''De mens is als puntje bij paaltje komt een aasgier die op tragedies jaagt om de alledaagse sleur te doorbreken.''
Na een releaseparty verdwijnen twee jonge Finse influencers spoorloos, Niet lang daarna wordt er een vreemde foto gepost op beider Instagram accounts. Het is een foto van een oude vuurtoren op een rotsachtig eiland midden in de zee. Als bijschrift een gedicht en de tekst beschrijft hun dood.
Jessica onderzoekt de verdwijningen, maar elk spoor lijkt tot niets te leiden. Dan ontdekt ze dat twee bloggers een geheim deelden waardoor ze betrokken raakten bij iets heel mystieks en duisters. De dader speelt ondertussen een levensgevaarlijk spel en lijkt niet van plan te stoppen met het spel.
Wederom weet Max Seeck een zeer onderhoudende en spannende thriller af te leveren. Met een goed inleidend begin raak je al snel verstrikt in een web van leugens, onduidelijkheden en plotwendingen. Tijdens het lezen heb je steeds het idee dat de oplossing zo op de oppervlakte moet liggen maar telkens weet de auteur zijn personages, en de lezer, weer een andere kant op te duwen (soms iets te vaak). Je dendert niet alleen door de gebeurtenissen heen maar ook de gehele stad Helsinki gaat als een toeristische film aan je voorbij.
Het hoofdpersonage Jessica is een uniek persoon waar je je af en toe groen en geel aan kan ergeren, net als aan de nieuwe hoofdinspecteur Helena, maar dat maakt het boek juist ook zo persoonlijk. Wel wordt er veel tijd genomen om de zaak te onderzoeken en ondanks dat je er achteraf begrip voor hebt, heb je tijdens het lezen wel eens de neiging de boel vooruit te willen spoelen.
Max Seeck weet nogal wat rookgordijnen, complexe theorieën en personages op te trommelen en een onbekend thema als manga en kikkergif mooi te verwerken. Het einde is misschien niet heel verrassend, maar al het voorgaande heeft dat al ruimschoots goed gemaakt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten