zondag 8 januari 2017

Niemandsland - David Baldacci


'Alleen een gek is niet bang als er bommen en kogels als dodelijke sneeuw om hem heen vliegen'.

Dertig jaar geleden raakte John Pullers moeder vermist. Ondanks een uitgebreide zoektocht en intensief onderzoek, werd er nooit meer een spoor van haar gevonden.
Het is nu dertig jaar later. Wanneer special agent John Puller op bezoek gaat bij zijn dementerende vader, die in een veteranenhospitaal verblijft, wordt hij aangesproken door twee mannen, een in uniform de ander in burger. Er wordt hem medegedeeld dat het Criminal Investigation Command , naar aanleiding van nieuwe informatie, het onderzoek op de verdwijning van zijn moeder heropent. Hoofdverdachte is deze keer zijn vader. Het verhaal was namelijk dat zijn vader dertig jaar geleden ten tijde van de verdwijning niet in het land was. Nu blijkt dat dat een leugen was.
Puller krijgt ook te horen zich niet met de zaak te bemoeien. Wanneer een oud-collega van Puller, inlichtingsofficier Veronica Knox komt opdagen om zich ook met deze zaak bezig te houden begrijpt hij dat er veel meer aan de hand is. Hij zal tot het uiterste moeten gaan om de waarheid achter de verdwijning van zijn moeder te achterhalen. Daarbij kruist hij het pad van de mysterieuze ex-gevangene Paul Rogers. Een kat en muis spel is begonnen.
Een nieuwe Baldacci zorgt altijd voor de verwachting van veel leesplezier en deze keer is dat wederom gelukt.
Het is een goed beschreven, duidelijk en vlot lopend verhaal met personages die al eerder in de serie zijn voorgekomen maar die zonder de voorafgaande verhalen ook te begrijpen zijn. De personages hebben onderling vaak een relatie met elkaar, zo ook in dit verhaal.
Beide hoofdpersonen hebben een doel en zonder dat ze het van elkaar weten, blijken hun doelen extreem dicht bij elkaar te liggen. Telkens kruisen ze elkaar en weet je al vrij snel wie-wat-waar maar dat doet niets af aan de spanning, want de hamvraag is; 'Hoe lossen ze dit op?' Knap gedaan en tot het einde toe interessant. De spanning is tevens in opbouwende lijn maar niet tergend, gewoon prettig om door te blijven lezen. Zijn er dan geen minpunten voor dit boek, natuurlijk wel, maar overbodig om te noemen. Het is een gewoon een fijn, spannend en prettig boek om te lezen, een Baldacci waardig, en een motivatie om de volgende wederom te gaan lezen.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten