''Pas wanneer ik de moed heb om de schijnbare betrouwbaarheid van het verleden op te geven.....pas dan zal de toekomst zijn eeuwige belofte waarmaken en ongewis zijn, pas dan zal de lijn zich verbreden tot een vlakte.''Hoe is het om op te groeien tussen honderden psychiatrische patiënten en lichamelijk gehandicapten omdat je vader directeur is van een psychiatrische kliniek en je ouderlijke huis op hetzelfde terrein staat?
Een komisch wen tegelijkertijd treurig verhaal over een jongen die het best in slaap valt bij de kreten van patiënten, die een bloedbroederschap met de hond sluit en die het dubbelleven van zijn vader ontdekt - een fascinerende man die uitblinkt in theorie maar verzaakt in de praktijk, die vol van levensvreugde is maar toch zijn einde te snel dichterbij ziet komen.
Meningen van de leesclubleden:
* ''Ik heb genoten van dit prachtige, mooie levensverhaal wat vol met humor verteld wordt''
* ''Het verhaal kon mij helaas niet raken en leek mij meer een opsomming van feiten. Het laatste gedeelte kwamen de emoties meer naar boven en vond ik het mooi geschreven.''
* ''Hardop gelachen maar ook de triestheid gevoeld''
* ''Makkelijk leesbaar. Beschrijft goed verschillende emoties. Vooral de laatste hoofdstukken waren mooi''
* ''Dit boek is even heel iets anders. Goed geschreven!''
* ''Een fijn boek om te lezen al raakte het me niet echt. Het einde was het mooist.''
* ''Gekte, liefde en waanzin, prachtig verteld met een emotioneel einde.''
Geen opmerkingen:
Een reactie posten