Van
jongs af aan waren Eve en Lily onafscheidelijk, tot een grote ruzie
een einde maakte aan hun vriendschap.
Zeventien jaar later ontwaakt Eve, na een ongeluk, in het ziekenhuis en komt tot de ontdekking dat haar vroegere beste vriendin haar verpleegster is. Eerst is het onwennig maar tijdens de revalidatie groeien de vriendinnen weer naar elkaar toe.
Ze durven hun fouten uit het verleden en het heden, onder ogen te komen. Daardoor zien ze haarscherp hoe de ander haar leven kan veranderen: Lily moet loskomen van haar mislukte huwelijk en Eve moet leren inzien dat zij anderen soms kwetst.
Het ongeluk van Eve biedt hen allebei een tweede kans, juist op het moment dat ze die schouder om op te leunen zo goed kunnen gebruiken. Maar Eve en Lily kunnen niet vermoeden welke toekomst hun vriendschap nog te wachten staat.
Het verhaal wordt verteld vanuit beide hoofdpersonen, waarbij hun brieven uit het verleden een grote rol spelen. De brieven vertellen veel over hun hechte vriendschap en zijn erg herkenbaar voor diegene die vroeger zelf met hun hartsvriendin brieven schreef. Uiteindelijk kom je via de brieven ook te weten waarom de vriendschap tot en einde is gekomen. Het plaatsen van brieven in een boek kan nog wel eens storend werken maar is hier uitstekend gedaan en echt onderdeel geworden van het verhaal. Juist hierdoor zie je de groei bij de hoofdpersonen en kunnen zij zelf met meer begrip voor elkaar wederom een vriendschap sluiten.
De personages zijn goed beschreven. De ietwat naïeve Lily en de egoïstische Eve zijn mooie tegenpolen. De bijfiguren krijgen net genoeg aandacht om interessant te blijven. Het verhaal blijft overal aan de oppervlakte en hier en daar krijg je zelf de neiging om de personages wat bij te schaven of bij te leren maar het is toch vooral een feelgood-roman over vriendschap, illusies, teleurstellingen en liefde met een vleugje spanning en een mooi einde. Een boek wat niet iedereen zal aanspreken maar absoluut goed geschreven is.
Zeventien jaar later ontwaakt Eve, na een ongeluk, in het ziekenhuis en komt tot de ontdekking dat haar vroegere beste vriendin haar verpleegster is. Eerst is het onwennig maar tijdens de revalidatie groeien de vriendinnen weer naar elkaar toe.
Ze durven hun fouten uit het verleden en het heden, onder ogen te komen. Daardoor zien ze haarscherp hoe de ander haar leven kan veranderen: Lily moet loskomen van haar mislukte huwelijk en Eve moet leren inzien dat zij anderen soms kwetst.
Het ongeluk van Eve biedt hen allebei een tweede kans, juist op het moment dat ze die schouder om op te leunen zo goed kunnen gebruiken. Maar Eve en Lily kunnen niet vermoeden welke toekomst hun vriendschap nog te wachten staat.
Het verhaal wordt verteld vanuit beide hoofdpersonen, waarbij hun brieven uit het verleden een grote rol spelen. De brieven vertellen veel over hun hechte vriendschap en zijn erg herkenbaar voor diegene die vroeger zelf met hun hartsvriendin brieven schreef. Uiteindelijk kom je via de brieven ook te weten waarom de vriendschap tot en einde is gekomen. Het plaatsen van brieven in een boek kan nog wel eens storend werken maar is hier uitstekend gedaan en echt onderdeel geworden van het verhaal. Juist hierdoor zie je de groei bij de hoofdpersonen en kunnen zij zelf met meer begrip voor elkaar wederom een vriendschap sluiten.
De personages zijn goed beschreven. De ietwat naïeve Lily en de egoïstische Eve zijn mooie tegenpolen. De bijfiguren krijgen net genoeg aandacht om interessant te blijven. Het verhaal blijft overal aan de oppervlakte en hier en daar krijg je zelf de neiging om de personages wat bij te schaven of bij te leren maar het is toch vooral een feelgood-roman over vriendschap, illusies, teleurstellingen en liefde met een vleugje spanning en een mooi einde. Een boek wat niet iedereen zal aanspreken maar absoluut goed geschreven is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten