Beth houdt nooit iets lang vol. Ze heeft meer baantjes en relaties versleten dan ze durft te tellen en ze slaapt nog steeds in haar oude kamertje. Bij haar ouders thuis dus. Ze heeft het echt we geprobeerd, maar behalve haar vaste pubavond op vrijdag wil het gewoon niet lukken met die vastigheid.
Dan,op een doodgewone ochtend, verandert alles. Een onvoorstelbare tragedie zet Beths leven volledig op zijn kop wanneer zij totaal onverwacht de kinderen van haar zus onder haar hoede krijgt. Tiener Polly en kleuter Ted.
Zo begint voor haar een nieuw bestaan met verhaaltjes voor het slapengaan, ouderavonden en olifantenknuffels. Maar zonder ooit eerder voor iemand verantwoordelijk te zijn geweest, vraagt Beth zich af: ''Wat als ik deze taak niet aankan?"
Met hulp van haar beste vriend Jory en haar aandoenlijke, eenzame buurman Albert ontdekt Beth dat ze deze keer zal slagen. Ook al is het met keihard vallen en opstaan.
Wat een herkenbare titel heeft deze debuutroman van Sarah Turner. In een wereld waar van alles gaande is, is het een jungle waar je in overleven moet. Zeker als je daar ook nog eens de verantwoording voor kinderen bij hebt.
En dat is precies wat het verhaal vertellen wil.
Met een eenvoudige, simpele maar zeer doeltreffende schrijfstijl weet Sarah Turner een beeldend verhaal te schrijven. Je loopt als het ware met de hoofdpersoon Beth mee en bent zo constant getuige van de gebeurtenissen in haar leven. Dit maakt dat de dingen ook heel herkenbaar zijn. Zeker voor ouders en/of verzorgers.
Die eeuwige strijd met de alledaagse dingen en daar ook nog de opvoeding van kinderen bij, maakt dat vele al moe zijn voordat de dag nog beginnen moet. Denk daarbij aan de zichzelf vermenigvuldigende wasmand, wassen en strijken, boodschappen doen, administratie, school perikelen, afspraken en familie- en vrienden kring. Alles moet secuur worden bijgehouden want vergeet je er een, dan loopt alles in de soep. Dat is ook duidelijk de ervaring van Beth.
Wat een valkuil is bij een eenvoudige en simpele schrijfstijl is dat je ook wel de kern kan missen. Het wordt dan te luchtig waardoor je de diepe emotie mist. Alles blijft op deze manier aan de oppervlakte. En dat is jammer want er is wel heel veel in Vallen en opstaan aanwezig om die emotie juist uit te diepen.
Die oppervlakkigheid geldt voor de personages maar ook voor de gebeurtenissen. De emoties in het verhaal worden vermeldt, en als lezer kun je je indenken hoe erg het moet zijn, maar voelen doe je ze niet echt. Het had mooi voor het verhaal geweest als de schrijfster de personages, en dan vooral het hoofdpersonage Beth, meer karakter had mee gegeven en verder op hun verhaallijn was ingegaan. Dan had het ook echt voor de lezer gaan leven.
De auteur Sarah Turner wil ook best wel veel. Wellicht te veel. Daardoor ontstaat er chaos in het verhaal en is het moeilijk om alle uitgegooide lijntjes op het einde nog goed bij elkaar te krijgen. Het voelt uiteindelijk meer als een afsluiting van een lang hoofdstuk.
Erg goed gedaan in Vallen en Opstaan zijn de relaties onderling. Vooral de behoefte om ergens bij te horen en ervaringen te kunnen delen. Tevens de daarbij behorende angsten en onzekerheden. Het hoofdpersonage Beth heeft namelijk nogal wat issues met betrekking tot relaties. Zo is daar de moeilijke omgang me haar moeder. Bij haar vindt ze niet de steun die ze zo hard nodig heeft. Jory, al jaren haar beste vriend, weet niet dat ze een geheim voor hem verborgen houdt. Naarmate de tijd verstrijkt wordt dit ook steeds moeilijker om voor hem verborgen te houden. En dan is daar nog die oh zo aandoenlijke buurman van haar zus. Samen delen ze de liefde voor boeken. Maar hoe ga je een vriendschap aan? En dan zijn daar nog ineens de twee kinderen van haar zus...
Ook al is het einde misschien wat chaotisch, uiteindelijk wordt voor de lezer wel duidelijk waarom Beth al deze fases moet doorstaan. Ze gaat als het ware bij elke confrontatie een confrontatie met zichzelf aan. Het is haar weg naar volwassenheid
Hoewel de omslag van Vallen en opstaan enigszins doet vermoeden dat je een luchtige roman in handen hebt, zit er toch veel meer in. Met wat meer diepgang had het zomaar een literaire roman geweest kunnen zijn. Nu scoort het ook zeker een dikke voldoende.
De lezer krijgt mee dat er na regen altijd zonneschijn komt. Dat het belangrijk is jezelf niet te verliezen in een bepaalde situatie en altijd je eigen uniek zelf te blijven.
Met dank aan uitgeverij A.W. Bruna voor het recensie exemplaar.
Titel: Vallen en Opstaan
Auteur: Sarah Turner
Uitgeverij: A.W. Bruna
Eerste uitgave: 2022
Oorspronkelijke titel: Stepping Up
Vertaling: Valérie Janssen
Omslagontwerp: Margo Togni
Aantal bladzijden: 384
ISBN 9789400515154
Geen opmerkingen:
Een reactie posten