"De wereld van Bird en Margaret is niet precies onze wereld, maar het is ook niet niet onze wereld.''
De twaalfjarige Bird Gardner woont bij zijn liefhebbende, maar gebroken vader. Hun leven wordt al tien jaar lang bepaald door wetten die zijn opgesteld om de 'Amerikaanse cultuur' te behouden, in de nasleep van jaren van economische instabiliteit en geweld. Vooral ouders en kinderen van Aziatische afkomst lopen gevaar om van elkaar gescheiden te worden.
Bird kan zich zijn moeder nauwelijks herinneren en weet niet wat er met haar gebeurd is. Wanneer hij een mysterieuze brief met alleen een cryptische tekening ontvangt, gaat hij naar haar op zoek. Zijn zoektocht voert hem terug naar de vele volksverhalen die ze hem als kind heeft verteld, naar een ondergronds netwerk van bibliothecarissen en uiteindelijk naar New York City, waar een nieuwe daad van verzet het begin kan zijn van de broodnodige veranderingen.
Bij haar vorig boeken 'Wat ik je nooit eerder heb gezegd' en 'Kleine brandjes overal' wist auteur Celeste NG me al te overtuigen van haar schrijverstalent.
In haar romans, die alle over familiedynamiek gaan, weet ze feilloos het belang van empathie en naastenliefde weer te geven. Ze legt precies de vinger op de zere plek en haalt subtiel, maar zeer overduidelijk, de problemen in de maatschappij aan. Ze voert aan dat alleen met respect voor normen en waarden dat wat overeind moet blijven zal blijven staan. Maar wanneer je laat knagen aan je eigenwaarde, egoïsme of je overgeeft aan het grote geld je verdrinkt in de poel van wellust.
"Als we ergens bang voor zijn is het des te belangrijker dat we het grondig bestuderen.''
Op deze manier klinkt het alsof je lange, zware en depressieve zinnen te lezen krijgt maar niets is minder waar. Celeste NG's schrijfstijl is ingetogen lief en teder. Ze omschrijft herkenbare, kwetsbare personages die voor hun angsten, verdriet en fouten durven uit te komen.
In al haar boeken, dus ook in 'Onze verloren harten', staat de liefde tussen het kind en de ouder centraal. Het geeft het belang weer van eerlijkheid tegen, en aandacht voor elkaar. Maar dat je soms ook een fout kunt maken door een groter belang dan jezelf of je gezin voorop te stellen. Dat het dan nooit te laat is om daar op terug te komen.
Haar romans hebben iets profetisch. In 'Onze verloren harten' stelt het ons een Amerika, (lees wereld), voor wat maar al te goed mogelijk is. Een wereld waarin we alleen nog maar leven naast elkaar en niet mét elkaar. Waar de schuld altijd bij een ander ligt wanneer het onrecht betreft en waar hulp bieden niet meer zo vanzelfsprekend is. Wanneer we vanuit onze gezinnen ons weer aanleren dat naastenliefde binnen- en buitenshuis het mooiste en belangrijkste is wat er bestaat, dan zou het heel wat beter gaan.
Dit is alles brengt Celeste Ng samen in een prachtig en ontroerend familieverhaal.
Met deze boodschap komen ook al haar titels wel mooi bij elkaar. Want: "wat ik je nooit eerder heb gezegd' is dat wanneer we wat meer 'kleine brandjes blussen overal' we allemaal weer een stukje van 'onze verloren harten'' zullen terugvinden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten