"Ik zie niet wat er voor doms is aan gedrevenheid. Niet gedreven zijn dat is pas dom.''
Jarenlang heeft Édouard Louis slechts één alomvattende wens: hij wil ontsnappen aan zijn verstikkende en achtergestelde jeugd in Noord-Frankrijk. Hij droomt ervan om rijk te zijn en op straat herkend te worden, en om dat te bereiken zal hij tot tweemaal toe zijn leven totaal veranderen; hij laat zijn kansarme geboortedorp achter voor een nieuw leven op de middelbare school in Amiens, om daar vervolgens zijn beste vriendin in de steek te laten om toegang te krijgen tot de elite van Parijs.
Maar nu, op het moment dat hij wereldwijd succesvol is, wil hij eigenlijk alleen maar in een hoekje blijven liggen, weg van alles. Een gat graven en erin verdwijnen om nooit meer te hoeven spreken en bewegen.
In 'Verander: methode', verteld auteur Édouard Louis zijn eigen verhaal, zijn odyssee en bespaart daarbij zichzelf niet.
Wanneer je de achterflap van het verhaal leest meen je direct dat je met een onsympathiek en egoïst persoon van doen hebt. Waar! Maar toch weet Édouard direct vanaf de eerste bladzijde ook je hart te stelen en kun je begrip voor zijn daden opbrengen. Hij moét dit wel doen om zijn doel te kunnen bereiken.
Niets of niemand schuwt hij hierbij. Hij verloochent zijn ouders, zijn klas- en dorpsgenoten, gaat vriendschappen aan met mensen die als kruiwagen kunnen dienen maar laat deze kruiwagens ook net zo makkelijk weer staan als er een nog beter aanbod komt.
Het boek spreekt vooral zo aan omdat het zo eerlijk is. Hij vertelt naast al zijn hoogtepunten ook al zijn dieptepunten. Het verhaal is eerlijk en oprecht, gaat van hoogmoedswaan naar waanzin, van vreugde naar verdriet en van euforie naar angst.
Het boek heeft zoveel inhoud dat het verbazingwekkend is dat het (slechts) 303 bladzijden telt. Een absolute must read!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten