''Als je steeds iets op dezelfde manier doet mag je niet verwachten dat je een andere uitkomst krijgt.''FBI-agent Atlee Pines leven veranderde voorgoed toen op jonge leeftijd haar tweelingzus Macy werd ontvoerd, en waarschijnlijk vermoord. Wanhopig zoekt ze sindsdien naar antwoorden die een einde moeten maken aan de kwellende onzekerheid, totdat op een dag alle opgekropte woede en frustratie een uitweg vinden. Ze kan zichzelf tijdens een arrestatie niet langer in de hand houden en mishandelt een verdachte.
Door haar chef wordt Atlee gedwongen om tijdelijk een stap terug te doen. Ze maakt van de gelegenheid gebruik om terug te keren naar Andersonville, Georgia, het dorp waar ze is opgegroeid. Met hulp van haar assistent Carol, hoopt ze erachter te komen wat er precies gebeurd is tijdens die traumatische nacht toen Mercy werd meegenomen. Maar vrijwel meteen na haar aankomst in het dorp wordt het lichaam gevonden van een vermoorde vrouw. Al snel volgt een tweede slachtoffer.
Atlee is vastbesloten het onderzoek naar de ontvoering van Mercy voort te zetten, maar ze moet nu ook een seriemoordenaar zien te stoppen. Ze komt er al snel achter dat de kleine gemeenschap vol zit met geheimen en dat het verleden soms beter met rust gelaten kan worden.
In 2018 verscheen het eerste deel in de Atlee Pine serie (De weg naar genade), maar je hoeft deze niet eerst gelezen te hebben om dit verhaal goed te begrijpen. De hoofdpersoon Pine gaat namelijk terug naar het dorp waar ze is opgegroeid en zo leer je haar, en de personages om haar heen, uitgebreid kennen. Dat is eigenlijk ook de hoofdmoot van dit boek; emoties in welke vorm dan ook. Tevens krijgt Pine de belangrijkste levensles mee, namelijk dat niets is wat het lijkt en dat mensen zich anders voordoen dan wie ze in werkelijkheid zijn.
Toch moeten er tussendoor ook weer de nodige moordzaken opgelost worden en dit gebeurd op een manier die van Baldacci bekend is: spannend en onderhoudend. Alle gebeurtenissen worden met oog voor detail en de nodige kennis uitvoerig beschreven in een zeer prettige en vlotte schrijfstijl. Ook de omschrijvingen van de omgeving zijn zeer beeldend gedaan.
Het is, naar mijn mening, niet een echte thriller maar vooral een spannend misdaadboek. Een boek dat je telkens blijft doorlezen omdat je steeds opnieuw nieuwsgierig wordt gemaakt. Het einde zit goed in elkaar maar heeft nog de nodige losse eindjes, dus kunnen we hopelijk nog een derde deel verwachten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten