Oorsprong - Dan Brown

''Waar komen we vandaan en waar gaan we naartoe?''

Robert Langdon, wordt door zijn vriend Edmond Kirsch uitgenodigd om een spectaculaire presentatie in het Guggenheim Bilbao bij te wonen. Als Langdon aankomt in Spanje blijkt het te gaan over een ontdekking die de wereld op z’n kop zal zetten. Echter, voordat Kirsch zijn grote nieuws kan onthullen, wordt hij vermoord. Robert Langdon is vastberaden om de ontdekking van zijn vriend alsnog bekend te maken. Hij moet daarvoor wel een code kraken van 62 tekens. Samen met de directeur van het Guggenheim, Ambra Vidal, gaat Langdon op zoek naar een dichtregel. Maar ondertussen richt Kirsch z’n moordenaar zijn kogels op Langdon en Ambra.

Wederom is dit een verhaal van wat gekenmerkt wordt door het achterhalen van geheime codes, die verborgen zijn in symbolen, en met de nodige spanning van de achtervolgingen. De herkenbare schrijfstijl, de informatie over kunst, religie, geschiedenis en wetenschap maken dit boek wederom tot een echte Dan Brown. Toch is er een duidelijk verschil want waar voorheen de informatie in het verleden gezocht moest worden gaat dit boek ook over de toekomst. Daar zit dan ook gelijk de zwakheid van het boek. Door een nieuw hoofdpersoon, de zelfdenkende computer Winston, wordt veel denkwerk uit handen genomen van de bestaande personages, waardoor het verhaal onpersoonlijk en oppervlakkig blijft. Voor de lezer is het soms een hele opgave om door de vele technische informatie en moeilijke woorden heen te komen en de spanningsboog komt daardoor minder strak te staan.
Het is vooral een verhaal waarin Dan Brown de lezer zijn eigen theorie over onze oorsprong en toekomst wil opleggen. Wanneer je de laatste bladzijden hebt uitgelezen wordt je achtergelaten met een etnisch vraagstuk en dat is denk ik wel het meest relevante en knappe aan dit boek want verder is het veel van hetzelfde.

­