zondag 15 april 2018

Zolang er sterren aan de hemel staan - Kirstin Harmel

Afbeeldingsresultaat voor zolang er sterren aan de hemel staan'' Het is de mens die verschil maakt. Dat betekent niet dat het niet steeds om dezelfde God gaat.''

Hope is de eigenaresse van een bakkerij, moeder van een tienerdochter en net gescheiden. Haar in Frankrijk geboren grootmoeder lijdt aan alzheimer en vraagt Hope in een zeldzaam moment van helderheid om naar Parijs te gaan en daar uit te zoeken wat er in de Tweede Wereldoorlog met haar familie gebeurd is.
Hope vertrekt naar Parijs en haar zoektocht leidt haar naar zowel een kerk, een synagoge en een moskee. Het geeft haar een beeld van de geschiedenis die ligt verborgen in de verschrikkingen van de Holocaust en naar een lang verloren liefde.

In navolging van de boeken 'Haar naam was Sarah', 'De bakkersdochter' en 'Het familieportret' is ook dit een verhaal over familieperikelen die zich afspelen tussen het heden en het verleden.
Maar waar de andere redelijke grootte bekendheid hebben is dat bij dit boek toch minder het geval. Onterecht want het is een schitterend verhaal.

Ook hier begin je in het heden en kom je met flashbacks te weten wat de geheimen van de familie zijn. Dat oorlog niet alleen de betrokkenen raakt maar ook nog de generaties daarna wordt goed zichtbaar. Maar wat dit boek vooral zo anders maakt is dat het weer een nieuw stukje geschiedenis aan het licht brengt namelijk dat van de verschillende geloven. Dat het verschil in geloof niet in de aanbeden God zit maar in de mensen die geloven. Dit is heel knap gedaan.
Ook het blijven geloven in de liefde komt sterk naar voren. Verlies kan namelijk in verschillende vormen voorkomen, door scheiding, door onbegrip,door oorlog of angst. Maar het blijven geloven en hopen doet een mens leven en dat is wat in de verschillende verhaallijnen de rode draad is.
Natuurlijk zijn er ook mindere punten; zo zijn er wel heel veel toevalligheden en is er een laagje zoetigheid over elke bladzijde uitgestrooid. Ook het einde viel te verwachten maar de simpele maar doeltreffende schrijfstijl die de personages en de gebeurtenissen zo goed weet neer te zetten maakt het een boek wat je in één adem uitleest om je daarna nog even een tijdje bezig te houden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten