Paradijs - Jens Lapidus

"Eén wet was eeuwig. Eén regel gold boven alle andere. Ongeacht of je buiten of binnen de muren zat. Een vriend liet je niet in de steek."

In Zweden heeft de polarisatie in de maatschappij een nieuw dieptepunt bereikt. Om de geprivilegieerden te beschermen, zijn er in Stockholm muren gebouwd rond de zogenaamde aandachtswijken. Een van die wijken is Järva - ook wel cynisch Paradijs City genoemd.

Het is het verkiezingsjaar en ondanks de onrustige situatie in het land besluit minister van Binnenlandse zaken Eva Basarto Hendrikson een politieke bijeenkomst in Järva te  houden. Ook al zijn er strenge veiligheidsmaatregelen getroffen, toch loopt alle mis. Eva wordt ontvoerd en de politie staat machteloos. 
Wanhopig bedenkt de Zweedse veiligheidsdienst een onorthodox plan; ze sturen Emir Lund, een gevangene op wie ze denken invloed te hebben, om de zaak op te lossen. Met niets te verliezen en alles te winnen, gaat Emir de muren van Järva binnen op zoek naar Eva. Met alle gevolgen van dien...

Wat een aparte, snelle en rauwe schrijfstijl heeft Jens Lapidus toch. Al zijn boeken kenmerken zich door (grove) straattaal waardoor je het idee hebt dat je je ook echt tussen de gebeurtenissen bevindt. Door de korte zinnen en hoofdstukken leest het als een trein. En heb je het, toch wel dikke boek, in no time uit. Ik denk wel dat niet iedereen van deze manier van dialogen weergeven houdt. En je moet misschien ook wel enigszins op de hoogte zijn van de straattaal. (Met pubers in huis is dat absoluut geen probleem)
De auteur is ook een meester in het blootleggen van de donkere kant van personages. Zo ook hier. Elk persoon heeft zijn of haar eigen verhaal en wat begint met losse eindjes komt aan het, bloedstollende, einde perfect en als een geloofwaardig geheel bij elkaar. 
Ondanks dat het verhaal een toekomst perspectief is, zou het zo maar eens waarheid kunnen worden en dat maakt het lezen van dit boek dubbel angstaanjagend.
Lapidus beschrijft een totaal verscheurde wereld waar niemand meer tolerant naar elkaar is en alles draait om macht. De samenleving valt uiteen in groeperingen en iedereen ziet de ander als een bedreiging. Het enige wat de mensen dan nog kunnen is deze bedreiging buiten sluiten door het plaatsen van een muur, en regels en wetten bedenken waardoor een bevolkingsgroep wordt buiten gesloten. Hebben we dat in de geschiedenis niet als eens eerder meegemaakt? Was het niet zo lang geleden ook niet in het nieuws?
Deze aangrijpende emotie is door het hele verhaal goed te voelen. Het grijpt je bij de strot en laat je pas op de laatste bladzijde los. Met de hoop dat het geen waarheid wordt.

Er gebeurd wel veel in het verhaal, zoveel dat het soms als een golf over je heen komt maar dat is een mooi excuus om hem om de stapel 'nog-een-keer-te-lezen' te leggen. 
Aanrader!

Een meesterstuk - Peter Römer

''In deze wereld draait het om kunst en kunstschatten...van ethiek is weinig sprake. Kunst vertegenwoordigt geld en geld is macht. Het is fijn om een Van Gogh aan de muur te hebben hangen, maar het is ook fijn dat je daarmee je zwarte geld kunt wit wassen.'' 

Jacques en Anton, twee oude vrienden, vinden kort na elkaar de dood. De een pleegt zelfmoord, de ander krijgt een hartaanval. Een tragische samenloop van omstandigheden, zo lijkt het. Niemand legt het verband met de opzienbarende ontdekking die de mannen kort daarvoor hebben gedaan. Wat ook niet kan, want ze hebben hun vondst angstvallig geheimgehouden...dachten ze.

Dertig jaar later wordt op klaarlichte dag de bekende kunsthandelaar Louis Post in zijn winkel in hartje Amsterdam vermoord. Arjen Hageveld, professor in de kunstgeschiedenis, denkt te weten waarom. Het moet haast wel te maken hebben met het schilderij van de achttiende-eeuwse schilde Isaac Pietersz waarover hij Louis kort daarvoor had verteld. Een schilderij waar een van zijn studenten onderzoekt naar doet. Een schilderij met een geheim.

Katja Hiemstra, de studente in kwestie, heeft geen idee hoe opzienbarend datgene is wat ze heeft ontdekt. Voor haar heeft het doek van Pietersz vooral emotionele waarde: het was vroeger van haar grootvader Anton. Alleen valt het proces dat zij en Arjan in gang hebben gezet niet meer te stoppen. Het nieuws van hun vondst reikt ver, tot in Genève en Sint-Petersburg aan toe. Er staat veel op het spel en niemand kan het zich veroorloven te verliezen. Maar wie trekt er achter de schermen eigenlijk aan de touwtjes?

Tegen de achtergrond van de schimmige internationale kunsthandel neemt de auteur Peter Römer je mee in een kat en muisspel tussen bezitter en handelaars van een schilderij. Duidelijk is te merken aan de schrijfstijl dat we hier te maken hebben met een schrijver van scenario's, het is een doorlopende vlotte gebeurtenis met veel dialoog en uitgebreide sfeerbeschrijvingen. Vooral de stad Amsterdam en het Rijksmuseum worden liefdevol en met veel details beschreven. De hoofdpersonen zijn goed karakteriseert, toch krijg ik voor geen enkel persoon sympathie.
Direct bij aanvang van lezen zit je in het verhaal, het boek bestaat uit vijf hoofdstukken en eindigen allemaal met een soort van cliffhanger wat nieuwsgierig maakt en aanzet tot doorlezen. 
Het onderwerp is interessant. Over de illegale handel in de kunstwereld is niet zoveel bekend en dat een schilderij een dergelijke schat kan bevatten is zeer boeiend om te lezen. De manier waarop ze dat onderzoeken en de interesse van goedwillende en kwaadwillende mensen is goed neergezet. 
Genoeg materiaal om er dus een spannend en onderhoudend verhaal van te maken wat je in principe achter elkaar uitleest. Alleen het einde viel tegen; ineens waren daar de James Bond-achtige scènes die het verhaal compleet uit zijn verband trokken. Dat de rechten om er een serie van te maken reeds van verkocht zijn snap ik dan weer wel.
Een prettig, niet al te dik, tussendoor boek!

Zin in Zillertal - Svea Ersson

'Ga gedachte, op vergulde vleugels.''

De kinderen van Katja van Merwede zijn talentvolle skiërs. Om hun optimaal te laten trainen, verhuist Katja naar het Oostenrijkse Zillertal. Terwijl het leven van Myrthe en Rowan zich afspeelt rondom de piste, probeert Katja een bestaan voor haarzelf op te bouwen. Dan duikt er iemand op die haar dringend wil spreken en wordt ze geconfronteerd met haar eigen verleden als skiracer. Maar die periode uit haar leven wil ze het liefst vergeten.

'Zin in Zillertal' is het nieuwste deel in de Vertrekserie van Marelle Boersma. De auteur Svea Ersson schreef al eerder voor deze serie: 'Hej Denemarken', 'Voor altijd Isa' en 'Na Melanie'.
Dit keer is het boek ook onderdeel van een blogtour, wat plaatsvindt  op Instagram tussen 27 december en 23 januari, en mogelijk wordt gemaakt door de uitgeverij De Crime Compagnie. Ook de leestrein mocht het boek lezen om het recenseren. 
Het boek begint meteen al met een soort van cliffhanger, er wordt een dreiging geuit en dat maakt de lezer nieuwsgierig. Gedurende het boek volgen er meerdere van deze bedreigingen en het is aan de hoofdpersoon, en natuurlijk ook aan de lezer, om uit te vinden wie deze berichten verstuurd. Het verhaal verloopt vlot, dat is mede te danken aan de eenvoudige, vlotte en duidelijke schrijfstijl. Daardoor lees je snel door het boek heen. Deze eenvoudige schrijfstijl maakt wel dat je ook al snel het scenario doorziet, alles is geschreven volgens het boekje hoe-schrijf-ik-een-thriller. De spanningsopbouw maakt daardoor het verhaal niet verrassend. De karakters blijven oppervlakkig, dus de emoties worden wel beschreven maar zijn niet echt te voelen. Ook het hoe en waarom is logisch aan elkaar geplakt.
Is het dan een heel slecht boek? Dat niet. Het is een verhaal wat je op een, vooral winterse, middag met een grote beker thee, in een ruk uitleest om dan in de avond te kunnen zeggen dat je een fijne dag had.  

En de wereld was jong - Carmen Korn

''Joachim komt niet meer terug. Vind je dat nou echt nodig om het jaar te beginnen met die hopeloze zin? Ik wil alleen maar dat Nina en jij je niet zo blijven kwellen...''

1 Januari, 1950. Een nieuw decennium is aangebroken. In Keulen, Hamburg en San Remo wordt er reikhalzend  naar uitgekeken, want de oorlog heeft diepe sporen nagelaten.
Het huis van Gerda en Heinrich Aldenhoven in Keulen barst uit zijn voegen, maar Heinrichs kunstgalerie levert niet genoeg geld op om alle hongerige monden te voeden. In Hamburg maken Gerda's vriendin Elisabeth en haar man Kurt zich minder zorgen over geld, maar verlangen zij wel erg naar de terugkeer van zoon Joachim. Is hij nog in leven?
Margarethe, geboren Aldenhoven, is van Keulen naar San Remo verhuisd. Het leven aan de zijde van haar Italiaanse echtgenoot lijkt zorgeloos, maar haar bemoeizieke schoonmoeder kwelt haar. Hoe verschillend ze hun nieuwjaarsdag ook doorbrengen, één ding vragen ze zich allemaal af: zullen de oorlogswonden eindelijk helen? En wat zal de toekomst brengen?

Carmen Korn werd bij het grote publiek bekend met haar trilogie van 'Dochters van een nieuwe tijd'. Daarvoor heeft ze ook al verschillende romans, misdaad- en jeugdboeken uitgebracht. Nu komt ze met een nieuwe trilogie over drie families, in drie steden en in één decennium; 'En de wereld was jong', is het eerste deel.
Het verhaal volgt de drie families en springt in een logische volgorde makkelijk van de ene naar de andere plek en gebeurtenis over. Net als bij haar vorige trilogie valt de schrijfstijl op; Carmen Korn vertelt heel veel, maar waar dat bij een ander boek als langdradig ervaren kan worden, is dat hier absoluut niet het geval. De onderlinge familiebanden worden heel goed beschreven. De warmte en het geduld wat ze met elkaar hebben, de adviezen, de moeilijkheden, de angsten en de hoop is voor iedereen herkenbaar. Je voelt je als lezer hierdoor erg betrokken bij het verhaal, alsof je constant als toeschouwer bij één van de families op een stoel zit en met hun meekijkt. Heel knap gedaan!
Ook beschrijft ze de puinhopen en het leed wat, met name de steden Hamburg en Keulen, hebben geleden, erg goed. Maar ook de wederopbouw met al zijn hoop komt goed naar voren. Het is een soort van kopie van de vorige trilogie, maar dan met andere mensen en een andere setting. Fijn om te lezen en nu al uit te kijken naar deel 2.

Moord in de Oriënt-Expres - Agatha Christie

 

''Zet die kleine grijze cellen  't werk, en vind de oplossing!.'' 

Als Hercule Poirot vanuit Istanbul met de Oriënt-Expres naar Engeland terugkeert, verwacht hij een rustige reis. Maar rond middernacht strandt de trein in de sneeuw en de volgende ochtend blijkt een van de passagiers op een gruwelijke manier te zijn vermoord. Poirot vindt bij het ondervragen van zijn medepassagiers zoveel tegenstrijdige aanwijzingen, dat hij algauw vermoedt dat dit de meest wonderlijke moordzaak uit zijn carrière zal worden.

Uitgeverij Rainbow nodige verschillende lezers uit voor een #christiechallenge, om het boek 'Moord in de Oriënt Expres' te gaan lezen. Doormiddel van een opdrachten kaart werd je als lezer uitgedaagd om mee te speuren naar de dader/daders en je ervaring via social media te delen. 
Het boek is een echte old school detective, je zou bijna kunnen zeggen de voorloper van de escape room van tegenwoordig. Als lezer wordt je uitgedaagd om mee te puzzelen en wordt je ook verschillende keren flink op het verkeerde been gezet. Het verhaal is daarnaast simpel maar wel vermakelijk en het einde is behoorlijk verrassend. Door de eenvoudige schrijfstijl en de goede opbouw van de verhaallijn blijft het spannend en nodigt het uit om steeds door te lezen. Kortom het is een boek wat je in principe zo uitleest. Reden genoeg om de rest van de boeken van Agatha Christie te gaan lezen. De auteur schreef 80 detectives, 200 korte verhalen, 19 toneelstukken en 6 romans onder pseudoniem Mary Westmacott. Uitgeverij Rainbow heeft 'Moord in de Oriënt-Expres' en 'Moord in de bibliotheek reeds opnieuw uitgegeven met een prachtige cover.

De Das - Fredrik Persson Winter

''Stel jezelf, terwijl je leest, eens de vraag wat echt is en wat ik verzonnen heb om jou te vermaken.''

Elk jaar in de nacht van 5 op 6 november, slaat hij toe, De Das. Een seriemoordenaar die inbreekt in de kelder van het huis van zijn prooi. Zijn slachtoffers worden de grond in gesleept en verdwijnen vervolgens spoorloos.

Op een dag vind uitgever Annika Granlund voor de deur van haar kantoor een manuscript. De titel is De Das en het verhaal is een morbide biografie van een seriemoordenaar die ondergronds leeft. Ze besluit het uit te geven, ook al is het een controversieel verhaal. Haar beslissing blijkt dramatische gevolgen te hebben en langzaam maar zeker raakt ze weer in de greep van de duistere krachten die ze als kind dacht te hebben overwonnen.

Fredrik Persson Winter schreef met De Das zijn eerste thrillerdebuut en zet meteen hoog in. Maar eerlijk toegeven: de achterflap beloofd meer spanning, en misschien zelfs wel wat horror elementen, dan wat er daadwerkelijk beschreven wordt.
Elk hoofdstuk begint met een uitdagend stukje tekst van De Das, dat is op zich goed gedaan en maakt ook nieuwsgierig. Echter wordt er verder niet zoveel bekend gemaakt over de dader, eigenlijk over alle personages niet. Alle karakters blijven oppervlakkig, waardoor er geen band met de lezer opgebouwd wordt. Ook blijven er veel vragen onbeantwoord die voor het verhaal wel degelijk van belang zouden zijn.
Het spannendste en meest bevreesde onderwerp, namelijk de zoektocht naar de moordenaar en zijn manier van werken, hoe hij zich beweegt en eruit moet zien, blijft onderbelicht. De meeste aandacht gaat uit naar de uitgeefster Annika en haar zoektocht naar een huis, (zonder kelder), haar kinderwens en haar psychische toestand. Hierdoor komt er maar geen vaart in het verhaal. Naar het einde toe begint de auteur met grote sprongen naar een climax toe te werken. Het plot is helaas niet geheel een verrassing. Kortom; het is een wat tegenvallend debuut wat meer beloofd te zijn dan dat het uiteindelijk waar kan maken

Obscuritas - David Lagercrantz

 

''Mortui vivos docent...de doden onderwijzen de levenden.''

Zomer 2003. In Hässelby, net buiten Stockholm, wordt het lichaam van een scheidsrechter gevonden. Giuseppe Costa, de vader van een van de spelers en een heethoofd, wordt voor de moord gearresteerd. Costa beweert echter dat hij onschuldig is en de hoofdinspecteur van de politie besluit om de hulp in te roepen van professor Hans Rekke, een befaamde expert in ondervragingstechnieken. Maar Rekke gedraagt zich vreemd en verwerpt zelfs het al gedane onderzoek. Costa wordt vrijgelaten en de politie blijft met lege handen achter. Alleen Micaela Vargas, een jonge agente, weigert om het hierbij te laten. Onder dramatische omstandigheden ontmoeten ze elkaar en ze besluiten, hoe verschillend ze ook zijn, de zaak samen op te lossen. Wat was de scheidsrechter voor een man; een slachtoffer of een dader?

Davis Lagercrantz die het laatste Millennium-boek en Ik, Zlatan schreef, wilde het wel eens over iets anders hebben en kreeg een idee voor een nieuwe serie. Een moderne versie van Sherlock Holmes. Hij vond zijn personages in Hans Rekke, een briljant en begenadigd pianist die patronen kan ontdekken als geen ander. Maar hij is ook bipolair en gebruikt sterke medicatie. Micaela Vargas is rationeel en ambitieus en heeft enigszins last van een minderwaardigheidscomplex. Dit onwaarschijnlijke duo gaat samenwerken om de meest complexe misdaadzaken op te lossen, en hoe!
Wat een geweldig team heeft Rekke met deze twee personages gecreëerd. Twee mensen die in eerste instantie niets gemeen hebben en zo totaal verschillend in het leven staan. Dit geeft juist de extra diepgang aan het verhaal, want de moord wordt daardoor vanuit een andere beleving en perspectief bekeken. En dat moeten ze dan ook nog eens aan elkaar en aan de lezer duidelijk maken. Briljant gedaan, net als het opsporingsonderzoek, wat de ouderwetse detective stijl heeft, net als de voorkant van het boek.
Daarnaast heeft de auteur heel goed beschreven dat mensen met een stoornis juist vaak in staat zijn andere dingen in een heel ander licht te zien en daardoor tot briljante conclusies kunnen komen. Ook is het verhaal erg actueel door de huidige ontwikkelingen in Afghanistan en weet hij deze onwaarschijnlijke machtige wereld goed weer te geven. Onderwerpen als politiek, kans ongelijkheid, verslaving, zelfbeeld en discriminatie vormen, onder begeleiding van de klassieke muziek, de substantiële basis voor een bloedspannend en aan alle kanten kloppend verhaal. Ik kijk nu al reikhalzend uit naar het tweede deel van dit magistrale duo.