Manon
Bradshaw is negenendertig en werkt als rechercheur bij de politie in
Cambridge. Op een nacht, na een rampzalige internetdate, luistert ze
naar haar politiescanner om in slaap te vallen en ontvangt ze een
melding die haar naar een uitermate vreemde plaats delict zal leiden.
Studente Edith Hind is inmiddels vierentwintig uur vermist en de
politie moet in actie komen. Er zijn weinig aanwijzingen: een klein
bloedspoor in de keuken, sleutels en een telefoon die op tafel liggen
en de voordeur die openstaat. Omdat de vader van Edith voor de
koninklijke familie werkt, is er meteen veel aandacht van de pers
voor de zaak. Al snel blijkt dat Edith er een verborgen leven op na
hield. Manon staat onder zware druk om de zaak meteen op te lossen,
want als een vermist persoon niet binnen 72 uur wordt gevonden zijn
ze meestal vermoord.
Het
boek is geschreven vanuit verschillende personages met elk hun eigen
perspectief op de vermissingszaak. Het zorgt er voor dat er veel
gebeurd in het verhaal maar het geeft hier en daar ook wel wat
verwarring. De hoofdpersoon maakt een duidelijke persoonlijke groei
door, al is haar privéleven soms wat te nadrukkelijk aanwezig en
haalt het de spanning uit het verhaal. De schrijfstijl is vlot
waardoor je makkelijk doorleest.
De
vermissingszaak heeft weinig aanknopingspunten en het is knap om te
lezen hoe ze van het ene (doodlopende) spoor bij het andere komen.
Toch mist het boek het echte thrillergehalte en lijkt het verhaal
teveel op een politieverslag met heel veel plotwendingen en een goed
einde maar nergens heb je een nagelbijtend moment.
Het is wel een goed afgerond verhaal maar het sluit niet uit dat er in de toekomst meer verhalen zullen komen over rechercheur Manon Bradshaw.
Het is wel een goed afgerond verhaal maar het sluit niet uit dat er in de toekomst meer verhalen zullen komen over rechercheur Manon Bradshaw.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten