''Gebruik je fantasie, Vesta. Je moet niet alles zo ernstig nemen.''Tijdens de dagelijkse boswandeling met haar hond stuit Vesta Gul op een handgeschreven briefje. Er staat: 'Haar naam was Magda. Niemand zal ooit weten wie haar heeft vermoord. Ik was het niet. Hier ligt haar lichaam.'
Vesta is van streek, ze is pas kortgeleden, na de dood van haar man, naar deze omgeving verhuisd en kent nog vrijwel niemand in de buurt. En ze is altijd al een beetje in de war. Het briefje wordt een obsessie en ze richt zich volledig op deze onbekende vrouw: wie was zij en waarom moest ze dood?
Het verhaal dient zich meteen al aan als een zoektocht. Een mysterieuze zoektocht naar een vermeend lijk. De hoofdpersoon is de twee en zeventig jarige Vesta Gul, een combinatie van Miss Marple, van Agatha Christie, en Jessica Fletcher, uit Murder, She wrote. Het verhaal is een mengelmoes van detective, thriller, psychologische roman en mysterie. Zonder de draad te verliezen is het de schrijfster Ottessa Moshfehg op een briljante manier gelukt hier een goed geheel van te maken en de lezer telkens te verrassen met plotwendingen.
Wat mooi beschreven wordt is de eenzaamheid, die de ene keer berusting geeft en je de andere keer naar de keel grijpt. Maar ook de wanhoop komt in verschillende gedaantes aan bod, bij zowel de hoofdpersoon als op een gegeven moment bij de lezer. Dit op een positieve manier bedoeld, want later in het verhaal heb je door waar de schrijfster naar toe wilt, en dat is een mooi sereen en kloppend einde. Tevens kom je tot de wetenschap dat het brein tot alles toe in staat is, zelfs een heel nieuw leven verzinnen, of de grip op de werkelijkheid verliezen terwijl het voor jezelf nog zo duidelijk lijkt te zijn. Dat een mens een heel leven kan hebben geleid wat in wezen een farce geweest is.
Met een liefdevolle, treurige, grappige, scherpe maar niet neerbuigende schrijfstijl wordt de leegte van het bestaan prachtig beschreven. Absoluut een aanrader!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten