''Wat moet er worden gedaan aan wat er moet worden gedaan?''
Niet langer fysiek in gevaar - maar nog steeds innerlijk gekweld door de martelingen in het heropvoedingskamp - doet de ik-figuur zijn uiterste best om zich aan te passen aan de dominante Parijse cultuur. Als hij via zijn Frans-Vietnamese 'tante' kennismaakt met een groep linkse intellectuelen en politici, stimuleert dat niet alleen zijn denken over kolonialisme en de repressieve staat, maar vindt hij ook klanten voor zijn koopwaar. Hij belandt in een oorlog tussen drugbendes, wordt verslaafd aan zijn eigen handelswaar en ziet het als zijn missie om verzoening tot stand te brengen tussen zijn twee bloedbroeders, die politiek haaks op elkaar staan.
Vietnamees in Parijs is het langverwachte vervolg op het boek De Sympathisant, waar de auteur Viet Thanh Nguyen de Pulitzer prijs voor gewonnen heeft.
Een roman met een thriller gehalte, en een schrijfstijl die je de essentie van het overleven bijbrengt. De schrijfstijl valt door zijn lange zinnen waarschijnlijk onder literatuur, maar blijft door de combinatie van roman, spanning en feitenkennis, goed leesbaar. Maar is vooral uitdagend en maakt nieuwsgierig.
Het verschil tussen het kolonialisme en neokolonialisme wordt erg goed verwoordt en in het verhaal verweven. Een thema wat helaas nog steeds actueel is.
Het boek is geschreven vanuit het perspectief van een ik-verteller, waardoor het verhaal ook erg persoonlijk ervaren wordt. De filosofische kant van het hoofdpersonage geeft nog een extra dimensie aan het verhaal. De lezer wordt daardoor hier en daar uitgedaagd om (weer eens) over gebeurtenissen na te denken.
Toch zal het boek niet voor iedereen weggelegd zijn. Al hoop ik wel dat vele het gaan lezen, en indien nodig toch even doorbijten, want het is een pareltje tussen de vele boeken die nu verschijnen en het zou zonde zijn om deze te laten liggen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten