''Het
verleden is dalwaarts, de toekomst is bergopwaarts''
Pietro
is een stadsjongen uit Milaan. Zijn vader is een scheikundige die is
gefrustreerd door zijn werk in een fabriek. Zijn ouders delen een
liefde voor de bergen, dat is waar ze elkaar ontmoetten, waar ze
verliefd werden en waar ze trouwden. Door deze gedeelde passie kan
hun relatie voortbestaan, zelfs wanneer tragische gebeurtenissen
plaatsvinden. Het stadsleven vervult hun vaak met gevoelens van spijt
dat ze niet voor een ander leven hebben gekozen. Dan ontdekken ze een
dorpje in het Noord-Italiaanse Valle d'Aosta waar het gezin vanaf dat
moment iedere zomer zal doorbrengen. De 11-jarige Pietro raakt daar
bevriend met de even oude Bruno, die voor de koeien zorgt. Hun zomers
vullen zich met eindeloze wandelingen door de bergen en zoektochten
door verlaten huizen en oude molens en er bloeit een ogenschijnlijk
onverwoestbare vriendschap op.
'De acht bergen' is een prachtige roman over een onvoorwaardelijke vriendschap, de band tussen vader en zoon en de tocht naar innerlijke rust. Het contrast in karakters wordt net zo mooi weergegeven als de omschrijvingen van het landschap. De emotionele reis die beide vrienden door het leven maken is voelbaar en het is wederom een Italiaanse schrijver die dat zo doeltreffend en met betrekkelijk weinig woorden weergeven kan.
In dit redelijk korte verhaal wordt
oneindig veel verteld en het zet je aan het denken over de vraag of
we met zijn allen nu wel zo goed bezig zijn. Want wat is de
daadwerkelijke waarde van het leven?
Maar weinig boeken weten je na het lezen nog te beroeren, maar dit is er een van. Complimenten ook voor de kaft, door de sobere eenvoud in tekening en kleur, geeft het de sfeer van het boek perfect weer.
Maar weinig boeken weten je na het lezen nog te beroeren, maar dit is er een van. Complimenten ook voor de kaft, door de sobere eenvoud in tekening en kleur, geeft het de sfeer van het boek perfect weer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten