De ontembare - Guillermo Arriaga

''Als ik moest kiezen tussen de pijn en het niets, zou ik de pijn kiezen''

Juan Guilllermo's rauwe leven speelt zich af op de daken van Mexico-stad. De dood van zijn oudere broer is een enorme klap voor hem. Vier jaar later zijn ook zijn ouder en grootmoeder overleden. Hij wil wraak voor de moord op zijn familie, gepleegd door een club fanatieke religieuze jongens uit zijn wijk. De achtergrond van het verhaal is er een van repressie, politie corruptie en geweld, en kerkelijke inmenging daar waar hij niet hoort.
Duizenden kilometers verderop jaagt een Inuit geobsedeerd op een beruchte grijze wolf in het hoge noorden van Canada.
Zon, stof en lawaai wisselen elkaar af met sneeuw ijs en oorverdovende stilte.

Verkozen tot boek van de maand januari bij DWDD. Iets waar ik mij volkomen in kan vinden. Maar ook de kritieken die hier en daar om de hoek komen kijken zijn waar. Het is een fenomenaal geschreven verhaal. Met korte stukken waarin rake, rauwe zinnen het leven in een Mexicaanse achterbuurt op goede wijze beschrijven. Ook de intense kou en strijd in Canada bij de jacht op de wolf is zo geschreven dat het voelbaar is. De emoties komen bij je binnen, de personages komen tot leven en je voelt dat niet alles zomaar verzonnen is. Dat twee verhalen, die in eerste instanties niets met elkaar van doen hebben, op zo een ingenieuze wijze aan het einde bij elkaar komen is geweldig gedaan. Dat heeft de Guillermo Arriage ook te danken aan zijn ervaring met het schrijven en regisseren van zijn films Babel, 21 Grams en Amores Perros

Wat ook blijkt uit de bijeenkomst met de schrijver, die ik mocht bijwonen bij uitgeverij Atlas. Veel is geschreven vanuit zijn ervaring met het leven. Of het allemaal waargebeurd is laat hij hier en daar in het midden en het is zeker niet allemaal biografisch. Hij leent ook stukjes van de belevenissen van een ander. Guillermo zegt hierover zelf dat het een waar verhaal is dat niet echt gebeurd is. Dit in combinatie met een goede fantasie en schrijfstijl maakt het tot een levensecht verhaal.

Je hoeft het verhaal niet leuk of interessant te vinden maar je moet wel kunnen zien dat je hier te maken hebt met een man die schrijven kan. Die schrijft vanuit zijn emotie en zo dus ook de emotie van de personages extra dimensie weet mee te geven waardoor ze tot leven komen en groei doormaken. Natuurlijk had het hier en daar wat korter gekund en kun je je afvragen of de informatieve stukjes, die soms niets met het verhaal te maken lijken te hebben, een toevoeging zijn (de schrijver zelf noemt het een welkome adempauze) maar het is een geweldig verhaal wat niet weg te leggen is, wat je vastgrijpt en niet meer loslaat. Wat je de rauwe kant van het leven laat zien en tegelijk een liefdes verklaring aan datzelfde leven is. Want wraak brengt je nergens, vergeving en liefde brengt je overal.

Mijn dank gaat uit naar uitgeverij Atlas voor het boek en de bijeenkomst met Guillermo Arriaga.