Donor - Robin Cook

''Sommige dingen zijn erger dan doodgaan''

Lynn Peirce is een vierdejaarsstudente geneeskunde en heeft haar leventje goed voor elkaar. Wanneer haar vriend Carl aan zijn knie geopereerd moet worden adviseert zij aan hem het ziekenhuis waar ze werkt. De ingreep is een routine klus maar door een raadselachtige oorzaak raakt Carl tijdens de narcose in een coma. De MRI bevestigd het verschrikkelijke vermoeden; hij is hersendood.
Verdrietig gaat Lynn samen met haar studiegenoot Michael op zoek naar antwoorden. En wat ze ontdekken is nog schokkender dan wat ze voor mogelijk hadden gehouden. Carl blijkt namelijk niet de enige patiënt te zijn die in coma is geraakt tijdens een narcose. Bij het achterhalen van de waarheid ontvangen ze een doodsbedreiging.

Wanneer je een Robin Cook in handen hebt weet je meestal dat het een aantal uren nagelbijten wordt. Helaas was dat bij 'Donor' niet het geval. Ten eerste valt de titel in het niet bij het verhaal aangezien er nergens in het verhaal ook maar een orgaan gedoneerd wordt.
Dan is het verhaal doordrenkt met specialistische medische termen die soms pagina's lang doorgaan. Van de hoofdpersonen Lynn en Michael kom je weinig te weten en beide tonen weinig emotie in welke situatie dan ook. Hun zoektocht naar het raadsel waarom diverse patiënten, vaak na een eenvoudige ingreep, in coma raken is vrij ongeloofwaardig. Ze komen te gemakkelijk op onbevoegd terrein en de eind scene van het verhaal zou bij James Bond volledig tot zijn recht komen maar slaat hier de plank volledig mis. Wat mij echter wel een lange tijd heeft bezig gehouden is het experiment wat beschreven wordt. Je moet er niet aan denken dat dit in de toekomst mogelijk is of nog erger, ergens al gaande is. Ook het feit dat de medische wereld allang al geen zorg meer biedt maar, helaas, een winstgevend bedrijf is geworden wordt op een goede manier uitgelegd.