''...uit intense vreugde om hun vriendschap, om elkaar, om de zekerheid dat je, wat er ook gebeurd op deze wereld, altijd die ene persoon hebt, die poolster, die rots, dat alter ego dat elke vezel van al je gebreken kende, en dat toch, ondanks alles, ervoor kiest bij je te blijven en naast je te staan, bij alles wat de wereld voorbedacht heeft, elk hartzeer, elke teleurstelling, elk moment van duisternis. Altijd die vriendschap, altijd dat licht.''
De aantrekkelijke en zelfverzekerde Maryam en de leergierige en serieuze Zahra zijn beste vrienden sinds hun kindertijd in Karachi, hoewel ze totaal verschillend zijn en andere dromen hebben. Op de avond dat Pakistan de eerste vrouwelijke premier kiest en de wereld er even zonniger uitziet, komt aan die dromen een abrupt einde door een snelle en ondoordachte beslissing.
Dertig jaar later wonen Zahra en Maryam in Londen en zijn ze nog steeds beste vrienden.
Zahra staat aan het hoofd van Engelands grootste burgerrechtenorganisatie, terwijl Maryam een techondernemer is die steeds meer toegang krijgt tot de bevoorrechte elite en macht.
Wanneer twee figuren uit hun jeugd opeens weer op hun pad komen, moeten ze echter hun fundamentele verschillen onder ogen zien. Zal hun vriendschap dit overleven?
Het boek 'Beste vrienden' is verdeelt in twee delen. Het eerste deel vertel over de jeugd van Maryam en Zhara. Het is dan 1988, ze zijn veertien jaar oud en wonen in Karachi, Pakistan. Het tweede deel speelt zich jaren later af, in 2019. In beide delen wordt het verhaal vanuit zowel Maryam als Zhara belicht. Dit vind ik altijd prettig voor een verhaal omdat het dan meer inhoud krijgt en je de vraagstukken waar personages tegen aanlopen beter begrijpt.
De twee delen zijn onderling wel heel verschillend. Het eerste deel is interessant en boeiend. Je leert ook een stukje over de geschiedenis van Pakistan en de dagelijkse bezigheden van de inwoners van Karachi. Vooral hoe het is om onder het juk van een dictator te moeten leven, maar nog belangrijker; hoe het is om te leven als je je tegen deze dictator afzet.
Het verschil tussen de welvarende en de arbeidersklasse komt ook goed naar voren. De personages zijn goed uitgewerkt en de karakters van beide meisjes blijven ook in het verhaal van het heden herkenbaar. Vooral de loyaliteit naar elkaar toe is benoemingswaardig.
Echter, wanneer je als lezer in het tweede gedeelte van het boek belandt lijkt het wel of de schrijfster op de rem is gaan staan. De schrijfstijl is hetzelfde maar er gebeurd vrijwel niets meer. Het gaat over de dagelijkse bezigheden van de vriendinnen. De achterflap doet echter voorkomen dat er een grote verandering plaatsvindt op het moment dat er personen uit het verleden weer ten tonele verschijnen. Dit gebeurd vrijwel aan het einde van het verhaal. Dan komt ook de verandering in mening en omgang tussen de beide vriendinnen. Het was, voor mij als lezer, toen echter al te laat om het verhaal nog boeiend te laten eindigen.
En dat is jammer want de schrijfstijl is prettig leesbaar en de beschrijving van zo een intense vriendschap weet de schrijfster Kamila Shamsie goed weer te geven. Het is juist de strijd op het einde, tussen gevoel en loyaliteit, die het verdienden om meer aandacht te krijgen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten