''Wat
een fenomenaal interessante vrouw ben je toch''
In
het prachtige maar kille Park Avenue appartement van de familie
Wilder-Bingham bestuurt matriarch Glenn haar huishouden als een
generaal. Wanneer de Engelse Rosie hun levens binnen stuitert heeft
niemand aanvankelijk in de gaten dat ze lak heeft aan alle regels.
Rosie is achtendertig, optimistisch, met een verdrietig geheim maar
een hart zo groot als de stad New York zelf. Ze begint de levens van
de familie Wilder- Bingham draad voor draad te ontrafelen
Na
het grappige en leesbare boek 'Een klein beetje geweldig' verwacht je
natuurlijk al snel weer een hilarisch verhaal te lezen. Helaas valt
dat wat tegen. 'Rosie zeg JA' is een verhaal wat sterk doet denken
aan Mary Poppins gemixt met een vleugje '50 tinten grijs'. Het gaat
echt alle grenzen over en verliest daarom al zijn kracht om nog
prettig leesbaar te blijven. De personages worden neergezet als
leeghoofden die alleen door de magie van Rosie weer terug in het
leven gezet kunnen worden. Dat Rosie daarbij over iedereen zijn grens
gaat wordt voor het gemak maar even vergeten want het moet vooral
allemaal grappig zijn. De humor is flauw en doordat de schrijfstijl
totaal geen emoties vertoont blijft het verhaal plat. Het verhaal
bevat zware levensvragen zoals angst voor de dood, mislukking,
faalangst eenzaamheid en minachting maar door het kinderlijke gedrag
van Rosie is het niet te begrijpen dat ze deze zo op weet te lossen.
Natuurlijk betreft het hier een roman en moet je het van de luchtige
kant bekijken maar wanneer je zulke grote onderwerpen aanhaalt moet
je ze ook met een wat groter respect behandelen en dat is wat er in
dit hele boek ontbreekt. Wat wel goed gedaan is is dat de schrijfster
het verhaal geschreven heeft zonder je een mening op te dringen wat
de mogelijkheid geeft om je eigen mening te vormen. In mijn geval dus
niet zo positief maar dat kan bij een ander natuurlijk zomaar anders
zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten