''Terwijl
we het geluk najagen, vluchten we weg van de tevredenheid''
Hoe
vervullen we onze conflicterende taken als vader, echtgenoot en zoon;
vrouw en moeder; kind en volwassene? Jood en Amerikaan? Hoe kunnen we
onze eigen identiteit claimen als we zoveel aan anderen verschuldigd
zijn? Dit zijn de essentiële vragen die Jonathan Safran Foer aan de
orde stelt in zijn nieuwe roman.
'Hier
ben ik' beschrijft vier tumultueuze weken uit het leven van een Joods
gezin met drie zoons in het hedendaagse Washington D.C. Terwijl Jacob
en Julia zich geconfronteerd zien met het verschil tussen hun dromen
en de werkelijkheid en bezoek krijgen van familie uit Israël voor de
bar mitswa van de oudste zoon , zet een catastrofale aardbeving een
pan-Arabische invasie van Israël in gang. De eigenlijke betekenis
van het begrip 'thuis' staat ter discussie - evenals de fundamentele
vraag hoeveel iemand in zijn leven kan verdragen.
'Dit boek is geschreven met de voor Jonathan Safran Foer zo herkenbare schrijfstijl. Ook nu deinst hij er niet voor terug om op humoristische en directe wijze heilige huisjes omver te schoppen.
Meningen van de leesclubleden:
* Wat een prachtig verhaal over de vraag waar iemand thuishoort, is het daar waar je nu bent of daar waar je roots zijn?
* Het algemene verhaal was lastig in te komen en te blijven volgen maar de humor en de vertelkunst was prachtig
* Het was een boek met heel veel, soms pijnlijke, herkenningsmomenten
* Een voor mij onleesbaar en onbegrijpelijk verhaal
* Knap dat je over zo een korte verdrietige periode met zoveel humor kan schrijven. Al leken sommige stukken wel of een korte sessie met een psycholoog
* Humor en mooie boeiende stukken maar ook oninteressant hier en daar
* Eén grote klaagzang over wat er allemaal fout kan gaan in je leven
* Dat je de twijfel in jezelf, in je relaties, je geloof en de daaruit volgende consequenties zo goed kunt beschrijven verdient een dikke pluim
'Dit boek is geschreven met de voor Jonathan Safran Foer zo herkenbare schrijfstijl. Ook nu deinst hij er niet voor terug om op humoristische en directe wijze heilige huisjes omver te schoppen.
Meningen van de leesclubleden:
* Wat een prachtig verhaal over de vraag waar iemand thuishoort, is het daar waar je nu bent of daar waar je roots zijn?
* Het algemene verhaal was lastig in te komen en te blijven volgen maar de humor en de vertelkunst was prachtig
* Het was een boek met heel veel, soms pijnlijke, herkenningsmomenten
* Een voor mij onleesbaar en onbegrijpelijk verhaal
* Knap dat je over zo een korte verdrietige periode met zoveel humor kan schrijven. Al leken sommige stukken wel of een korte sessie met een psycholoog
* Humor en mooie boeiende stukken maar ook oninteressant hier en daar
* Eén grote klaagzang over wat er allemaal fout kan gaan in je leven
* Dat je de twijfel in jezelf, in je relaties, je geloof en de daaruit volgende consequenties zo goed kunt beschrijven verdient een dikke pluim
Geen opmerkingen:
Een reactie posten