''Welkom in Moose Springs, Alaska!''
Toen Graham Barnett zijn eetcafé de Tourist Trap noemde, was dat bedoeld als grapje. Maar nu zit hij vast aan het grillen van worstjes voor een eindeloze stroom toeristen, die hem allemaal irriteren. Zelfs diegene die rustig aan een tafeltje zit met haar boek...
Twee weken in Alaska staat niet enkel aan de top van Zoey Caldwells bucketlist, het is haar volledige bucketlist. Eén blik op het bergstadje Moose Springs en ze is verkocht. Wanneer een goede daad haar Grahams leven in katapulteert, ontdekt ze dat er meer is aan deze knorrige local dan ze kon vermoeden en ook meer om lief te hebben in Moose Springs dan alleen de prachtige wildernis van Alaska.
Een boek met een titel die vele zal aanspreken, 'Droomvakantie'. In een tijd waarin reizen taboe is en we met z'n allen zoveel mogelijk thuis moeten blijven is het toch vooral dromen, over alles wat je nog wilt gaan doen, wat je doet. De hoofdpersoon van het verhaal, Zoey, maakt haar droom waar om naar Alaska te reizen. Vervolgens maakt de lezer al snel kennis met de tweede hoofdpersoon, namelijk Graham. Wat dan volgt is de klassieke opbouw van een bouquetreeks; man ontmoet vrouw, ze raken boos/gefrustreerd, ontlopen elkaar en ontmoeten elkaar weer. Niets mee mis en af en toe heerlijk om in te verdwijnen. Wat echter wel mist in dit, trouwens erg vrolijk vormgegeven, boek is diepgang. Maar dan ook echt in alle vormen, soorten en maten. De schrijfstijl is zeer simpel en nergens is ook maar enige achtergrond van de hoofdpersonen te vinden. Verassingen in het verhaal zijn er ook niet en de gebeurtenissen zijn zeer ongeloofwaardig en hier en daar wat kinderachtig.
Nu kan dit natuurlijk ook helemaal zijn wat je in een boek zoekt, gewoon even niets alleen maar vooruit lezen. Dan moet je dit boek, en de volgende delen die gaan volgen, 'Droomman' en 'Droomuitzicht', zeker gaan lezen.
Ik geniet vooral van de titel en de kaft en mijn eigen Droomvakantie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten