Toen ik je zag - Isa Hoes

Toen ik je zag is het openhartige en liefdevolle verhaal van Isa Hoes over haar leven met Antonie Kamerling.

Lastig om te recenseren want hoe kun je de liefde tussen twee mensen die samen vechten tegen depressies en hier niet over willen praten met anderen, literair beoordelen?
Het tragische einde van hun relatie is helaas bij iedereen bekend. Maar was hun huwelijk wel zo mooi als iedereen dacht?

Hierover vertelt Isa met haar eigen woorden. Open en eerlijk, emotioneel en stoer. Het lijkt zelfs haar laatste stukje in het verwerkingsproces te zijn. Maar ook een hulp aan anderen.
Ze begint het boek met vertellen over haar eigen leven. Hoe ze actrice wilde worden en daar alles voor over had. Ook vertelt ze over de jonge Antonie, hoe hij per toeval acteur werd. Beide worden gevraagd voor een rol in GTST en dat is het moment waar hun relatie begint. Later blijkt toeval een tweede natuur voor hun beide te zijn. Ze vallen van de ene rol in de andere, beginnen een band, staan in theaters en gaan naar het buitenland.
In het begin lees je dus vooral de perikelen van twee mensen die een carrière opstarten en een gezin stichtte. Toch blijkt uit de jeugd van Antonie dat daar ook al een zwarte kant zat en bovendien kan hij slecht tegen kritiek. Voor de buitenwereld altijd vol energie, opgewekt en enthousiast. Thuis somber, uitgeput en zonder zelfvertrouwen.
Niemand weet dit en Antonie wil dit ook absoluut geheim houden. Isa stemt daarmee in waardoor boven hun schijnbaar mooie leven altijd een donkere wolk hangt. De depressies volgen elkaar steeds sneller op en uiteindelijk ziet Isa zich toch genoodzaakt hulp van buiten af in te roepen.

“Was dat te laat”? Ik vindt dat je dit in dit soort gevallen nooit kunt zeggen.
Het was de keuze van Antonie om alles alleen te doen. Hij weigerde met Isa te praten. Ze hadden ellenlange gesprekken maar die liepen uiteindelijk op niets uit. Zijn motieven blijven in dit boek dan ook onduidelijk. Behalve de diagnose manisch depressief, verder blijft het alleen maar gissen waarom hij dit besluit nam.
Isa kan dan ook alleen maar oprecht vertellen hoe het voor haar was om met Antonie te leven. En dit doet ze mooi. Met fragmenten uit haar eigen dagboek. Zoals ze de dingen achteraf bekeek.