''De bibliotheek is een van boeken vervaardigde brug tussen culturen...boeken zijn net als mensen: zonder contact houden ze op te bestaan."
Parijs, 1939. De ambitieuze Odile Souchet is net begonnen aan haar droombaan bij de Amerikaanse bibliotheek in Parijs. Maar alles verandert van de een op andere dag wanneer de nazi's de lichtstad bezetten.
De bibliotheek blijft open, maar de Joodse bezoekers zijn niet meer welkom. Odile en haar collega's riskeren hun leven door hun Joodse abonnees zelf de boeken te brengen. Maar wanneer Odile ontdekt dat haar vader, een politieman, nauw betrokken is bij het handhaven van naziregime, raakt zij in een groot persoonlijk conflict. Heeft zij de moed om de juiste keuzes te maken?
'Een roman over moed en verraad in bezet Parijs, gebaseerd op een waargebeurde geschiedenis.' Met deze tekst op de achterflap word direct je aandacht getrokken. Het is een roman die vol staat van liefde voor boeken en het lezen daarvan. De auteur weet verschillende passages te koppelen aan grote klassiekers uit de literatuur en ook wordt het Dewey decimaal classifacitie systeem, (het indelingssysteem van bibliotheken), uitvoerig en zeer boeiend uitgelegd. Ook verteld het over een ontluikende liefde en ontdekkingen die beter verborgen hadden kunnen blijven.
Het verhaal is verdeeld over twee verhaallijnen. Odile, die in de periode van 1939, groeit in haar volwassenheid. Die meer aan kan dan ze dacht en leert dat liefde en verraad hand in hand kunnen gaan. Lily, eind jaren tachtig, woonachtig in Amerika. Een beetje vaag personage waarvan je pas later in het verhaal begrijpt wat haar toevoeging is. Op zich is dit tweede verhaal wat overbodig. Het gegeven van Joden die niet meer welkom zijn in de bibliotheek en daarbij worden geholpen door Odile en haar collega's, is op zichzelf al interessant genoeg. Op het einde komen de twee verhaallijnen wel mooi samen maar versterkt het wederom het gevoel dat deze tweede kant niet nodig was geweest. Het krijgt ook te weinig aandacht om sterk over te komen, terwijl het op de achterflap wel een groot aandachtspunt heeft.
De hoofdrol in het boek is vooral weggelegd voor boeken en het blijven lezen van boeken. Boeken zijn essentieel voor de mens in welke tijdsperiode dan ook. Een andere echte hoofdrol voor een van de personages is er niet. Alle personen spelen een belangrijke rol en worden allemaal uitgebreid omschreven. Het gaat veel over het wel en wee van de medewerkers van de bibliotheek. Dit gebeurd vooral in het eerste gedeelte van het boek waardoor het verhaal wat langzaam, maar niet onaangenaam leesbaar, op gang komt. De vaart komt er wat in als het verzetsverhaal begint. Maar de spanning blijft hier wel aan de oppervlakte. Het is duidelijk een roman. De angst, de druk en de onmacht wordt wel beschreven maar komt niet echt duidelijk als spanning naar boven. Dat is denkelijk ook niet de opzet van de schrijfster geweest. Zij heeft een prachtig verhaal geschreven met lieve, boeiende en dappere personages. Een simpel, ietwat trage schrijfstijl, laat je dwalen door de straten van het bezette Parijs en de gangen van de Amerikaanse bibliotheek. Ze laat de kracht van vrouwen en mannen in verzet zien die met kracht, maar bovenal de liefde voor boeken, elkaar weten te redden in de soms meest uitzichtloze situaties.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten