Harry Potter en het vervloekte kind - J.K Rowling, John Tiffany & Jack Thorne

''De kleinste gebeurtenissen in het verleden kunnen de grootste gevolgen hebben in het heden.''

Het leven van Harry Potter was al nooit makkelijk, maar nu hij een overwerkte ambtenaar is op het Ministerie van Toverkunst, een echtgenoot en de vader van drie schoolgaande kinderen, lijkt alles nog ingewikkelder. Terwijl Harry wordt achtervolgd door zijn verleden, worstelt zijn jongste zoon Albus met de naamsbekendheid van de familie. Wanneer het verleden en het heden met elkaar driegen te versmelten, leren vader en zoon dat het duister uit een onverwachte hoek kan komen.

Harry Potter en het Vervloekte Kind deel een en twee is een origineel, nieuw verhaal bedoeld als toneelstuk. Het is geschreven door J.K. Rowling, John Tiffany en Jack Thorne. Het is het achtste Harry Potter deel.

Het boek is dus een toneelscript en geen romanverhaal, dat levert voor de lezer dus een uitdaging op. Eentje waar je overigens snel al aan went en de regie aanwijzingen geven eigenlijk een extra dimensie aan het verhaal.

Een nieuw begin maar tevens ook een déjà-vu. Op het station van King’s Cross vertrekt de Zweinsteinexpres en iedereen maakt zich zorgen over de schoolafdeling waarin ze straks worden ingedeeld. Echter ditmaal zijn de hoofdpersonen niet Harry, Ron of Hermelien maar zijn we een generatie opgeschoven en we leven mee met Harry’s tweede zoon Albus, die aan zijn eerste jaar op de tovenaarsschool begint. Albus wordt ingedeeld bij Zwadderich, de afdeling waarmee Harry Potter altijd een strijd voerde. Ook raakt hij bevriend met Scorpius, de zoon van Harry's vijand Draco Malfidus, samen proberen ze een fout uit het verleden te herstellen. Dit bij elkaar zijn goede ingrediënten voor een nieuw spannend verhaal, waarbij er vele personages uit de vorige boeken aan deelnemen.

De schrijversrol van J.K. Rowling heeft absoluut een grote rol gespeeld. Je herkent haar opbouw van spanning en de onverwachte wendingen in het verhaal. Hoe dit verhaal neergezet wordt op een toneel is ook heel interessant om te lezen. Wat natuurlijk wel mist in dit boek zijn de emoties van de personages. Deze worden uitgebeeld door de acteurs op het toneel maar met genoeg inlevingsvermogen en terugdenkend aan de vorige delen kun je zelf tot een hele goede stemming komen. Het boek leest snel door vanwege de korte scenes en dompelt je voor één keer nog helemaal onder in de de geweldige Harry Potter sfeer. 

Tevens geeft dit verhaal je mee, via het personage van Harry Potter, dat er een tijd komt dat je het verleden moet laten rusten zodat je kunt genieten van dat wat nu is. Het is daarmee ook absoluut een slotstuk geworden.