Dit mag niemand weten - Martine Kamphuis

''In de verte hoor ik een auto aankomen. Vlug stop ik de telefoon weg en haal het mes tevoorschijn. Hij rijdt voorbij.

Ik leg het mes naast me neer en trek mijn handschoenen weer aan. Het mes laat ik liggen, zo kan ik het meteen pakken als het nodig is. Nog twee keer schrik ik van het geluid van een auto, steeds is het loos alarm maar dan is het raak. Het licht van de koplampen schijnt in mijn ogen en even ben ik bang dat hij me al zal zien. Grind knerpt onder de banden als de auto voor de garagedeuren tot stilstand komt. Het portier gaat open. Hij is het! Groot, met een buikje. Het is hem echt. Ik zal niet per ongeluk de verkeerde neersteken.''

Een scholier steekt een man neer. De politie probeert het motief van de dader te begrijpen, maar die vertelt een vreemd verhaal. Als de politie het natrekt, lijkt er niets van te kloppen. Dan wordt een klasgenoot van de dader aangevallen. Heeft de ene zaak met de andere te maken?

Bovenstaande stukje is de achterflap van het boek en ook wel meteen de cliffhanger van het verhaal. Helaas staat dit stukje bijna aan het einde van het boek. Het gehele verhaal is in goede duidelijke, maar wel simpele taal geschreven. Meerdere personage worden gevolgd en daardoor volg je het verhaal vanuit verschillende oogpunten. Personages worden niet echt uitgewerkt en het verhaal is al snel voorspelbaar en is lang een herhaling van een herhaling. Constant wordt je een bepaalde richting ingeduwd waardoor verbeelding uitblijft. Pas na het tweede deel in het verhaal komt er een plotwending. Deze laat zien dat een personage meerdere gezichten kan hebben en mensen om zich heen kan verzamelen om een plan uit te voeren waar iemand zelf te laf voor is. Ook haalt de schrijfster herkenbare jeugdthema's aan en is het duidelijk te merken dat zij kennis heeft van de psyche van de mens.
Toch is 'Dit mag niemand weten' een spannend young-adult boek, wat precies de nodige ingrediënten  voor zijn doelgroep bevat. 

.