Ach, deze leegte, deze verschrikkelijke leegte - Joachim Meyerhoff

''Een ode aan grootouders''

Joachim is zelf het meest verbaasd wanneer hij wordt aangenomen op de toneelschool in München. Hij trekt bij zijn grootouders in omdat hij geen kamer kan vinden. Het contrast tussen deze twee werelden had niet groter kunnen zijn. Hierover gaat zijn verhaal: over zijn boven alles beminde grootouders, met z’n tweeën gevangen in hun schitterende huis, met hun vaste rituelen en zijn wonderbaarlijke ervaringen op de theaterschool.

Zijn grootmoeder, ooit zelf een bekend actrice, gedraagt zich nog steeds als een diva. Zijn grootvader, een gepensioneerde filosofieprofessor, is een intimiderende man. Hun dagen hebben een vaste indeling waarbij alcohol een belangrijke rol speelt. Joachim dompelt zich onder in hun rituelen om zo de vernederingen en teleurstelling van de theaterschool te vergeten.

Met deze dagelijkse afwisseling tussen het leven bij zijn grootouders en de gang van zaken op school vertelt Joachim een bijzonder, meeslepend en onroerend verhaal. Humor en ontroering wisselen elkaar af en maken de roman tot een meesterwerk waarbij je af en toe vergeet dat het een waargebeurd verhaal is.

De psychologie van de mens, onmacht, teleurstelling en wederopstanding weet hij zo goed te verwoorden dat je het begrijpt en herkent.

Joachim Meyerhoff weet opnieuw en voortreffelijk zijn leven te beschrijven zonder dat het overkomt als een verslag. Net als bij het boek ''Wanneer wordt het eindelijk weer zoals het nooit is geweest'' weet hij personen en gevoelens zo goed neer te zetten dat ze gaan leven. Chapeau!