Anna en Charlotte - Katharina Fuchs

 

‘’Het is een raar gevoel als je je dromen verliest…’’

Duitsland, 1914. Charlotte is de dochter van een machtige landheer in Saksen, en brengt haar jeugd door op een uitgestrekt landgoed. De wereld lijkt aan haar voeten te liggen, zeker als ze haar officiële debuut maakt tijdens het balseizoen. Maar dan breekt de Eerste Wereldoorlog uit, en veranderd alles voorgoed.
Duitsland, 1919. Anna woont in het prachtige Spreewald, waar ze probeert te ontsnappen aan de armoede van haar familie. Op een ijskoude dag stapt ze alleen op de trein naar Berlijn, om daar haar geluk te beproeven. In haar nieuwe wijk Wedding heerst ook nog steeds armoede en honger, maar ook de energie en levenslust die Anna zoekt. En bovendien zoeken ze in het nieuwe Kaufhaus des Westens verkoopsters.

Het contrast tussen de levens van de twee vrouwen is hartverscheurend. Maar als de twee vrouwen elkaar uiteindelijk ontmoeten blijken ze meer gemeen te hebben dan ze ooit hadden kunnen vermoeden.
Het boek ‘Anna en Charlotte’ is gebaseerd op een waargebeurde geschiedenis en is een verhaal over de levens van twee totaal verschillende, maar even sterke vrouwen.

‘’Het lot brengt hen bij elkaar, de pijn uit het verleden onafscheidelijk.’’

Katharina Fuchs is in 1963 geboren in Wiesbaden en groeide op in het Franse gedeelte van Zwitserland. Ze heeft het Gymnasium doorlopen en begon al op zeer jonge leeftijd met het lezen van alle soorten boeken. Uiteindelijk is ze zelf begonnen met het schrijven van verhalen. Haar vader raadde haar aan om journalist te worden omdat ze zo dol was op verhalen en schrijven maar zelf koos ze voor de studie rechten in Frankfurt en Parijs. Ze studeerde af en ging aan het werk als advocate in Arbeidsrecht. Na de geboorte van haar drie kinderen begon ze met het schrijven van romans. Het schrijven van historische verhalen werd haar passie. Luisterend naar de verhalen van haar oma Anna en door het lezen van het dagboek van haar oma Charlotte kwam Katharina Fuchs tot het idee voor het schrijven van het boek ‘Anna en Charlotte’. Dit boek werd direct een bestseller in Duitsland en heeft maandenlang in de bestseller lijsten gestaan. Inmiddels is Katharina geen advocate meer maar heeft ze zich volledig op het schrijven van boeken gericht.

Dankzij een uitnodiging voor de Hebban Leesclub kwam ik in de gelegenheid het boek ‘Anna en Charlotte’ te lezen en hier samen met andere onze bevindingen over te delen.
Daarnaast hebben boeken over de levens van personages tijdens de Eerste of Tweede wereldoorlog altijd mijn voorkeur, zeker als er wordt aangekondigd dat het verhaal gebaseerd is op een waargebeurd verhaal. Dus leek mij dit een leuke uitdaging om het boek op deze manier te gaan lezen.

Het boek ‘Anna en Charlotte’ begint met een voorwoord over de geschiedenis van de twee oma’s van de schrijfster Katharina Fuchs en wekte meteen mijn interesse en nodigde uit om meteen door te lezen.
Het boek is verdeeld in twee delen. Deel 1 gaat over de kinderjaren van Anna en Charlotte vertelt over hun gezinssituatie en de groei naar volwassen worden. Tevens weet de schrijfster Katharina Fuchs goed weer te geven hoe langzaam de oorlog iedereens gezin en leven binnensluipt.
Het tweede deel vertelt over de Tweede Wereldoorlog en de volwassen levens van Anna en Charlotte. Met name hier komt duidelijk naar voren hoeveel impact de macht van Hitler heeft, niet alleen in zijn strijd tegen de Joodse bevolking maar ook de gevolgen die de oorlog heeft voor de ‘gewone’ Duitse gezinnen.

Elk hoofdstuk wordt verteld vanuit een ander personage, de ene keer Anna dan weer Charlotte. Zo krijg je als lezer een beter beeld van de hoofpersonen. De schrijfstijl van Katharina Fuchs is echter wat simpel. Ze beschrijft gebeurtenissen wat oppervlakkig en door de korte zinnen dring je als lezer niet echt door tot de echte gevoelens van de hoofdpersonen. Dat komt ook omdat er vrijwel geen persoonlijke, mooie zinnen in het boek zitten. Behalve de laatste zin van het boek, tijdens een gesprek tussen de twee vriendinnen, die kwam wel even binnen:

‘’Soms heb ik het gevoel een handvol levens te hebben verspild…We hebben niets verspild. We hebben immers zoveel meer dan slechts twee handenvol levens.’’

Voor zowel Anna als Charlotte is dezelfde taal en denkwijze gebruikt. Hierdoor merk je weinig verschil in hun afkomst terwijl die er natuurlijk wel degelijk is. Ook is het jammer dat de twee hoofdpersonages elkaar pas zo laat in het boek tegenkomen. Pas dan kom je erachter wat de twee verbindt maar eigenlijk is het verhaal dan ook alweer voorbij.

Mijn verwachting van het boek was door de synopsis en de tekst op de omslag, ‘’Het lot brengt hen bij elkaar, de pijn uit het verleden maakt hun onafscheidelijk’’, heel anders. Ik had gedacht een persoonlijke geschiedenis van twee vrouwen te lezen die elkaar in zeer moeilijke omstandigheden leren kennen. Juist omdat er ook zo verwezen wordt naar de levens van de oma’s van Katharina Fuchs, hun verhalen en het dagboek. Het is dat ik daar tijdens de discussie met de Hebban leesclub nog eens op gewezen werd want in mijn belevening had ik gewoon een aangename en best interessante historische roman gelezen. Met helaas niet teveel diepgang en waarbij ik de emotie zeker miste.
Ik kon het verschil tussen fictie en feiten nergens terugvinden dus bleef het het hele verhaal gissen naar wat wel of niet echt gebeurd was. Wellicht had een nawoord of epiloog nog een goede extra toevoeging geweest.
Desalniettemin heb ik het boek wel met plezier en in één ruk uitgelezen.