''...maar kun je herinneringen honderd procent vertrouwen?"
Alexander is tevreden met het leven dat hij leidt samen met zijn vrouw Marre en hun twee kinderen. Als anesthesist heeft hij een succesvolle carrière opgebouwd en hij staat op het punt een gegeerde promotie te krijgen. Naast zijn gezin heeft hij een kleine vriendenkring die hem na aan het hart ligt. Niemand weet echter dat hij een vreselijk geheim met zich meedraagt.
Totdat Brent onverwachts op het toneel verschijnt. Op een geraffineerde manier dringt hij binnen in de entourage van Alexander. Al snel wordt duidelijk dat hij niet zonder reden plotseling is opgedoken. Kan Alexnader aan de druk van Brent weerstaan? Onverwerkte jeugdtrauma's komen boven water en oude wonden worden opengereten.
De auteur Bettie Elias bewees al eerder dat ze goed kon schrijven door haar boek 'Het tuinfeest', waarmee ze de Schaduwprijs 2020 mee won.
Met het boek 'De ongewenste gast' levert ze wederom een goed, onderhoudend en vermakelijk boek af. Het hoogtepunt van dit verhaal is niet zozeer het hoge thriller gehalte, want dan ontbreekt mijn inziens, dan wel de goede setting van karakters en het inzicht wat je krijgt in het beroep van een anesthesist. Wat een schijnbaar 'eenvoudig' ondersteunend vak lijkt, blijkt in de praktijk toch wel heel anders in elkaar te zitten en daar heeft Bettie Elias heel goed onderzoek naar gedaan en fantastisch verwerkt in haar boek.
De schrijfstijl is vlot en de opzet heeft korte hoofdstukken waardoor er een hoog leestempo ontstaat. Met flashbacks wordt duidelijk waarom Brent de ongenode gast in het leven van Alexander is, terwijl de rest hem als een alleraardigst persoon ervaart. Dit levert uiteraard ongemakkelijke situaties op en dan weet Bettie Elias prima te beschrijven, je voelt op een gegeven duidelijk iedereen zijn ongemak. Toch dut het verhaal in het midden wat in en de zinsomschrijvingen of woorden die gebruikt worden, bijvoorbeeld het woord koffietje, doen soms wat kinderlijk aan wat jammer is voor het geheel.
De beginscène van het verhaal doet me wat denken aan het boek 'De eetclub' van Saskia Noort, waar je ook al heel snel aanvoelt dat er iets onheilspellends staat te gebeuren. (Zie dit als compliment). Naar het einde toe neemt de vaart en de spanning weer toe, waardoor er gezegd kan worden dat Bettie Elias wederom een goed spannend boek heeft weten te schrijven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten