De Corona-epidemie dreigt het grootste gezondheidsrisico van onze tijd te worden. Het legt de verschillende niveaus bloot waarop wij tegenwoordig met elkaar verbonden zijn - het maakt niet uit wie of waar we zijn, wat we nu meemaken gaat voorbij aan landsgrenzen, identiteiten en culturen. De verspreiding van het virus maakt ondubbelzinnig duidelijk hoezeer onze wereld geglobaliseerd is. De epidemie moedigt ons aan de wereldbevolking als één grote samenleving te zien en dwingt ons om in te zien dat individule keuzes gevolgen hebben voor iedereen. De samenleving waar we ons nu mee bezig moeten houden, is de gehele mensheid.
Veel zou er gezegd kunnen worden over dit essay maar het belangrijkste is dat iedereen dit leest. Want al het nieuws wat we nu via de media te horen krijgen is hierop gebasseerd. Het is een waarheid die iedereen gewoon onder ogen moet zien, niet de mensen die altijd al hielpen of naar andere omkeken en voor elkaar zorgden maar nu ook eens de mensen die dat niet deden. We zijn niet alleen, we zijn met zijn allen en alleen met zijn allen, dus niemand uitgezonderd en wereldwijd, kunnen we dit virus verslaan. Daarna vinden we elkaar terug in een vernieuwde en hopelijk verbeterde, minder egoïstische samenleving.
''Een urgent, elegant en uiteindelijk hoopvol eassy.''
Geen opmerkingen:
Een reactie posten