Het
is aan de vooravond van de Tweede Wereldoorlog, 1939. De
negen-jarige analfabetische Liesel reist samen met haar broertje en
moeder per trein door Duitsland op weg naar hun pleeggezin. Onderweg
komt haar broertje te overlijden en moeten ze hem begraven. Eén van
de grafdelvers vergeet hierbij zijn handleidingsboek op het graf.
Liesel neemt het boek mee en dit wordt haar grootse schat. Niet
alleen door de herinnering aan haar broertje maar ook omdat ze hier
haar eerste liefde voelt voor boeken.
Nu
komt ze dus alleen te wonen bij haar pleegouders, Rosa en Hans
Hubermann. Rosa is een stugge, scheldende vrouw en Hans is een
geduldige, zorgzame man. Hij zal haar s'nachts, wanneer ze wakker
wordt van haar nachtmerries en niet meer verder kan slapen, leren
lezen en schrijven. In ruil voor sigaretten komt Hans aan boeken maar
Liesels honger naar lezen wordt alsmaar groter en al gauw gaat ze er
zelf op uit om aan boeken te komen. Zo wordt ze de Boekendief.
Liesel
leeft in het begin bij de Hubermanns nog een vrij onbezorgd leven,
maakt vrienden, gaat naar school en speelt buiten. Hans heeft vroeger
echter een belofte aan iemand gedaan waardoor ze de Joodse Max als
onderduiker in huis krijgen. Door spanning en onzekerheid wordt vanaf
nu alles anders.
Dit
is werkelijk een schitterend boek. Een verhaal over doodgewone mensen
die bezig zijn met alledaagse dingen. Alle emoties komen aan bod:
vertedering, verdriet, hoop en wanhoop, geluk, liefde, woede maar
vooral machteloosheid.
De
Dood is een prachtige verteller, die in liefdevolle bewoording zijn
verhaal vertelt. Hij onderbreekt af en toe zijn verhaal om je meer
te vertellen over de hoofdpersonen of ligt een stukje van de sluier
op om je mee te laten kijken naar de toekomst. En al brengt de Dood
altijd verdriet met zich mee toch ga je gaande weg begrip en respect
voor hem krijgen. Hij doet tenslotte alleen maar zijn werk.
Liesel,
de tweede hoofdpersoon in dit verhaal is een hartverwarmend karakter
dat uiteindelijk een haat-liefde verhouding krijgt met woorden. Ze
leest graag, maar beseft zich ook dat woorden machtig zijn en een man
als Hitler ondersteunen en machtig kunnen maken.
Qua
historische feiten heeft de schrijver Markus Zusak zichzelf wat
literaire vrijheden gegund. Niet alle gegevens over Dachau of over de
Joodse marsen kloppen. Ook het Duitse plaatse Molching bestaat niet.
Toch
is dit een bijna realistisch, soms luchtig boek. Indringend maar echt
een genot om te lezen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten