De vleugels van Jalila - Karin Driegen

''Moederliefde reist ver, over bergen, door dalen, langs ravijnen. Moederliefde geeft nooit op, gaat nooit bij de pakken neerzitten en vecht totdat het doel bereikt is.''

Nadat ik zeer onder de indruk was van het eerste boek van Karin Driegen, ‘Waarom moet ik U tegen jou zeggen’, las ik nu haar tweede roman: ‘De vleugels van Jalila’.

De zeventienjarige Jalila slaat haar vleugels uit op zoek naar vrijheid en een betere wereld. Haar vader is gesneuveld in de oorlog tussen Eritrea en Ethiopië, haar moeder is noodgedwongen gevlucht naar Soedan. Door het uitzichtloze perspectief, besluit Jalila samen met haar buurjongen Idris – op wie ze intussen verliefd is geworden – te vluchten. De middag voor vertrek gebeurt er iets dat grote gevolgen heeft voor hen beiden.
Idris vlucht halsoverkop. Een dag later vertrekt ook Jalila, te voet, de grens over naar Ethiopië. Tijdens haar reis door een wereld vol gevaren houdt ze vast aan haar droom om verpleegster te worden. Ze vindt liefde te midden van geweld, discriminatie, chaos en ziekte en worstelt ze met het gemis van Idris en haar familie. Zal ze haar familie ooit terugzien? Ontwricht de gebeurtenis in Aderho voorgoed de liefde tussen Jalila en Idris?
De vleugels van Jalila is gebaseerd op ware en nog steeds actuele gebeurtenissen.

Auteur Karin Driegen studeerde kunstgeschiedenis aan de Universiteit van Leiden en werkte in het onderwijs. Nu woont ze, samen met haar Britse echtgenoot in Zuid-Frankrijk, en schrijft ze fulltime.
Haar debuutroman ‘Waarom moet ik U tegen jou zeggen’, vertelt het verhaal van een echtpaar in een Gronings grensdorp tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hoe hun afkomst jaloezie en haat, zelf onderling, verspreidt.
Het verhaal raakte me en dat kwam met name door de manier waarop Karin Driegen emoties weet te beschrijven. Angsten, twijfel, verraad, vertrouwen, geloof en liefde, het komt allemaal voorbij.

Schrijfster Karin heeft een vlotte, duidelijke schrijfstijl waarin ze gruwelijkheden niet uit de weg gaat. Ze maakt de dingen niet mooier dan dat ze zijn maar ze overdrijft ze zeer zeker ook niet.
Het boek ‘De vleugels van Jalila' is een soort van reisverslag. Maar dan wel van een vreselijke reis, want het boek is gebaseerd op ware en nog steeds actuele gebeurtenissen.
Karin Driegen weet vooral de onzekerheid zo goed naar voren te brengen en je voelt het verlies om dat wat was en niet meer komt. Je wordt als lezer echt met je neus op de feiten gedrukt. Ik was me na het lezen van dit boek toch wel weer even heel bewust van de veilige leesstoel waarin ik me mag bevinden.

Met dit soort verhalen kom je tot het besef dat het belangrijk is dat de geschiedenis niet vergeten mag worden en dat het heden net zoveel aandacht vraagt. Vrijheid is niet zo vanzelfsprekend als we maar denken. In een wereld die in vuur en vlam staat, dichterbij dan ooit, is het goed je ook eens te verdiepen in het leed van een ander. Wellicht dat we dan ook eens met andere ogen gaan kijken naar de stroom vluchtelingen, dan we nu geneigd zijn te doen.
Het is bewonderenswaardig en fijn dat schrijvers zoals Karin Driegen dit soort boeken blijven schrijven.
‘De vleugels van Jalila’, is het is het zoveelste verhaal wat gedeeld dient te worden. Ik hoop dat het veel gelezen zal gaan worden, want dat verdiend het boek.