''Tijdens mijn studie heb ik geleerd dat als je een theorie moet staven met allerlei aannames, je jezelf moet afvragen of je niet bezig bent je theorie te bewijzen in plaats van met waarheidsvinding.''
Het blijft altijd bijzonder als een schrijver je uitnodigt om zijn/haar boek te lezen en daarna te recenseren. De auteur geeft op zo een moment toch een stukje van zichzelf weg. Aan uren ploeteren komt een einde en gaat dan eindelijk de wijde wereld in. Bloggers en reviewers lezen het vaak voordat het boek in de winkel komt. Samen met de schrijver en de uitgeverij probeer je het boek dan, direct vanaf het begin, extra in het zonnetje te zetten.
De vraag die mij dan vaak gesteld wordt is: ‘Mag je als blogger dan wel je eerlijke mening geven?’Ja dat mag. En valt het echt heel erg tegen dan ga je in overleg met de auteur en de uitgeverij. Maar dat is bij het boek ‘Het meisje in het venster’ van Frank Peters, absoluut niet aan de orde. Die moeten jullie gewoon allemaal gaan lezen.
Hier gaat het verhaal over.
Rik Wolters, amateur-genealoog, stuit in het archief per toeval op de naam Marie de la Motte. In 1666 haalt zij Willem Bolnes, de zwager van de beroemde schilder Johannes Vermeer, over om met haar hulp uit een verbeterhuis in Delft te ontsnappen. Waarheen voert hun reis en welk geheim dragen zij met zich mee?
Rik duikt samen met Sandra Molenaars, een bekende tv-presentatrice, in de geschiedenis van Marie en Willem. En dan blijkt er een nog niet eerdere ontdekte Vermeer te zijn. Rick gaat, vanuit cultureel oogpunt op zoek, maar helaas voor hem en Sandra blijken ze niet de enige te zijn die dit schilderij willen vinden. De andere partij heeft alleen een andere doelstelling, namelijk die van veel geld verdienen. En daarbij gaan ze ver, heel ver. Het wordt een zoektocht veel spannender is dan ze ooit hadden kunnen bedenken.
Het boek ‘Het meisje in het venster begint met een zeer kort, onsamenhangend proloog. Vervolgens volgt het eerste deel van het verhaal: ‘De Heikant’. Hierin maak je kennis met het hoofdpersonage Rick. Door af en toe terug te blikken naar het verleden leer je het personages langzaamaan beter kennen. Het is geschreven in de ik-stijl, dat maakt het persoonlijker. Maar de ‘en toen – en toen’ stijl leidt daarnaast wel weer erg af. Het wordt daardoor een soort van opsomming van gebeurtenissen. Wat mij ook opviel, en tevens op een gegeven moment ging irriteren, was het constant benoemen van het nuttigen van de hoeveelheden alcohol en de status waar het drinkende personages zich dan in begaf. Ongeacht of dat het hoofdpersonage was of een ander personage. Dat er wellicht een alcoholprobleem speelt prima maar het was totaal niet relevant voor het verhaal.
Het eerste gedeelte duurt op een gegeven moment ook net te lang, dan hebben we alle sores en zelfmedelijden wel gehad. Het vraagt dan ook wel even een zetje hier en daar om door te lezen.
Het tweede gedeelte brengt gelukkig vaart en spanning in het verhaal. Wat bij de zoektocht naar het schilderij vooral opvalt is de geschiedkundige kennis. Daar is goed onderzoek naar gedaan en het is altijd leuk om op een speelse manier een stukje, in dit geval Nederlandse geschiedenis, mee te krijgen. Naar mate het boek vordert beginnen er wat puzzelstukjes op zijn plek te vallen. Dit leidt uiteindelijk tot een mysterie wat goed opgelost wordt.
Toch valt er wel te merken dat het een debuut is. Buiten de prettige schrijfstijl en de enorme kennis van zaken vervalt auteur Frank Peters nog wel te veel in herhaling en verliest hij zich soms in randzaken die er te weinig toe doen of die niet meer verder uitgewerkt worden.
Op de omslag staat dat ‘Het meisje in het venster’ een mysterie thriller is. Ik zou het meer houden op een mysterie detective. Het heeft namelijk te weinig spanning om het een thriller te laten zijn. Daarbij zeg ik niet dat er geen spannende scènes tussen zitten, die zijn er wel.
Bij een thriller heeft een lezer ook een hele andere voorstelling en verwachting. Noem je het beestje anders, dus in dit geval detective, dan zit je eigenlijk meteen goed en kan er heel wat kritiek opzij geschoven worden. ‘Het meisje met het venster’ heb ik vanuit dat standpunt dan ook met plezier gelezen. Frank Peters beloofd een vervolgdeel. Ik ben heel benieuwd wat het stel dan gaat beleven en in welke vorm ze dan optreden. Dus ik hou me aanbevolen voor het nieuwe deel en zeg tegen jullie lezers: ‘’zoek je een fijn detectiveverhaal voor de komende warme dagen, lees dan deze. En let dan meteen ook even op de prachtig vormgegeven voorkant.’’
Titel: Het meisje in het venster | Auteur: Frank Peters | Uitgeverij: Waayhof | Eerste uitgave: 2024 | Aantal bladzijden: 279 | ISBN 978 90 834 1240 5
Geen opmerkingen:
Een reactie posten