''Wat is er nu vermoeiender dan angst?''
Joachim Meyerhoff is eenenvijftig jaar als hij opeens een beroerte krijgt. Van een man die midden in het leven staat, verandert hij plotseling in een patiënt op de intensive care.
Meyerhoff gebruikt zijn spitsvondige observatie en humor om woorden te geven aan hoe het is als je lichaam je (tijdelijk) in de steek laat. Hij verteld over absurde incidenten en de ontmoetingen met medepatiënten, een indrukwekkende neurologe en zelfs wilde hamsters. Op deze manier probeert hij weer grip op zijn leven te krijgen, maar als hij het ziekenhuis weer kan verlaten, is niets meer wat het was.
Joachim Meyerhoff schreef al eerder autobiografische romans, waaronder 'Wanneer wordt het eindelijk weer zoals het nooit is geweest'. Zijn eerlijkheid, niets of niemand ontziende humoristische schrijfstijl maakt dat je het leven ook eens vanuit een andere hoek gaat bekijken. Want hoe moeilijk of uitzichtloos een situatie ook lijkt er is altijd wel weer een lichtpuntje te vinden, want volgens Meyerhoff staat zwart tegenover wit en tegenover depressie humor.
Toch lijkt het bij hem soms allemaal vanzelf te gaan maar wie tussen de regels door leest zal zien dat dat zeker niet zo is. Het is wel zijn instelling die het makkelijker maakt.
Achterop het boek staat dat je dit boek eigenlijk op recept zou moeten krijgen en daar ben ik het geheel mee eens. De theoretische, plastische humorloze bijsluiters kennen we allemaal wel en daar is nog nooit iemand beter van geworden geworden. Met een dosis positiviteit en humor zijn er vele een stuk verder gekomen want in alles wat niet meer kan of lukt is er altijd wel weer iets anders wat nog wel kan. Want als tegenzit is opgegeven het makkelijkst maar meebuigen met de situatie en een andere weg zoeken geeft meer voldoening en kracht dan je in eerste instantie zult denken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten