Lawinegevaar - Suzanne Vermeer

''Ik denk dat je het beter kunt laten rusten, soms moet je dingen niet moeilijker maken dan ze zijn''

Chantal Donkers breekt als strafrecht advocate definitief door als zij na het winnen van een zaak in de spotlights van de media komt te staan. Dat deze roem ook een keerzijde heeft wordt haar echter snel duidelijk wanneer ze te maken krijgt met een stalker.
Wanneer de stress te groot wordt boekt ze een vakantie naar Zwitserland samen met haar vriend Niels. Echter een week voor vertrek gaat in de avond de deurbel en staat er op de stoep een meisje. Ze beweert de dochter te zijn van Chantals jongere zus, de zus met wie ze al tien jaar geen contact meer heeft. Het meisje stelt zich voor als Fenna en stapt het huis binnen met de woorden: “'Mama zegt dat ik bij jou veilig ben.”

Van een auteur die al zoveel heeft geschreven en die altijd zo breeduit promotie krijgt verwacht je uiteraard veel. Helaas ik kon het in dit verhaal niet vinden. Vanaf het begin straalt de simpelheid ervan af. De spanning wordt elke keer door een ongeloofwaardige gebeurtenis teniet gedaan, of was te voorzien. Wie de dader is, is naar mijn inziens, meteen in het begin van het verhaal al duidelijk. Dit komt de hoofdpersoon, Chantal, niet ten goede want zij is tenslotte een gerenommeerde advocaat die deze trucjes van de dader zou moeten zien aankomen. Dat ze dan ook nog even tussendoor de zorgen voor een jong meisje op zich neemt en daarna met haar zus een van de beruchtste criminele drugskartels van Nederland oprolt maakt het voor mij een boek dat te overtrokken was. De personages zijn emotieloos en weinig tot niet gekarakteriseerd.
Door de vlotte schrijfstijl leest het boek wel snel door. 

Dit boek was onderdeel van de blogtour ter promotie van 'Lawinegevaar'. Het boek wordt uitgegeven door A.W Bruna.
Hierbij wil ik melden dat dit uiteraard mijn mening is en dat er genoeg lezers zullen zijn die dit verhaal wel zouden waarderen