zondag 30 september 2018

Holland House - Sarah Prins

Afbeeldingsresultaat voor holland house sarah prins''Je wilt niet geloven wat een heksenketel het hier is''

Journaliste Sanne Gregorius reist samen met haar vriend Fabian, die als fysiotherapeut deel uitmaakt van het Nederlandse Olympische team, naar Rio de Janeiro. Op zoek naar onderwerpen om over te schrijven ontmoet Sanne de Braziliaanse bouwvakker Orestes. Hij vertelt Sanne over de ellende die veel arme Brazilianen de afgelopen jaren hebben meegemaakt. Maar hij heeft nog een onthulling, over een uitzendbureau dat verwikkeld is in criminele activiteiten. Een bureau dat ondersteunend personeel levert voor de Spelen.
Het zou Sanne de scoop kunnen opleveren die haar in één klap als serieuze journalist op de kaart zet: de onthulling van duistere praktijken die de Olympische Spelen op haar grondvesten doen schudden. Terwijl de sporters uit alle windstreken onder het toeziend oog van miljoenen toeschouwers en tv-kijkers strijden om de hoogste eer, krijgt Sanne de duistere kant van Rio te zien. Op zoek naar de waarheid komen haar eigen leven en de levens van mensen om haar heen op het spel te staan.

Een met vaart geschreven verhaal in een bijzondere setting maar met helaas teveel onwaarschijnlijkheden en personages die totaal niet uitgewerkt zijn. Sympathie voor de hoofdpersoon valt ook niet op te brengen want zij mengt zich met zo een gemakzucht in zulke levensgevaarlijke situaties dat het ergernis oproept wanneer zij daar elke keer weer ongeschonden uit komt. Echter moet je dan natuurlijk niet bij de personages in het boek zijn maar bij de schrijfster zelf. Deze heeft teveel willen vertellen in een veel te korte tijd, waardoor elke geloofwaardigheid teniet gedaan wordt. Hieraan kun je merken dat de schrijfster van origine journaliste is. Ook is het boek niet vanuit een ik-personage geschreven wat zo en zo al een afstand creëert.
De beschrijvingen van de Braziliaanse cultuur en dan met name het verhaal over hoe de bevolking behandelt wordt rondom de organisatie van de Olympische Spelen is goed gedaan.
Het gegeven om rondom matchfixing een spannend boek te schrijven is een natuurlijk een mooi uitgangspunt maar bij een eventueel nieuw te schrijven boek zal de schrijfster haar journalistieke insteek slechts bij de aantekeningen moeten houden.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten