit gaat. Gaandeweg komt er een duidelijk lijn in en gaat je hart open voor de diversen personages. Ook al worden ze niet zo uitgebreid beschreven, het is net genoeg om je er een beeld bij te vormen. De bijzondere gave van de dochter van Rose grenst aan de magie. Deze magie doet denken aan de film 'The green mile' of het boek 'Bijen in de mist' van Erick Setiawan.

Het is genoeg om te geloven dat het kan en het spectaculaire, onverwachte en originele plot maakt het tot een verhaal wat nog lang blijft hangen. Na de laatste bladzijde wist ik het zeker, dit is een vooral een lieve roman.