Post Mortem - David Lagercrantz

''Er is een boom waar honden naartoe gaan om te sterven...''

Nadat ik de eerste twee delen in de Rekke & Vargas-reeks, ‘Obscuritas & Memoria’, gelezen had, was ik meteen verkocht. Ik ben zo en zo een lezer die dol is op (spannende) boekenseries. Het liefst die waarin de personages zich van deel tot deel verder ontwikkelen, en de onderlinge dynamiek steeds gelaagder wordt. Toen het derde deel ‘Post Mortem’, van auteur David Lagercrantz, verscheen, wilde ik die dan ook direct lezen. De verwachtingen waren dus hoog, maar gelukkig maakt dit vervolg ze zonder moeite waar.

Synopsis Post Mortem
‘Post Mortem’ vertelt het verhaal over twee jongens die eind jaren tachtig op een roadtrip naar Noord-Spanje gaan. Rijdend van stad naar stad, feesten ze en bespreken ze literatuur en muziek.
Twintig jaar later krijgt professor Hans Rekke een cold case toegewezen. Een jonge vrouw uit Baskenland werd op brute wijze toegetakeld, met een mysterieuze markering op haar lichaam. Samen met zijn partner Micaela Vargas ontdekt Rekke verbanden met andere femicidezaken in Denemarken en Finland. Zijn ze een seriemoordenaar op het spoor?
Een postuum gepubliceerde novelle over een Spaanse zwerfhond blijkt een cruciale sleutel. Al snel leiden de sporen rechtstreeks naar de literaire elite van Stockholm.

Veel meer dan een misdaadverhaal
‘Post Mortem’ borduurt voort op de intrigerende samenwerking tussen de briljante, maar sociaal wat onhandige, Hans Rekke en de vasthoudende politieagent Micaela Vargas. Waar de eerdere delen vooral dienden om hun persoonlijkheden te introduceren, en hun onderlinge verstandhouding op te bouwen, geeft Lagercrantz in dit derde deel meer ruimte aan hun achtergronden. Het gaat over trauma’s en de groeiende vertrouwensband die inmiddels zo herkenbaar is voor deze reeks. Juist dat maakt deze serie zo aantrekkelijk: het is niet alleen een misdaadverhaal, maar ook een karakterstudie vol nuance.

Niets is wat het lijkt
Het verhaal van ‘Post Mortem’ zet vrijwel meteen de toon. Zonder al te veel plotdetails te verklappen, draait het in dit boek om een complexe zaak, waarin niets is wat het lijkt. De schrijver – Lagercrantz - weet de spanning goed op te bouwen. Druppelsgewijs geeft hij informatie vrij, terwijl hij tegelijkertijd blijft spelen met verwachtingen. De zaak die Rekke en Vargas proberen te ontrafelen raakt kwesties aan zoals macht, geheimhouding en de gevolgen van keuzes uit het verleden. Het levert een thriller op die niet alleen spannend is, maar ook maatschappelijk relevant aanvoelt.

De manier van schrijven maakt het boek nog beter
Wat ‘Post Mortem’ vooral zo sterk maakt, is het taalgebruik van auteur David Lagercrantz. Zijn schrijfstijl is helder, ritmisch en toegankelijk, maar tegelijkertijd intelligent genoeg om de psychologische diepgang van vooral Rekke mooi te dragen. De scènes waarin Rekkes fascinerende analytische vermogen centraal staat, behoren voor mij tot de beste van het boek. David Lagercrantz balanceert goed tussen observatie en emotie, waardoor je als lezer zowel inzicht in de zaak als in de personages krijgt.

Miceale is een goed tegen karakter voor het hoofdpersonage Rekke geworden
Ook het personage Micaela Vargas komt opnieuw prachtig tot haar recht. In het eerste deel moest ze nog duidelijk zoeken naar haar plek naast de imposante Rekke. Maar in het tweede deel nam ze al in kracht toe. In dit derde deel, ‘Post Mortem’ is ze volledig uitgegroeid tot een gelijkwaardige partner. Haar vasthoudendheid, empathie en nuchterheid vormen een perfect tegenwicht voor Rekkes briljante, maar soms wel chaotische geest. Die groei maakt hun samenwerking een van de grootste krachten van de serie. De botsing, maar tevens ook de aanvulling van hun perspectieven, zorgt voor een levendige dynamiek die je als lezer niet meer wilt missen.

De spanning in het boek is om te snijden
Een ander sterk punt is de manier waarop de schrijver de spanning weet te doseren. Hij wisselt snellere, plot gedreven hoofdstukken af met rustigere momenten. Hierin gaat hij dieper in op motieven, vermoedens en emoties. Daardoor leest ‘Post Mortem’ ontzettend prettig. Je vliegt door de pagina’s heen. De spanning zit niet alleen in de gebeurtenissen, maar ook in de psychologische onderstroom.

De personages blijven zich maar ontwikkelen
Was alles dan perfect? Bijna. Een klein minpuntje is dat sommige zijlijnen iets te lang uitgesponnen voelen. Lagercrantz wil duidelijk laten zien hoe zorgvuldig en gelaagd zijn plot is. Dit haalde hier en daar wel het tempo uit het verhaal.
Desondanks is ‘Post Mortem’ een ontzettend sterke, meeslepende en intelligente thriller die mijn verwachtingen ruimschoots heeft overtroffen. Lagercrantz laat zien dat de Rekke & Vargas-reeks niet alleen veel potentie heeft, maar zich met elk deel verder weet te ontwikkelen. Het boek is perfect voor lezers die houden van thrillers met diepgang en gelaagde personages.

Ga deze serie lezen!
Na het dichtslaan van het boek kan ik niet anders dan uitkijken naar het volgende deel. Als Lagercrantz deze lijn doorzet, staat ons nog veel moois te wachten. Voor iedereen die op zoek is naar een goed geschreven, doordachte en intrigerende thrillerreeks: ga deze serie absoluut lezen.

Specificaties bij het boek ‘Post Mortem
Auteur: David Lagercrantz | Uitgever: A.W Bruna | Eerste uitgave: 2025| Vertaling: Edith Sybesma | Aantal bladzijden: 316 | ISBN 9789400518919

Met dank aan uitgeverij A.W. Bruna voor het recensie-exemplaar.

Kerstmis in de Schotse Hooglanden - Donna Ahscroft

 

‘’Ik wens…’’

Of het aan de tijd van het jaar ligt of aan de vrolijke omslagen, maar ik heb een groot zwak voor kerstboeken. Neem nou toch weer deze omslag van het boek ‘Kerstmis in de Schotse Hooglanden’. Alles is erop aanwezig: sneeuw, kerstbomen, een uitnodigend kasteel en rode bessen. Al eerder las ik boeken van auteur Donna Ashcroft. Haar feelgoodverhalen lezen heerlijk weg.

Hier gaat het boek 'Kerstmis in de Schotse Hooglanden' over
Belle Albany verlangt naar liefde en wat kerstmagie, maar betwijfelt of ze die zal vinden in haar slaperige Schotse dorp. Dat verandert als ze de oudere Edina ontmoet en een onvergetelijke kerst voor hen beiden besluit te organiseren. Maar dat valt nog niet mee in Edina’s vervallen kasteel, zeker niet als haar verloren gewaande kleinzoon Jack opeens op de stoep staat. Hij is gewoon de Grinch in menselijke vorm, dus… waarom gaat Belles hart dan zo tekeer? Hoe ze het ook probeert, Belle kan de aantrekkingskracht niet negeren. Tot er een geheim uit Jacks verleden wordt opgerakeld.

Het verhaal is precies dat wát je kan verwachten
Het verhaal van ‘Kerstmis in de Schotse Hooglanden’, is precies dat wat je kan verwachten van een écht feelgood kerstboek. Er is een romance die langzaam opbloeit, er zijn (on)verwachte wendingen, en knipoogjes naar tradities. Maar bovenaan staat natuurlijk die onweerstaanbare kerstsfeer, waar ik althans simpelweg geen genoeg van krijg.

Wat ik zo fijn is aan de schrijfstijl van Donna Ashcroft, is dat je nooit moeite hoeft te doen. Vanaf de eerste bladzijde zit je direct die in de Schotse Hooglanden, met zijn besneeuwde heuvels, huizen met knisperende haardvuurtjes en de magie die alleen december met zich meebrengt. De personages hebben allemaal iets aandoenlijks en/of herkenbaars, hierdoor voel je je als lezer dan ook meteen met hen verbonden.

Je komt helemaal in de kerststemming
Het leuke van kerstboeken lezen is, dat je de aankomende feestweken zo nog meer in de sfeer begint te komen. Daarbij horen natuurlijk ook de warme truien, de kerstfilms, de kerstboom en het uitzoeken van cadeautjes. Het boek ‘Kerstmis in de Schotse Hooglanden’ is overigens een perfect kerstcadeau. Vol sfeer en liefde, en precies makkelijk genoeg om te lezen in de drukste tijd van het jaar. Je hoeft er niet bij na te denken—je hoeft alleen maar te genieten. Want auteur Donna Ashcroft weet precies de balans te vinden tussen zoet, humoristisch en warm zonder dat het ooit te veel wordt.

Specificaties bij het boek ‘Kerstmis in de Schotse Hooglanden’
Originele titel: Christmas in the Scottish Highlands | Auteur: Donna Ashcroft | Uitgever: A.W Bruna Heartbeat | Eerste uitgave: 2025| Vertaling: Fanneke Cnossen | Aantal bladzijden: 286 | ISBN  9789400519336

Met dank aan uitgeverij A.W. Bruna Heartbeat recensie-exemplaar.

Vera Wongs, tips voor het neuzen in dodemanszaken - Jesse Sutanto

'Maar wat is het leven zonder een beetje overdrijving af en toe? Of zoals Vera het graag noemt, een beetje poeha?''

Toen ik het boek Vera Wongs, Ongevraagd advies aan moordenaars, van de auteur Jesse Sutanto uitlas, wist ik meteen dat ik meer van haar wilde lezen. Haar mix van humor, licht absurdisme en sprankelende personages paste precies bij wat ik zoek in een luchtig spannende roman. Daarom pakte ik Vera Wongs, Tips voor het neuzen in dodemanszaken vol op. En wat ben ik blij dat ik dat deed: vanaf de eerste pagina voelde ik dezelfde aanstekelijke energie terugkomen die Sutanto’s verhalen zo uniek maakt. Dit is precies zo’n boek dat je met een brede glimlach doorbladert en waarvan je stiekem hoopt dat het nét iets langer had geduurd.

Hier gaat ‘Vera Wongs, tips voor neuzen in dodemanszaken’ over
Vera Wong heeft vrienden, haar zaken gaan goed en haar zoon heeft (eindelijk) een vriendin. Dankzij Vera. Want Tilly’s vriendin is niemand minder dan Selena Gray, de politieagent die Vera tijdens het onderzoek naar de moord in haar theehuis, flink heeft gestalkt. Maar nu is ze een beetje verveeld. Gelukkig vindt Vera, wanneer ze voor de kat van Tilly en Selena zorgt, een schat: de werktas van Selena. Daarin zit een dossier over een dode influencer.
Het probleem is dat de politie hem, nadat zijn lichaam uit het water is gevist, niet kan identificeren.
En dan begint Vera Wongs, tips voor neuzen in dodemanszaken. Want wie was Xander Lin? Niemand weet het. Alle contactpersonen leiden nergens toe. Vera is vastbesloten zijn moord op te lossen. Dit zou immers een grote gunst zijn voor Selena, en er is niets wat ze niet zou doen voor haar toekomstige schoondochter.

Alsof je zo weer bij oude vrienden aanschuift
Het verhaal van Vera Wongs, Tips voor het neuzen volgt wederom weer de slimme, ietwat overijverige amateur-detective die met de nodige dramatiek – meestal zelf veroorzaakt – midden in een nieuwe reeks verdachte gebeurtenissen terechtkomt. Wat ik zo knap vind aan dit boek, is dat het aanvoelt alsof je bij oude vrienden aanschuift. De dialogen zijn levendig, de personages heerlijk uitgesproken, en de onderlinge dynamiek spat werkelijk van de bladzijden.

Engelse humor, is zo doorspekt met zelfspot en sarcasme
Wat in dit boek, maar ook bij het vorige deel, echt opvalt, is de humor. Regelmatig heb ik hardop gelachen. Soms zelfs op momenten waarop ik dacht dat ik eigenlijk niet moest lachen, gezien de omstandigheden in het plot. Sutanto speelt daar slim mee: ze laat je constant balanceren tussen spanning en slapstick. Het zal de Engelse manier van humor wel zijn, want ik kan ook zo genieten van de verhalen van bijvoorbeeld de auteur Richard Osman.
Door deze manier van schrijven worden de verhalen ook nooit zwaarmoedig. Zelf als, ook in het boek ‘Tips voor het neuzen in dodemanszaken’, het verhaal een serieuze wending neemt. Hierdoor valt het meer in het genre cosy-crime.

De onderlinge relaties worden goed beschreven
Schrijfster Jesse Sutanto weet ook heel goed hoe ze menselijke relaties moet omschrijven. Achter alle grappen en misstanden zit echte personages. De loyaliteit tussen de verschillende karakters, de kleine ongemakkelijke momenten, en de warme familiedynamiek – het maakt dat je niet alleen leest voor het mysterie, maar ook voor de mensen die erin verstrikt raken. Dat is uiteindelijk wat ‘Vera Wongs, Tips voor het neuzen in dodemanszaken’, ook weer zo boeiend maakt.

Soms een overkill aan humor die tot niets leidt
Eerlijk is eerlijk, toch wil ik ook een klein minpunt benoemen. In het middenstuk zakt het tempo iets in. Er zitten een paar scènes bij die veel humor bevatten. Echter voegen ze weinig toe aan de ontwikkeling van het mysterie. Gelukkig trekt auteur Jesse Sutanto dat in het laatste deel helemaal recht. Het plot versnelt, de puzzelstukjes vallen mooi in elkaar en de ontknoping is verrassend. Tevreden sloeg ik ook het boek ‘Vera Wongs, tips voor het neuzen in dodemanszaken’ dicht.

Een heerlijke cosy-crime dat makkelijk wegleest

‘Vera Wongs, Tips voor het neuzen in dodemanszaken’ is een aanrader voor iedereen die houdt van humoristische thrillers, cosy crime en vlotte, eigentijdse verhalen die lekker makkelijk weglezen. Als je eerder genoot van ‘Vera Wongs, Ongevraagd advies aan moordenaars’, dan staat je opnieuw een ontzettend leuke rit te wachten. Het is ook wel aan te raden eerst dat boek te lezen en dan pas deze.
Ik ben alweer benieuwd naar wat Jesse Sutanto hierna gaat verzinnen.

Specificaties bij het boek ‘Vera Wongs, tips voor neuzen in dodemanszaken’
Originele titel: Vera Wong’s Guide to Snooping on a dead man | Auteur: Jesse Sutanto | Uitgever: A.W Bruna | Eerste uitgave: 2025| Vertaling: Hilke Makkink | Aantal bladzijden: 320 | ISBN 9789400518346

Met dank aan uitgeverij A.W. Bruna voor het recensie-exemplaar.

Een brief uit Florence - Anita Chapman

''Dit was mijn kans om opnieuw te beginnen en de tijd te nemen om alles wat er was gebeurd, te verwerken.''

Italië is wat mij betreft het mooiste land op aarde. Door het eten, de taal, de natuur en het klimaat. Uiteraard ook door de architectuur en de kunst, en vooral door de rijke geschiedenis, die achter elke straathoek lijkt te liggen. Daarom lees ik enorm graag verhalen die zich daar afspelen. Op die manier ontdek ik telkens nieuwe historische details, terwijl ik helemaal wegdroom in een mooi, sfeervol boek. Dit keer laat ik me verassen door het eerste deel van een nieuwe serie: ‘Een brief uit Florence’, van auteur Anita Chapman.

Hier gaat ‘Een brief uit Florence over’
Als Claire, tijdens haar nieuwe baan als medewerker op een groot Engels landgoed, stuit op een oude brief, blijkt dat een oorlogsgeheim over de beeldschone Lady Violet te bevatten. Haar hartstochtelijke affaire met een Italiaanse krijgsgevangene schokte destijds het dorp, en eindigde in een tragedie. Gefascineerd besluit Claire om Violets dochter Tabitha op te sporen. Ze wil haar herenigen met een dierbaar sieraad van haar moeder. Met slechts de naam van een Italiaanse bakkerij – Pasticceria Mancini – als aanknopingspunt, en de hulp van haar buurman Jim, reist Claire af naar Florence. Echter wanneer ze daar aankomt hoort ze dat Tabitha daar al jaren niet meer is geweest. Toch weigert Claire op te geven. Met Jim aan haar zijde weet ze Tabitha uiteindelijk te vinden, al is het niet de gelukkige hereniging waarop Claire had gehoopt. Ze blijft geschokt achter door de onthulling van een verwoestend familiegeheim. Violets verhaal kent een einde – maar zal de waarheid leiden tot vergeving, of brengt ze alleen maar meer pijn?

 Een sfeervolle, meeslepende roman vol liefde, kunst en familiegeheimen
Schrijfster Anita Chapman heeft met ‘Een brief uit Florence’ een warm, romantisch en intrigerend verhaal geschreven. Een e-book dat perfect past binnen de ‘Heartbeat Boeken-serie’ van uitgeverij A.W. Bruna.

Anita Chapman heeft een voorliefde voor kunstgeschiedenis, en het is haar talent om historische lijnen met hedendaagse verhaallijnen te verweven. Vanaf de eerste bladzijde lijkt het wel alsof je als lezer door haar schrijfstijl wordt betoverd. De roman ademt sfeer, emotie en mysterie uit. Het laat je verlangen naar meer. Gelukkig is er al aangekondigd dat er een vervolg komt – iets waar ik zeker al naar uitkijk.

Twee tijdlijnen die prachtig samenkomen
‘Een brief uit Florence’ speelt zich af in twee periodes: het hedendaagse leven van het hoofdpersonage, en het verleden van een mysterieuze vrouw uit Florence. Anita Chapman weet deze beide tijdlijnen met finesse samen te brengen. De brief waar het in het verhaal om draait vormt de rode draad. Stukje bij beetje ontvouwt zich een geheim dat generaties lang verborgen is gebleven. De manier waarop de tijdsprongen elkaar aanvullen is een van de sterkste elementen van het boek. Geen enkel moment voelt verwarrend of geforceerd, de overgangen tussen heden en verleden verlopen namelijk heel soepel.

Sterke karakters die tot leven komen
De personages uit het verhaal van ‘Een brief uit Florence’ zijn zorgvuldig opgebouwd en voelen authentiek aan. De hoofdpersoon is een warme, nieuwsgierige vrouw die worstelt met haar eigen onzekerheden. Ondertussen wordt ze diep geraakt door de geschiedenis die ze ontrafelt. Haar persoonlijke groei vormt een mooie emotionele kern in het verhaal.

De bijfiguren – van charmante Italianen tot zorgvuldig beschreven familieleden – dragen bij aan de levendige sfeer van het boek. Vooral de mysterieuze vrouw uit het verleden is bijzonder intrigerend. Haar worstelingen, verlangens en keuzes geven het verhaal diepgang, en maken de historische verhaallijn geloofwaardig en meeslepend.

Chapmans schrijfstijl: warm, visueel en toegankelijk
Anita Chapman schrijft op een toegankelijke manier, die zich uitstekend leent voor lezers die houden van de combinatie romantiek en lichte spanning. Haar stijl is beeldend zonder overdadig te zijn. Florence wordt met zoveel liefde en detail beschreven dat je de geuren van oude straatjes, het zachte licht over de Arno en het geroezemoes op de pleinen bijna kunt voelen. Hierdoor waan je jezelf, tijdens het lezen, moeiteloos in Italië.

Ook de dialogen voelen natuurlijk aan, en zijn goed gedoseerd. De auteur laat ruimte voor emoties zonder dramatisch te worden. Dit zorgt ervoor dat het verhaal van ‘Een brief uit Florence’ prettig in balans blijft, en geeft ook nog wat ruimte aan de fantasie van de lezer.
De personages voelen stuk voor stuk geloofwaardig aan. Zowel de hoofdpersoon, als de mysterieuze vrouw uit het verleden, groeien gedurende het verhaal uit tot complexe, herkenbare figuren.

Spanningsopbouw: subtiel maar effectief
Hoewel het boek ‘Een brief uit Florence’ absoluut geen thriller is, zit er wel voldoende spanning in de zoektocht om het verhaal extra aantrekkelijk te maken. Anita Chapman bouwt de spanning rustig, maar gestaag op. Elke onthulling voelt betekenisvol, en het einde is voldoende afgerond. Het verhaal wordt voornamelijk gedragen door emotionele spanning en nieuwsgierigheid.

Het verhaal is extra bijzonder door de manier waarop Anita Chapman de sfeer van Florence tot leven weet te brengen. De stad vormt niet zomaar een decor; ze ademt en beweegt met het verhaal mee. De rijke kunsthistorische details en de liefdevolle beschrijvingen van smalle straatjes, statige palazzi en Toscaanse lichtval geven het boek een bijna tastbare warmte.

Soms blijft het verhaal iets te lang hangen bij de innerlijke belevingswereld
Toch kent het boek ‘Een brief uit Florence’ ook wel een klein minpuntje. Het tempo zakt halverwege wat in. Dit is vooral wanneer de schrijfster uitgebreid stilstaat bij de innerlijke belevingswereld van de hoofdpersonages. Voor lezers die houden van een rustig, reflectief ritme zal dit geen probleem zijn, maar wie meer actie verwacht, kan hier even zijn aandacht kwijtraken. Gelukkig herpakt het verhaal zich ook elke keer wel weer snel. Uiteindelijk doet het weinig af aan de algehele leeservaring.

'Een brief uit Florence' is sfeervol en zorgvuldig opgebouwd
Voor lezers die houden van romans met diepgang, historische elementen, kunst en familieperikelen is ‘Een brief uit Florence’ een ideaal boek. Het is een sfeervol, ontroerend en zorgvuldig opgebouwd verhaal, dat je meeneemt naar het hart van Toscane. Met een vervolg in het vooruitzicht smaakt dit eerste deel absoluut naar meer.

Specificaties bij het boek ‘Een brief uit Florence’
Auteur: Anita Chapman | Uitgever: A.W Bruna Heartbeat | Eerste uitgave: 2025| Vertaling: Martijne Vianen-Kleijne | Aantal bladzijden: 292 | ISBN  9789044938722

Met dank aan uitgeverij A.W. Bruna voor het e-book recensie-exemplaar.

Dodelijk Algoritme, Theo-Henk Streng

 

Na het lezen van vorige boeken van auteur Theo Henk Streng, zoals bijvoorbeeld ‘Dochter van de onderwereld’ en ‘Stil zijn als de slangen bijten, werd ik aangenaam verrast toen ik werd gevraagd om mee te doen voor de blogtour van zijn nieuwste boek: ‘Dodelijk algoritme’. Uiteraard las ik het boek, en hieronder lezen jullie de recensie.

Hier gaat het boek ‘Dodelijk Algoritme’ over
Als rechercheur Iris Rigter de moord op techmiljonair Victor Kranenburg moet oplossen, blijkt al snel dat meer mensen een motief hebben. Met zijn bedrijf NeuroLink creëerde Kranenburg een omstreden AI-platform, waarmee hij tal van regels aan zijn laars lapte en veel vijanden maakte. Iris heeft op persoonlijk vlak de nodige uitdagingen waaronder een scheiding, haar zwaar puberende zoon Spike en een vervelende kwestie rond haar moeder. Maar ze bijt zich vast in het onderzoek en komt op het spoor van een schimmige partij die het op NeuroLink heeft voorzien. Kan Iris zichzelf en haar omgeving beschermen, terwijl ze steeds dichter bij de waarheid komt?

Auteur Theo-Henk Streng
Theo-Henk Streng is geboren in 1986 en woont met zijn gezin in de buurt van Rotterdam. In 2005 won hij de schrijfwedstrijd WriteNow! Sindsdien heeft hij ruim twintig kinder- en jeugdboeken op zijn naam staan. Hij heeft interesse in georganiseerde misdaad/criminaliteit. Dit is vaak terug te lezen in zijn verhalen. Zo schrijft hij ook graag over personages die zich net op het randje begeven. Het boek ‘Dodelijk Algoritme’ is zijn nieuwe boek.

Dodelijk Algoritme is meeslepend en actueel
Met het boek ‘Dodelijk algoritme heeft Theo Henk Streng een techno thriller geschreven, die zowel meeslepend als ontstellend actueel is. In een tijd waarin kunstmatige intelligentie en data gedreven besluitvorming ons dagelijks leven steeds meer beïnvloeden, snijdt Streng een thema aan dat tegelijkertijd fascineert en beangstigt. Wat zou er namelijk gebeuren als een algoritme zélf besluit welke levens waardevol zijn – en welke niet? Door deze patstelling ervaar je als lezer het verhaal als een koortsige race tegen de klok, maar ook prikkelt het tot nadenken over de morele grenzen van technologie.

De paranoia en de urgentie drukt steeds zwaarder op de personages
Auteur Theo-Henk Streng kan heel goed een atmosfeer creëren, waarin paranoia en urgentie steeds zwaarder op de personages drukken. Zijn schrijfstijl is filmisch, zonder overdadig te worden. De hoofdstukken in het boek ‘Dodelijk algoritme’ zijn kort en ritmisch. Dit zorgt voor een verhoogd leestempo. Afwisselend wordt er verteld vanuit het perspectief van Iris, de hacker, en soms vanuit het algoritme zelf. Dat laatste is een gewaagde keuze, maar een die verrassend goed uitpakt. Deze passages zijn overigens geschreven in strakke, haast wiskundige, taal die een ijzingwekkende afstandelijkheid creëert. Daardoor voelt het algoritme niet alleen als een technologie, maar als een tegenstander met een onmenselijke, maar onmiskenbare wil.

Een techno thriller met een menselijk kantje
Wat het boek ‘Dodelijk Algoritme’ zo onderscheidt van de vele andere thrillers in hetzelfde genre, is de aandacht die Theo-Henk Streng heeft voor de menselijke kant van technologische keuzes. Het verhaal stelt onbewust vragen over verantwoordelijkheid: wie is schuldig wanneer een autonome code de dood veroorzaakt? De programmeur, of de organisatie die het systeem inzet? Of wellicht het algoritme zelf?

Hoewel de auteur geen definitieve antwoorden geeft, confronteert hij de lezer wel met de gevolgen van het uitbesteden van morele beslissingen. Helemaal omdat het een systeem is dat geen empathie kent. De spanning wordt daardoor nooit oppervlakkig of sensationeel; er zit altijd een laag onder die wat schuurt.

Overtuigende personages
De personages uit het boek ‘Dodelijk Algoritme’, zijn overtuigend. Al is Iris hier en daar misschien wat te scherp. Het is ook een complex karakter: een mix van intuïtie, schuldgevoel en regelrechte koppigheid. Toch maakt die intensiteit haar tot de krachtige drijvende kracht in het verhaal. De hacker, vormt een intrigerende tegenpool. Hij is cynisch, briljant en dubbelzinnig. De dynamiek tussen deze twee vormt een van de sterkste elementen van het boek.

Te snelle en makkelijke technische verklaringen of toevalligheden
Toch zijn er ook wat mindere kanten. In mijn optiek zijn er momenten waarop het plot zich iets te nadrukkelijk laat leiden door toevallige vondsten, of te snelle technische verklaringen. Echter doen die kleine haperingen maar weinig af aan het geheel. Het boek ‘Dodelijk Algoritme’ blijft tot de laatste bladzijde spannend, en levert een einde op die zowel tevreden stelt, als verontrustend is.

Auteur Theo Henk Streng heeft met ‘Dodelijk Algoritme’, wederom een goed verhaal weten te schrijven. Het is een intelligente, strak geschreven thriller die je zowel op het puntje van je stoel houdt, als wel laat nadenken over de wereld die we zelf creëren. Een aanrader voor liefhebbers van techno thrillers, maar ook voor diegene die meer willen weten over de kracht van algoritmes.

Specificaties bij het boek ‘Dodelijk Algoritme’
Auteur: Theo-Henk Streng | Uitgeverij: Ellessy | | Eerste uitgave: 2025| ISBN 9789464938920

Met dank aan de auteur Theo-Henk Streng en uitgeverij Ellessy voor het recensie-exemplaar.

De Val - David Baldacci

        ''De schaduwwereld is hem onbekend, totdat de FBI bij hem aanklopt''

Als je, zoals ik, al jarenlang vrijwel alles leest wat David Baldacci schrijft, dan weet je dat er soms ook een misser tussen kan zitten. Dat hoort erbij wanneer een auteur zo’n enorme productie heeft. Maar laat ik meteen met de deur in huis vallen: het boek ‘De Val’ is géén misser. Sterker nog, het is precies dat soort boek waarmee Baldacci opnieuw bewijst waarom hij tot de top van het thrillergenre behoort. Dit is er eentje die je niet zomaar weglegt, eentje die nog lang blijft rondzingen in je hoofd.

Hier gaat het boek ‘De Val’ over
Walter Nash is een zachtaardige, gelukkige en succesvolle zakenman met een liefdevol gezin. Hij is nooit boos, houdt niet van wapens en bezit geen bijzondere fysieke kwaliteiten. De schaduwwereld is hem onbekend – totdat op de dag van de begrafenis van zijn vader, een Vietnamveteraan met wie hij geen contact meer had, de FBI bij hem aanklopt. Ze vertellen hem dat het bedrijf waarvoor hij werkt eigenlijk een criminele organisatie is. En ze hebben zijn hulp nodig om die organisatie uit te schakelen.
Nash’ poging om informatie te verzamelen blijft alleen niet onopgemerkt. Wanneer zijn dochter verdwijnt en hijzelf ervan wordt beschuldigd haar te hebben misbruikt, valt zijn perfecte wereld in duigen. Om zijn onschuld te bewijzen moet Walter Nash iemand anders worden: een man van geweld en fysieke kracht, die doelgericht de donkere wereld betreedt die hem alles wat hem dierbaar is heeft afgepakt.

Spannend en psychologisch goed opgebouwd
Het boek ‘De val’ is niet alleen spannend, maar ook psychologisch sterk opgebouwd. Auteur David Baldacci schrijft met zijn kenmerkend filmische, vlotte pen en weet wederom een verhaal neer te zetten dat complex is. Toch blijft het goed te volgen. Hij schuwt niet om risico’s te nemen. Dit keer heeft hij als hoofpersonage geen doorgewinterde agent, advocaat of onderzoeker, maar een heel gewone alledaagse man die van de ene op de andere dag zijn veilige bestaan kwijtraakt. Het is een interessante en frisse insteek, zeker voor wie zijn eerdere werk goed kent.

Het hoofdpersonage Walter Nash is een intrigerend persoon
Het personage Walter Nash is de spil waar het verhaal uit ‘De Val’ om draait. Het blijkt een heel intrigerend persoon. Vanaf de eerste pagina voel je dat er meer achter hem schuilgaat dan je in eerste instantie zou denken. Het mooie is dat zijn groei niet alleen zichtbaar, maar ook voelbaar is. De manier waarop David Baldacci zijn transformatie neerzet – langzaam, pijnlijk, soms bijna ongemerkt – maakt hem een van de meest gelaagde personages die de auteur in jaren heeft weten te creëren. Je leeft met hem mee, begrijpt zijn twijfels en voelt zijn wanhoop, maar tegelijkertijd voel je zijn veerkracht en strijdlust.

Als lezer raak je diep verweven met het personage Walter
Een van de meest intrigerende aspecten van het boek ‘De Val’ is dat de echte thrillerspanning lange tijd achterwege blijft. Tot ongeveer halverwege lijkt er niet bijzonder veel te gebeuren. Tenminste, dat is hoe het oppervlakkig overkomt. In werkelijkheid zijn er voortdurend ontwikkelingen die enorme impact hebben op het leven van Nash en zijn gezin. Deze gebeurtenissen vormen de brandstof voor de metamorfose die hij later moet ondergaan. De auteur durft met volle overtuiging het tempo laag te houden. Het gevolg daarvan is dat je steeds dieper verweven raakt met Walter, zijn wereld en zijn worsteling.

Maar dan verdwijnt zijn dochter Maggie, en vanaf dat moment gaat de motor aan. Het verhaal begint te versnellen, en de spanning loopt gestaag op. Hoewel Baldacci ook daarna de echt explosieve scènes beperkt houdt, blijft het verhaal vanaf dat punt onafgebroken boeiend. Elke kleine verschuiving draagt bij aan het grotere geheel. De ontknoping is dan ook actierijk, slim opgebouwd en precies goed getimed.

Het tweede deel komt in mei 2026!
En toch, wie denkt dat David Baldacci het boek van ‘De Val’ keurig afrondt, heeft het mis. Want het verhaal eindigt met een onverwachte, krachtige cliffhanger die je bijna luidop “Nee, niet nu!” doet roepen. De missie die Walter Nash zichzelf heeft opgelegd, is nog lang niet voltooid. De auteur geeft je net genoeg antwoorden om te begrijpen wat er op het spel staat, maar laat voldoende vragen open om reikhalzend uit te kijken naar het vervolg. In mei 2026 verschijnt het vervolg op de ‘De Val’: De terugkeer. In dat deel zal moeten blijken of Walter zal slagen of falen. Ik kijk er nu al reikhalzend naar uit.

Uitstekend vertaald en een aanrader voor thriller fans
Het boek ‘De Val’ is weer eens een reminder waarom Baldacci ooit mijn liefde voor thrillers wakker maakte. Het is intens, vakkundig geschreven, verrassend gelaagd en bloedstollend wanneer het er echt toe doet. Walter Nash is een personage dat je niet snel vergeet. Dit soort verhalen slagen mede omdat de vertaling goed gedaan is. In dit geval is het vertaald door Jolanda te Lindert, die de sfeer met precies de goede woorden en zinsopbouw erin heeft weten te houden.

Een absolute aanrader voor Baldacci-fans, maar ook voor liefhebbers van psychologische spanning, en iedereen die houdt van thrillers die net even anders durven te zijn. Het perfecte boek om op een vrije dag in je favoriete stoel naar een andere wereld te verdwijnen.

Specificaties bij het boek ‘Ingesneeuwd’
Auteur: David Baldacci | Uitgever: A.W. Bruna Romans | Originele titel: Nash Falls | Eerste uitgave: 2025| Vertaling: Jiolanda te Lindert | Aantal bladzijden: 524 | ISBN 9789400519299

Met dank aan uitgeverij A.W. Bruna voor het recensie-exemplaar.

De Weduwe - John Grisham

            ''Mooie overwinning, maar de volgende keer pak ik je terug''

Sommige auteurs voelen als oude bekenden. Je komt ze telkens weer opnieuw tegen in de boekhandel, en uiteindelijk in mijn boekenkast. Elke keer herinneren ze je eraan waarom je ooit verliefd werd op lezen. Voor mij is John Grisham zo’n auteur. Zijn thrillers waren jarenlang mijn vaste metgezel, en titels als De cliënt en Het testament behoren nog steeds tot een van mijn favorieten. Daarom was ik benieuwd naar zijn nieuwste boek: ‘De weduwe’. En hoewel het boek niet helemaal tipt aan zijn allerbeste, heeft het me toch opnieuw laten ervaren waarom ik steeds weer naar zijn werk teruggrijp.

Hier gaat het boek ‘De Weduwe’ over
Advocaat Simon Latch verdient net genoeg om rond te komen. Maar wanneer hij Eleanor Barnett ontmoet, een oudere weduwe die een nieuw testament nodig heeft, keren zijn kansen. Eleanors echtgenoot heeft haar namelijk een klein fortuin nagelaten waar vrijwel niemand van afweet.

Dan blijkt dat het verhaal van de weduwe niet klopt, en wordt Simon aangeklaagd voor moord. Hij weet dat hij onschuldig is, maar hij zou zomaar levenslang kunnen krijgen. Om zichzelf te redden, zit er dan ook maar één ding op: zelf uitzoeken wie de moordenaar is.

Opnieuw verteld John Grisham een stevig geconstrueerd verhaal
‘De weduwe’ is een juridische thriller met een vleugje psychologische spanning. Auteur John Grisham toont opnieuw zijn talent voor het neerzetten van een stevig geconstrueerd verhaal. De opbouw richting het plot is zorgvuldig uitgewerkt. Laag voor laag ontvouwt de waarheid zich, terwijl je als lezer steeds net genoeg nieuwe informatie krijgt om door te willen blijven lezen. De wendingen zijn precies goed gedoseerd—niet overdreven spectaculair, maar subtiel, slim en effectief. Het is die typische Grisham-spanning. Onopvallend opgebouwd, tot je ineens merkt dat je het boek niet meer wilt wegleggen.

Een gemiste kans
Wat me echter iets minder wist te overtuigen, is de uitwerking van sommige bij personages. Hoewel de hoofdpersonages ruim voldoende aandacht krijgen, voelen een paar nevenrollen wat vlak of slechts functioneel aan. Zeker in een verhaal waarin relaties en onderlinge verhoudingen een grote rol spelen, had iets meer diepgang bij deze personages de impact van de plotlijnen kunnen versterken. Het is geen groot gemis, maar wel een gemiste kans. Want juist dat had kunnen zorgen voor een nóg rijkere leeservaring. Doordat ik eerder werk van hem gelezen heb, weet ik namelijk wel dat hij dat heel goed kan.

Daarnaast blijft Grisham soms vasthouden aan het bekende patroon om advocaten neer te zetten als meedogenloze, carrièregerichte types, die vooral bezig zijn met zaken winnen, geld en/of macht veroveren. Hoewel dit past binnen het genre en binnen zijn kenmerkende stijl, voelt het hier en daar wat stereotiep. Deze nuance is in sommige van zijn eerdere werken sterker aanwezig.

Ondanks het juridische thema is het voor iedereen leesbaar
Toch is ‘De weduwe’ een solide thriller die precies doet wat je ervan mag verwachten. Grisham weet nog altijd hoe je een juridische puzzel spannend houdt, zonder te verzanden in complexe terminologie of eindeloze procedures. Het verhaal leest soepel, trekt je mee en blijft gedurende het hele boek interessant. Juist doordat hij de psychologische elementen subtiel verweeft met het juridische aspect, ontstaat een fijne balans die maakt dat dit boek ook voor niet-juristen prettig leesbaar en spannend blijft.

Voor fans van juridische thrillers en psychologische spanning is ‘De weduwe’ absoluut de moeite waard. En met de feestdagen in aantocht is het bovendien een uitstekende cadeautip. Een spannend, toegankelijk en betrouwbaar boek. Een verhaal dat je met plezier en voldoening uitleest—en dat is meer dan genoeg.

Specificaties bij het boek ‘Ingesneeuwd’
Auteur: John Grisham | Uitgever: A.W. Bruna Romans | Originele titel: The Widow | Eerste uitgave: 2025| Vertaling: Saskia Peterzon-Kotte | Aantal bladzijden: 507 | ISBN 9789400519237 | ISBN e-book 9789400519244

Met dank aan uitgeverij A.W. Bruna voor het recensie-exemplaar