Haar
zaterdagavond begon normaal. Nadat haar huwelijk onlangs gestrand
was, hadden vrienden haar ervan overtuigd dat het tijd was dat ze
weer eens zou gaan daten.
Ze
is er klaar voor, enigszins nerveus maar ook opgetogen. Haar nieuwe
leven staat op het punt om te beginnen.
Maar
op zondagochtend is alles anders. Ze wordt wakker en weet meteen dat
er iets niets klopt. Ze is thuis en ze is alleen maar ze is gewond en
heeft geen enkele herinnering aan de voorgaande avond en nacht. Dan
kijkt ze in de spiegel. De vrouw die haar aankijkt heeft ze nog nooit
eerder gezien.
De
schrijfster brengt een verrassend element in het verhaal, namelijk
de aandoening prosopagnosia, oftewel gezichtsblindheid. Dit is een
aandoening waarbij je gezichten niet meer weet te herkennen. Voor een
thriller waarbij de hoofdpersoon de dader dus nooit zou kunnen
beschrijven of herkennen de ideale uitgangspositie. Niet alleen is
het hele avontuur voor de hoofdpersoon een mysterie maar als lezer
wordt je dus ook niet veel wijzer. Wanneer de bijfiguren dan ook nog
eens onbetrouwbaar blijken wordt het misschien iets teveel van het
goede en raak je de draad af en toe kwijt.
Maar
dan zijn daar de verlossende cursief gedrukte stukken, de woorden van
de werkelijke dader. Zo weet je dat je niet met een hoofdpersoon te
maken hebt die aan waanideeën lijdt, en word je nieuwsgierigheid
opnieuw gewekt om uit te vinden wat er op de bewuste avond van de
blind date gebeurd is.
De
schrijfstijl is vlot en eenvoudig, dit bevorderd het doorlezen
bevorderd, maar hier en daar neigt het allemaal iets teveel naar een
spannende chicklit doordat er wel erg veel aandacht wordt gevestigd
op de liefde. De karakters van de personages zijn totaal niet
uitgewerkt waardoor alles ook enigszins op afstand blijft van de
lezer.
Zeker
geen slecht boek en voor een paar uur heerlijk genieten van een
spannend verhaal met een origineel onderwerp. Het einde zal menigeen
nog kunnen verrassen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten