''Loop niet achter mij, misschien wijs ik de weg niet
Loop niet voor mij uit, misschien volg ik je niet
Loop maar naast mij en wees mijn vriend.''
Eddie Jaku werd geboren in 1920 en groeide op als Joodse jongen in het Duitse Leipzig. Hij was trots op Duitsland, maar dat veranderde allemaal toen hij in 1938 werd mishandeld, gearresteerd en naar een concentratiekamp werd gebracht. Hij maakte verschrikkelijke horrorpraktijken mee in Buchenwald, Auschwitz en in een dodenmars. Eddie overleefde de oorlog, hij werd in 1945 door de geallieerde soldaten gered, en besloot hulde te brengen aan de slachtoffers door zijn beste leven te leiden, zijn verhaal te vertellen en zijn wijsheden te delen. Dat doet hij in deze krachtige, hartverscheurende, maar uiteindelijk hoopvolle memoires over hoe geluk kan worden gevonden in de donkerste periode van je leven.
Eddie Jaku woont sinds 1950 in Australië met zijn vrouw, kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen. Voor het Syndney Jewish Museum wordt hij iedere keer weer aangespoord om zijn verhaal over de wereld te verspreiden voor jong en oud
Wanneer je dit boek in handen hebt begint de emotie, en daardoor de band, al met de omslag. Eddie Jaku zelf staat op de voorkant, keurig gekleed maar met zijn nummer nog altijd duidelijk zichtbaar op zijn arm. Maar het meest indrukwekkende is de emotie die te zien is op zijn gezicht. De rust, de tevredenheid, zoals de titel zegt: 'De gelukkigste man ter wereld'
Vele boeken, memoires en autobiografieën zijn er geschreven over de verschrikkingen tijdens de Tweede Wereldoorlog, maar zelden tot nooit is er zo een persoonlijk verhaal, wat de emotie van toen en de kracht van nu aan elkaar verbindt. Volgens Eddie Jaku kan het één niet zonder het ander, had hij niet geworden wie hij nu was als dit hem niet gebeurd was en in plaats van zich te beklagen over de verschrikkelijkheden put hij er moed, kracht, vreugde en dankbaarheid uit. Tevens zegt hij ook dat hij het geluk heeft dat hem die kracht tot overleven en de wijsheden gegeven is, dat een ander niet minder is als hij niet verder kan op deze manier.
Wat het boek nog meer bijzonder maakt is de manier waarop het geschreven (en vertaald) is. Het is alsof hij tegenover je zit, alsof je bij je opa op bezoek bent en je hij deze ervaringen, goed en/of slecht, aan je meegeeft. Zelden ben ik zo geraakt door een persoonlijk verhaal, zelden haalde ik er zoveel wijsheden, kracht en moed uit, en zelden was de boodschap voor een betere wereld zo simpel en duidelijk:
''Vriendelijkheid is de grootste weelde die er bestaat. Kleine, vriendelijke daden duren langer dan een leven. De les dat vriendelijkheid, generositeit en geloof in je medemens belangrijker zijn dan geld.''
Dit boek is een aanrader voor iedereen, jong en oud. Om de wereld wat vriendelijker te maken hoef je alleen maar een vriend te zijn, doe het voor jezelf en doe het voor Eddie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten