De vergeten zomer - Carol Drinkwater

“Twee zussen en een jongen”

Op de wijngaard van de familie Cambon is de druivenoogst elk jaar een feestelijke gebeurtenis, behalve dit jaar.
Wanneer de oogst door noodweer en een foute inschatting mislukt, is dit slecht nieuws voor het voortbestaan van het landgoed. De eigenaresse, Clarisse Cambon, weet precies wie ze dat kwalijk moet nemen, namelijk haar schoondochter Jane.
De twee vrouwen zijn al jarenlang verwikkeld in een strijd. Een vete waarvan beide de oorzaak verborgen houden voor Luc. Luc probeert al jaren de vrouwen te laten verzoenen. Dit goed bedoelde gedrag van Luc staat haaks op de feiten die Jane ontdekt wanneer het noodlot voor hem toeslaat. Jane blijft vol verwarring en twijfel achter en ze wordt min of meer gedwongen om de dagelijkse leiding van de wijngaard over te nemen. Alleen haar ergste vijand, Clarisse, kan haar helpen om de waarheid over Luc te achterhalen.

Luc vlucht op zeer jonge leeftijd met zijn moeder en tante van Algerije naar Frankrijk en kopen daar een landgoed om dat vervolgens met groot succes uit te bereiden tot een goed lopende wijn- en olijvengaard. Pas op het einde van het boek wordt beschreven waarom de vrouwen moesten vluchten. Dit is zeer knap gedaan want in het verhaal zelf mis je deze informatie helemaal niet maar wanneer je het later leest is het een mooie aanvulling.
Op zeer jonge leeftijd leert Luc Jane al kennen. Jane verblijft met haar vader namelijk vele zomers op het landgoed maar door een gebeurtenis vertrekken ze om nooit meer meer terug te komen. Pas vele jaren later brengt het lot Luc en Jane weer samen en ondanks de afkeuring van Clariss, trouwen ze toch. De haat tussen de vrouwen is om te esnijden en het is heel knap van de schrijfster dat je deze voelt en dat ze zo goed weet het geheim te bewaren waardoor je nieuwsgierigheid gewekt blijft.

Ook de zoektocht, na de tragedie met Luc, is uiterst goed beschreven en vraagt om doorlezen. Soms is het wel minder dat het verhaal wordt weggetrokken van de perikelen op de wijngaard, om te lezen hoe het leven tussen Luc en Jane in Londen was.

Dit boek neemt je me naar het zonnige Frankrijk. Vol met geuren, kleuren en smaken uit de Provence. De beschrijvingen zijn simpel maar helder beschreven. Je ziet het verhaal als een film voor je. Een feel-good boek (of film) zoals 'Een huis in Toscane'.
Alles klopt aan het verhaal; de personages, de intriges, de familiegeheimen, en het goede leven in Frankrijk.
De karakters van de alle personen in het boek worden heel goed beschreven. Je weet van iedereen een kenmerk of karaktertrek, zelf van de personen die minder betekenis hebben maar toch onmisbaar zijn. Dit alles bij elkaar maakt het tot een boek waar je in verdwijnt. Bij de eerdere boeken van Carol Drinkwater kreeg je dat gevoel ook al. Een groot compliment voor een verhaal dat heerlijk wegleest. Een roman die niet thuis zal horen tussen de grote schrijvers van de literatuur maar waarvan wel bijna iedereen er één mee op vakantie zou moeten nemen, of bij slecht weer net zou moeten doen of je op vakantie bent.