''Herregud du er virkelig utrolig''  (- ''Je bent ongelooflijk'')

Nadat ze afgelopen week wederom sneeuw hadden voorspeld in ons land, er er geen vlok viel, ben ik het winterse weer zelf maar gaan opzoeken in het boek ‘Sneeuwstorm’ van Suzanne Vermeer.

Suzanne Vermeer is het pseudoniem van de in 2011 overleden Paul Goeken, maar in overleg met zijn familie is er besloten om te naam te blijven gebruiken voor het uitgeven van boeken. Ik vind het leuk dat beginnende auteurs zo een kans krijgen om hun verhaal te publiceren. De boeken verschijnen meestal als een winter- en zomereditie en zorgen over het algemeen altijd voor een ontspannen leesmoment.

Het verhaal:
Rianne reist voor een fotografieklus naar de Noordkaap, het noordelijkste puntje van Europa. In het vissersdorpje waar ze verblijft leert ze Aron kennen, die haar het échte noorden wil laten zien, ver weg van alle toeristen. In nationaal Park Anderdalen fotografeert Rianne de prachtigste fjorden, bossen en dieren en leren zij en Aron elkaar beter kennen.
Maar wanneer zij diep in de bossen het lichaam van een man vinden, die vermoedelijk door een jachtongeluk om het leven gekomen is, neemt Aron afstand van Rianne. Weet Aron soms meer over het slachtoffer? Als Rianne er vervolgens alleen voor staat, zal ze niet rusten voordat ze antwoorden heeft.

Een intrigerend begin geeft enige voorkennis
Het is altijd intrigerend als een boek met een cursief stukje begint waarin er al een tipje van de sluier van het verhaal al wordt opgelicht. Zo wordt de toon meteen gezet wordt. Het verhaal van ‘Sneeuwstorm’ gaat daarna over in de tegenwoordige vorm. Toch komt de ‘alwetende’, in de vorm van het cursieve stukje, nog een aantal keren voor.
De opbouw van het verhaal is rustig de spanningsopbouw langzaam. Qua details gaat de auteur best ver de diepte in. Zo wordt de hele uitrusting voor de Noordkaap uitvoerig besproken en ook het idee dat freelancers nooit geldzorgen hebben wordt de wereld uit geholpen. Hier en daar een fotografie tip krijg je ook mee. Allemaal passend in het verhaal en daarom niet storend.

Vele losjes eindjes komen goed op het einde samen
Het leestempo ligt in dit boek dus laag, ook door de uitweiding van de sfeerbepaling. Het karakter achter de hoofdpersoon Rianne komt ruimschoots aan bod en daarom snap je meer over het feit dat ze tot deze opdracht gekomen is. Echter de manier waarop ze op wat later in het verhaal omgaat met de situatie vind ik persoonlijk niet altijd even goed bij haar passen.
Naar mate het einde nadert begin je als lezer wel het een en ander te vermoeden. Of je op het goede spoor zit kun je lezen in het overzichtelijke einde. Het is de auteur gelukt om vele losse eindjes knap tot een geheel te brengen.

De collectie Suzanne Vermeer heeft er weer eentje bij op de plank
Het boek ‘’Sneeuwstorm’ mag zeker tussen de rest van de Suzanne Vermeers op de plank. Ook al is het geen nagelbijtende thriller, het is zeker een boeiend en zeer onderhoudende spannend verhaal.