"Dit is de geschiedenis van mijn twee families. De vreselijke hertogen van Aquitanië en de infame Capetingen, vorsten van Frankrijk, en hoe we elkaar haatten en onze levens elkaar keer op keer kruisten, tot we elkaar over en weer verwoestten gedurende die turbulente twaalfde eeuw, het centennium waarin het Westen voorgoed verwoesten.'' - Eleonora van Aquitanië
1137. De hertog van Aquitanië - de meest welvarende regio van Frankrijk - wordt dood aangetroffen in Compostela. Het lijkt op een complot en zijn dochter Eleonora zint op wraak. Daarom trouwt zij met de zoon van degene die volgens haar de moordenaar van haar vader is: Lodewijk VI, koning van Frankrijk. Maar de koning sterft tijdens de bruiloft van zijn zoon onder gelijke verdachte omstandigheden. Eleonora en Lodewijk VII zullen samen moeten uitvinden wie hem, als onervaren koning, op de troon wil hebben.
Tientallen jaren voor de dood van de hertog van Aquitanië wordt een onbekende jongen door zijn vijf moeders achtergelaten in een bos. Misschien is hij een monster of misschien een heilige, de jongen overleeft in ieder geval en zal uiteindelijk een van de meest uitzonderlijke mannen van middeleeuws Europa worden.
De schrijfster Eva Garcia Sáenz de Urturi is wereldwijd bekend geworden door haar Witte stad-trilogie. Dit keer maakt ze een verassende wending door het schrijven van een historische roman over een sterke, zeer invloedrijke vrouw uit Middeleeuws Europa; Eleonora van Aquitanië.
De auteur grijpt ook hier weer haar kans om te laten zien waar ze goed in is. Ze heeft een vlotte en spannende schrijfstijl, heeft veel oog voor details en maakt mooie karakterschetsen van de personages, hoe groot of hoe klein hun rol ook is. Wat dit verhaal extra bijzonder maakt is dat het nergens ongeloofwaardig wordt, wat een makkelijke valkuil van dit verhaal geweest zou kunnen zijn, daar het toch best wel wat bezweringen en andere niet logisch te verklaren scènes bevat. Het maakt ook nieuwsgierig, is het daadwerkelijk allemaal zo gegaan? Het enige minpunt is dat het boek al snel meer om de mannen rondom Eleonora draait dan om haarzelf, waardoor de inleidende tekst misplaatst is. Het is dus niet biografisch.
Als lezer moet je wel al haar vorig geschreven boeken helemaal loslaten en niet gaan vergelijken. Je moet je onder laten dompelen in dat wat komen gaat, je niet verzetten maar het gewoon ervaren. Als je dat hebt gedaan heb je aan het einde van het boek niet alleen een stuk geschiedenis gelezen, maar ook nog eens een heel goed boek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten