‘’Verlangen naar een familie. Een onmogelijke liefde. Sommige dingen zijn het waard om voor te vechten. Maar soms sta je er alleen voor.’’TikTok sensatie uit Italië
‘De Tranenmaker’ van Erin Doom is bekend geworden door de vele emotionele filmpjes op TikTok/Booktok. Binnen een korte tijd sprak de jeugd, met name in Italië, nergens anders meer over. Het ene commentaar was nog ontroerender dan het ander en als je het nog niet gelezen had moest je dat vast en zeker doen. Het werd, in 2022, het bestverkopende boek in Italië en is nu ook hier in de Nederlands vertaling te lezen.
Toen ik via uitgeverij AW. Bruna dan ook de gelegenheid kreeg om ‘De Tranentrekker’’ te mogen lezen aarzelde ik geen moment, ondanks dat het boek in de categorie Young Adult valt. Zo nu en dan vind ik het zelfs fijn om een boek in deze categorie te lezen. Emoties worden namelijk op een heel ander niveau beschreven dan bij volwassene boeken, maar daarover later meer.
Auteur Erin Doom
Erin Doom is het pseudoniem van de Italiaanse schrijfster Matilda. Ze heeft rechten gestudeerd en had al wat korte verhalen geschreven op het platform Wattpad, waar ze de harten van ruim 6 miljoen lezers al mee wist te veroveren. Omdat ze nogal wat onzeker en verlegen is besloot ze te schrijven onder een andere naam. Dat ze met een roman bezig was wisten zelfs haar ouders niet. Tijdens een interview omschrijft ze haar anonimiteit zelf als de onzichtbaarheidsmantel van Harry Potter. Maar na een boekenbeurs in Turijn, waar ze werd geweigerd bij bepaalde evenementen omdat ze geen schrijfster zou zijn, besloot ze haar ware naam bekend te maken en te genieten van alles wat hoort bij het schrijven van boeken.
Het verhaal:
In de Grave, het weeshuis waar Nica opgroeide, werden altijd verhalen verteld bij het kaarslicht. Het bekendste was dat van de tranenmaker, een mysterieus figuur met ogen zo helder als glas, en de veroorzaker van alle angsten die mensen voelen.
Op haar zeventiende is het moment gekomen om de verhalen uit haar kindertijd achter zich te laten. Nica’s droom wordt werkelijkheid als een echtpaar haar wil adopteren. Maar ze is net de enige. De rusteloze, mysterieuze Rigel wordt samen met haar geadopteerd. En hij is de laatste persoon die Nica als broer zou wensen. Rigel is intelligent, speelt betoverend piano en is onvoorstelbaar knap. Maar hij heeft een donkere, onaangename kant.
Hoewel Nica en Rigel een verleden delen vol verdriet en gebrek aan liefde, is het onmogelijk om samen te wonen. Vooral als de legende hen achtervolgt en de tranenmaker echt lijkt te bestaan. Maar Nica heeft er alles voor over om haar droom te beschermen.
‘’En op de rand van onze laatste bladzijde begreep ik dat eeuwigheid bestaat, voor wie mateloos liefheeft, al is het maar een ogenblik. Elk einde is slechts een nieuw begin.’’
Eerlijke intense emoties maken het zo herkenbaar voor jongeren
Hoe wordt een boek een bestseller en is het dan altijd ook een bestseller? Zou het ook zoveel gelezen en geprezen worden als het niet op TikTok verschenen was en verdiend het de grootste aanbevelingen ook wel?
Bij deze kan ik al direct beamen dat het boek boordevol emoties zit, die het zeker waarmaken dat dit boek een bestseller geworden is. Al is het verhaal hier en daar wat overdreven, langdradig of geheel terecht juist mooi en ontroerend.
De proloog weet meteen te boeien, maar na hoofdstuk tien merk ik wel dat de verveling en de irritatie een beetje toeslaat. De verering aan het adres van de hoofdpersoon Rigal is nu echt wel op zijn hoogtepunt geweest, net als de onzekerheid van Nica. Maar voor het verhaal is het wel nodig, want zo krijg je inzicht in de reden waarom de dingen gaan zoals ze gaan. Eenmaal terugblikkend op de periode die de twee in het weeshuis hebben meegemaakt krijg je als lezer verscheidenede keren een brok in je keel.
Ondanks alle gevoelens blijven de karakters wat oppervlakkig
Dat komt ook door de schrijfstijl van Erin Doom. Ze weet de hoofdpersonages goed weer te geven. En angsten, hoop en de hunkering naar liefde zijn goed omschreven. Toch hadden de personages, wat mij betreft wel wat dieper uitgewerkt mogen worden. Het is allemaal wat oppervlakkig. Maar dat is dan waarschijnlijk het verschil tussen Young Adult en volwassen romans. Het er nog meer op in gaan is wat een volwassenen lezer wellicht mist en graag zou willen. Voor Young Adult is dit al net over de grens heen. En zo is het dan ook prima, en snap ik de sensatie over het boek. Vooral hoe Rigal wordt geadoreerd door meiden zal menigeen herkennen. Daarnaast zal de ‘onzichtbaarheid’ van Nica ook voor vele herkenbaar zijn. Volwassen lezers zijn verder in hun ontwikkeling dus zullen hier afhaken.
De mysterieusheid die om het personages 'de tranenmaker' hangt is heel goed gedaan en Erin Doom weet de complexheid rondom dit personage tot het einde aan toe goed vol te houden. Dat geeft ook de sinistere en donkere sfeer aan het boek.
Op zoek naar je identiteit en verwerken van trauma
Maar daardoor is het geen minder goed boek, want het is juist die emotie die het zo intens herkenbaar maken. Dat Erin Doom een andere schrijfstijl heeft dan andere ligt hem ook in het feit dat ze een poëtische stijl heeft. Ze beschrijft situaties vaak (wat) lang en uitgebreid. Is dat haar manier van schrijven of komt hier het Italiaanse temperament om de hoek kijken. Altijd klaar voor drama.
Het is een steeds terugkerend thema in het verhaal: het verwerken van een trauma, het een plek weten te geven in je leven en te zorgen dat je eigen identiteit behoud. Of op zijn minst uit weet te zoeken wie je in werkelijkheid bent en wat je in het leven wil. Alleen daarom al spreekt het zoveel Young Adult lezers aan. Daarnaast is het de prachtige lay-out van de kaft die niet in je boekenkast missen mag.
Titel: De tranenmaker | Oorspronkelijke titel: Fabriccante di Lacrime | Auteur: Erin Doom | Uitgeverij: AW Bruna | Vertaling: Saskia Peterzon-Kotte | Eerste uitgave: 2021 | Gelezen uitgave: 2023 | Aantal bladzijden: 494
Geen opmerkingen:
Een reactie posten