"Een geheim blijft nooit geheim''
Het is oud en nieuw, en de zeventienjarige Jennifer verlaat vroegtijdig het feestje van haar beste vriendin Smilla. Onderweg naar huis verdwijnt ze spoorloos in de ijskoude en donkere nacht.
Aan de andere kant van de stad vieren de ouders van de twee tieners samen het begin van het nieuwe jaar zonder enig idee te hebben van de ellende die hun te wachten staat.
In de angstige dagen die volgen is er voor niemand iets meer zeker.
De moeder van Jennifer merkt dat ze geen idee heeft wat haar dochter allemaal uitspookte. De moeder van Smilla is echter helemaal niet zo verbaasd over het gedrag van Jennifer. De lage dunk die ze van Jennifer heeft wordt niet gedeeld door haar man Fredrik. Hij schijnt bovendien ook nog eens de laatste te zijn geweest die Jennifer nog in leven gezien heeft.
Wat is er precies op de avond van Oud en Nieuw gebeurd dat Jennifer zo vroeg weg is gegaan?
Door haar vermissing komen de levens van haar ouders, en dat van Smilla en haar familie onder druk te staan, lang verborgen geheimen kunnen niet langer verhuld blijven.
Wat een goed debuut heeft schrijfster Malin Stehn met het boek 'Een gelukkig nieuwjaar' geschreven. Het bijzondere aan het boek is nog niet eens zozeer het onderwerp of de opzet van het verhaal. Er is wel vaker een boek geschreven over verdwijningen. Ook het beschreven vanuit meerdere perspectieven is niet nieuw. Maar het is juist dat laatste wat zo subliem gedaan is in 'Een gelukkig nieuwjaar'.
Waar je namelijk in andere boeken nog weleens verstrikt raakt in wie nu wat en wanneer verteld, is dat in dit boek heel erg duidelijk. Niet alleen omdat boven het hoofdstuk de naam van de betreffende persoon vermeld staat maar meer omdat de verhalen zo logisch in elkaar overlopen. Daar waar de een stopt met praten en/of denken gaat de ander verder. En zo kom je steeds meer te weten over de bizarre verhoudingen en geheimen die deze mensen al jaren onderling blijken te hebben.
Door de emoties goed te beschrijven groeien de karakters van de personages ook goed mee en gaat het verhaal ook leven.
Daarnaast heeft Malin Stehn ook nog eens een hele prettige en duidelijke schrijfstijl waarbij ze zich heel goed houdt aan de spanningsopbouw. Overal ligt wel een addertje onder het gras en je krijgt daar elke keer net genoeg van mee dat het je wederom niet lukt om het boek weg te leggen.
Het einde heeft een verrassend plot al geeft het ook wel een heel tekenend beeld. Want het blijkt maar weer eens dat daar waar geheimen broeien er uiteindelijk alleen maar verliezers achter zullen blijven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten