De tweede slaap - Robert Harris

'Hij die zonder zonde is, werpe de eerste steen.''

Een onverwachte ontdekking uit het verleden zal de toekomst voor altijd veranderen.
1468. Een jonge pater, Christopher Fairfax, reist te paard naar een afgelegen dorpje in Exmoor om de begrafenis van zijn voorganger te begeleiden. In de heuvels en bossen rondom het plaatsje liggen oude munten, glasscherven en menselijke botten voor het oprapen, en de oude pastoor blijkt in zijn huis een bijzondere verzameling van deze artefacten te verbergen. Het lijkt er zelfs op dat zijn dood te maken heeft met zijn obsessie voor het verleden.
Christopher Fairfax wordt meegezogen in de geheimen van deze afgezonderde gemeenschap. Alles wat hij denkt te weten over zichzelf, zijn geloof en de geschiedenis van zijn wereld komen onder druk te staan.

Wat een geweldig, bizar verhaal is dit! Een puzzel voor je hersenen.

Een middeleeuws verhaal maakt in het eerste gedeelte van het boek een zeer onverwachte wending. Je neemt als lezer dingen waar die in de betreffende periode onmogelijk zijn. Hierdoor lees je de achterflap van het boek opnieuw om te kijken of je de inhoud van het verhaal wel goed begrepen hebt.

Meer zal/kan ik hier niet over uitweiden want dan is de verrassing weg. Wel kan ik zeggen dat, hoe bizar het verhaal ook is, alle details kloppen. Tevens is het geschreven in de typerende schrijfstijl van Robert Harris; traag, met mooie zinsbouw, interessant maar wat nooit verveeld.
Een complete uitleg over ketterij wordt interessant uitgelegd, maar hij maakt ook bruggetjes naar het heden. Personages worden niet uitgeschreven maar dat is ook niet storend, want het gaat niet om de personen maar om de gebeurtenissen. De grote vraag bij het boek is: 'Wat doe je als de werkelijkheid een slechte klucht blijkt te zijn? Op wie kun je vertrouwen; Jezelf, je medemens, het geloof of de staat?

Robert Harris heeft met 'De Tweede slaap' één van zijn beste boeken ooit geschreven.