Bewaring - Graham Norton

'Het was alsof hij in een film speelde, maar hij wist niet of dit het begin of het einde was.'
Duneen is een rustig dorpje, ver genoeg verwijderd van de grote steden om zijn eigen charme te hebben behouden. Onder de inwoners bevindt zich de zwaarmoedige politieagent PJ, die een eenzaam en monotoon leven leidt en van maaltijd naar maaltijd leeft. Maar wanneer er een duistere ontdekking wordt gedaan op een bouwplaats bij de oude school verandert zijn saaie leven. Lang verzwegen geheimen worden geopenbaard en er komen oude ruzies boven water. Het rustige, ooit onschuldige en in zichzelf gekeerde dorpje blijkt een inhalige en duistere kant te hebben.

Wanneer je als bekende showpresentator een boek gaat schrijven schept dat

natuurlijk hoge verwachtingen, maar het kan ook teleurstellingen geven.

Qua schrijfstijl laat Graham Norton zien dat hij een goede verteller is. Hij maakt snelle rake zinnen met hier en daar venijnige opmerkingen. Geheel zoals hij in zijn shows ook doet maar als je de Graham Norton van tv niet uit je hoofd kan zetten tijdens het lezen zal je het verhaal op een gegeven moment als saai kunnen ervaren, wat erg jammer is, want die saaiheid is juist de kracht van het boek.
Het gaat over een rustig dorpje waar het leven lijkt stil te hebben gestaan, voor politieagent PJ de meest saaie plek om gestationeerd te kunnen zijn. De mensen leven naast elkaar en al zal er onvrede zijn, niemand die ermee naar buiten komt. Totdat een grote gebeurtenis het leven in Duneen volledig op zijn kop zet.
De personages zijn allemaal goed beschreven en naar mate het verhaal vordert wordt er bij een ieder een schil afgepeld waardoor de hechte gemeenschap helemaal niet zo hecht blijkt. Ook liefde en vriendschap spelen een grote rol en worden danig op de proef gesteld. De beschrijvingen van de omgeving zijn filmisch te noemen.
Het boek is geen thriller maar een liefdevolle roman met menselijke karakters, een spannende verhaallijn die je telkens weer op het verkeerde been zet.