''Nog een keer zullen we samen de zee zien, de vuurtoren van Manara wacht op ons.''
Een kibboets nabij de Israëlisch-Libanese grens, 1982. Bij een raketaanval redt een vreemdeling het leven van de jonge Duitse arts Robert Landauer. Dat moment bepaalt onverwachts hun beider toekomst. Meer dan dertig jaar later ontmoeten de mannen elkaar opnieuw in Berlijn en zijn redder van toen vraagt Landauer om een gunst: hij moet hem helpen een vrouw te vinden wier sporen in Beiroet verloren zijn gegaan tijdens de oorlog in Libanon. Landauer vertrekt en zijn reis naar het Midden-Oosten wordt een reis naar zijn eigen verleden.
Wat dit boek zo goed maakt is dat het zo menselijk is. Door de beschrijvingen die gedaan zijn met veel kennis en de beeldende schrijfstijl krijgt het verhaal emotie, kleur en diepere betekenis. Het geeft de lezer een goed beeld van het leven in het Midden-Oosten. De onderlinge verdeeldheid tussen bevolkingsgroepen en de opgelegde regels door hogerhand geven een goede indruk van de complexiteit van het dagelijkse leven.
De personages komen tot leven, zijn goed gekarakteriseerd en passend in het verhaal. Het is een roman met de nodige spanning. Ook weet de schrijver in korte bewoording de geschiedenis van de Libanese oorlog uit te leggen. Dit maakt dat het ook begrijpelijk is voor wie niet met dit gegeven bekend is. De pijn en de consequenties die dit, tot in hedendagen, met zich meebrengt worden op een intrigerende manier vertelt. Het is een pageturner waarvan je naar het einde toe hoopt dat hij twee maal zo dik was, omdat je zo met het verhaal meeleeft. Je doet het boek met een zeer voldaan gevoel dicht waarna het nog een tijdje in gedachten met je meereist.
Wat dit boek zo goed maakt is dat het zo menselijk is. Door de beschrijvingen die gedaan zijn met veel kennis en de beeldende schrijfstijl krijgt het verhaal emotie, kleur en diepere betekenis. Het geeft de lezer een goed beeld van het leven in het Midden-Oosten. De onderlinge verdeeldheid tussen bevolkingsgroepen en de opgelegde regels door hogerhand geven een goede indruk van de complexiteit van het dagelijkse leven.
De personages komen tot leven, zijn goed gekarakteriseerd en passend in het verhaal. Het is een roman met de nodige spanning. Ook weet de schrijver in korte bewoording de geschiedenis van de Libanese oorlog uit te leggen. Dit maakt dat het ook begrijpelijk is voor wie niet met dit gegeven bekend is. De pijn en de consequenties die dit, tot in hedendagen, met zich meebrengt worden op een intrigerende manier vertelt. Het is een pageturner waarvan je naar het einde toe hoopt dat hij twee maal zo dik was, omdat je zo met het verhaal meeleeft. Je doet het boek met een zeer voldaan gevoel dicht waarna het nog een tijdje in gedachten met je meereist.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten